สิรินธรวัลลี
ชื่อพื้นเมือง สามสิบสองประดง
ชื่อวิทยาศาสตร์ Bauhinia sirindhorniae K. & S.S. Larsen
ชื่อวงศ์ LEGUMINOSAE - CAESALPINIOIDEAE
สถานภาพ เป็นพืชถิ่นเดียว และพืชหายาก
นิเวศวิทยาและการกระจายพันธุ์
ในประเทศ พบที่จังหวัดหนองคาย ตามชายป่าดิบแล้ง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูวัว และบริเวณใกล้เคียงระดับความสูง 150-200 เมตร จากระดับน้ำทะเล
ลักษณะทั่วไป
ต้นไม้ ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ พาดไปตามต้นไม้หลายสิบเมตร มีมือเกาะ ปลายม้วนงอ ยอดอ่อน ใบอ่อน ช่อดอกและฝักมีขนสีน้ำตาลแดง เปลือกนอกสีน้ำตาลเทา แตกล่อนเป็นริ้ว ๆ เปลือกในสีขาว เป็นไม้อิงอาศัยไต่ไปบนต้นไม้อื่น ๆ กิ่งอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง
ใบ ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ ใบอ่อนเว้าลึกที่ส่วนบน โคนใบเว้า ใบแก่รูปไข่กว้าง ปลายแยก 2 แฉกตื้น ๆ หรือไม่ก็เว้าลึกลงเกือบถึงโคนใบ กว้าง 4-17 ซม. ยาว 5-18 ซม. หลังใบเขียว เข้มเป็นมัน ท้องใบเกลี้ยง หูใบเป็นเส้นม้วนโค้ง เส้นแขนงใบแตกออกจากขั้วใบ 9-11 เส้น มีมือเกาะช่วยไต่ได้ ก้านดอกยาว 2-3 ซม.
ดอก ดอกออกเป็นช่อ ยาวได้ถึง 15 ซม. ดอกย่อยบนกว้างประมาณ 1 ซม. กลีบรองดอกเป็นหลอด กลีบดอกสีเหลืองอมส้มถึงแดง มี 5 กลีบ เกสรผู้สมบูรณ์ 3 อัน รังไข่และก้านเกสรตัวเมียมีขน ดอกและกลีบรองกลีบดอกสีน้ำตาลส้ม
ผล เป็นฝักแบนรูปขอบขนาน กว้าง 3-4 ซม. ยาว 15-18 ซม. มีขนสีน้ำตาลแดงคลุมแน่น เมล็ดสีน้ำตาลดำรูปกลม ขนาดเล็ก
ระยะเวลาการออกดอกและเป็นผล ออกดอกและผล ระหว่างเดือนสิงหาคม-ธันวาคม
การขยายพันธุ์ เพาะกล้าจากเมล็ด ตอนกิ่ง ปักชำกิ่ง
การใช้ประโยชน์
ด้านเป็นไม้ประดับ ปลูกเป็นไม้ประดับได้สวยงาม ไต่ไปบนค้างหรือต้นไม้หรือรั้วบ้าน สีดอกออกส้ม ๆ สวยแปลกตา ถ้าพัฒนาพันธุ์ต่อไปจะได้ไม้เถาเลื้อยเพิ่มขึ้น
ด้านสมุนไพร สรรพคุณ
ราก และ ต้น แก้ฝี หนอง แก้ปวดตามข้อ เส้นเอ็น (โรคประดงเส้น) แก้ลมพิษ
ดอก เจริญอาหาร