เที่ยวไปคิดไป

Many10/1ตค43                                              เที่ยวไปคิดไป                                     

            หลักการท่องเที่ยวในป่าอนุรักษ์หรือในสถานที่ท่องเที่ยวใดๆก็ตาม นักท่องเที่ยวที่ดีย่อมมีความคิดทุกคน ส่วนจะคิดแต่ทางดีหรือคิดในทางร้ายก็เกิดประโยชน์ทั้งนั้น เป็นเรื่องต่างความคิด ต่างฐานการรับรู้ข่าวสารข้อมูลและต่างประสบการณ์              อย่างไรก็ดี ขอให้ไปเที่ยวแล้วช่วยกันคิดให้มากๆหน่อย บางทีความคิดของนักท่องเที่ยวคนใดคนหนึ่งอาจเกิดประโยชน์ต่อตนเองหรือส่วนรวม

            เรื่องการไปท่องเที่ยวส่วนมากเกิดขึ้นจากการคิดของใครคนใดคนหนึ่งว่าอยากจะไป อาจอยากไปเพราะว่าเหนื่อยหน่ายกับงานประจำสัปดาห์ อยากสนุกสนานกันในกลุ่มพิเศษ หรืออาจมีคนใดคนหนึ่งมีเงินมากพอเพียงแล้วอยากให้เพื่อนๆได้ไปสังสรรค์กันบ้าง  หรืออยากไปรู้ไปเห็นเป็นความรู้เฉพาะทางเช่นการเที่ยวศิลปะวัฒนะธรรมตามโบราณสถาน วัดวาอาราม  แต่ที่เที่ยวแบบเมาไหนนอนนั่น เป็นกลุ่มที่เที่ยวแบบไม่ขอคิดอะไรเลย ก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งเหมือนกัน

            ในการไปเที่ยวจึงน่าจะแยกแยะได้ว่ามีอยู่กี่รูปแบบ ลองจำแนกดูคร่าวๆ เพราะว่าแต่ละรูปแบบการท่องเที่ยวมีผลต่อกิจกรรมการท่องเที่ยว ไม่มากก็น้อยครับ

            การไปเที่ยวเป็นครอบครัว เป็นรูปแบบการท่องเที่ยวที่มักคิดโดยหัวหน้าครอบครัว หรือไม่ก็ ผบ. ของครอบครัว ลูกๆถ้ายังเล็กอยู่ก็ไม่ได้คิดนำ แต่ดีใจทุกครั้งที่พ่อแม่พาไปเที่ยว ได้รู้ได้เห็น ได้สนุกและได้กิน การท่องเที่ยวลักษณะนี้ต้องคำนึงสูงถึงความปลอดภัยของสมาชิกในครอบครัว ช่วงเวลาในการท่องเที่ยว อาจสั้นหรือยาวขึ้นอยู่กับปัจจัยเวลาของทุกคน พ่ออยากไปสัก 5 วัน แต่ลูกยังไม่ปิดเทอม ก็ไปได้แค่วันหยุด หรือแม่อาจติดงานประจำที่คบเกี่ยวช่วงต้นปีปลายปี แผนการเที่ยวถึงต้องคิดครับ

            การไปเที่ยวเป็นกลุ่มเพื่อน  ส่วนจะเป็นกลุ่มเพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนร่วมสถาบัน วัยของกลุ่มนี้มีตั้งแต่หนุ่มสาวจนถึงวัยทำงาน แต่กลุ่มชมรมคุณเหี่ยว(60 ปีขึ้น)ก็มีไม่น้อย   ถ้าเป็นกลุ่มหนุ่มสาว กิจกรรมการท่องเที่ยวอาจโลดโผนบ้าง หรือเสี่ยงแล้วสนุก นักท่องเที่ยวมีกำลังวังชาดี แต่ถ้าเป็นกลุ่มคุณเหี่ยวมักมีแรงน้อยแต่ใจสู้ กลุ่มนี้มีเวลามาก หมดภาระกิจ และมักมีเงินพอเพียง กลับต้องเที่ยวแบบออมกำลัง และรักษาอายุให้มากเข้าไว้ การเที่ยวจึงค่อนข้างรักความสะดวกสบายหน่อย แผนการวางอย่างดี

            การไปเที่ยวเป็นกลุ่มกิจกรรม  เป็นการท่องเที่ยวที่ใช้กิจกรรมเป็นหลักในการรวมกลุ่ม เช่นกลุ่มชอบดำน้ำทะเลดูและถ่ายภาพในทะเล  ต้องมีความรู้และฝึกปรือการว่ายอละดำน้ำด้วยอุปกรณ์อย่างมีศักยภาพ มิเช่นนั้นอาจเกิดอันตรายใหญ่หลวงได้ หรือการเที่ยวป่าไม่ล่าสัตว์ แต่ถ่ายรูปแทนก็ต้องมีอุปกรณ์พร้อมสรรพ มีความรู้ในการเข้าไปชมดูนก ถ้าไปเสียงดังนกก็บินหนีไปหมด ไม่ได้ดูแล้วยังไม่ได้ถ่ายภาพสวยงามอีกต่างหาก

            การไปเที่ยวแบบผลพลอยได้  ลักษณะนี้เป็นการท่องเที่ยวแบบไม่จริงจัง มักมีกิจกรรมหลักอยู่แล้วเช่นการไปส่งเจ้านาย เพื่อนฝูงโยกย้ายที่ทำงาน หรือไปงานแต่ง งานบวชแล้วเลยไปหารายการท่องเที่ยวควบคู่ด้วย เป็นการเพิ่มแรงจูงใจให้ร่วมไปหรือคิดว่าไปแล้วมีอะไรให้ไปเที่ยวไปชมบ้าง เช่นไปส่งญาติไปเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี ในรายการต้องแนบคือไปเที่ยวโรงงานทำโอ่งเพื่อดูรูปแบบวิธีการทำหรือซื้อของที่ระลึกประเภทนั้นๆ หรือไปจังหวัดทางภาคอีสานก็อาจต้องพาไปหาของฝากจำพวกผ้าฝ้าย ผ้าไหม หมูยอ หรือแหนมเนือง  เวลาที่ใช้ขึ้นอยู่กับการจัดการของคณะ

            การไปเที่ยวแบบอิสระเสรี  ลักษณะการท่องเที่ยวแบบนี้มักไปเดี่ยวๆหรือไปคู่ใครคู่มัน เป็นเสรีที่มีความสุขเฉพาะตัว ส่วนจะไปเดี่ยวแบบหวังน้ำบ่อหน้าหรือเดี่ยวแบบเดี่ยวจริงๆ ส่วนการจะไปคู่แบบคู่ต่างเพศหรือคู่ไม้ป่าเดียวกันก็ตามแต่จะคิด อย่างไรก็ดี การท่องเที่ยวแบบนี้มักมีกิจกรรมหลากหลายรูปแบบ ที่อาจอันตรายหรืออาจรู้สึกเหงาๆ แต่มีไม่น้อยที่ชอบการเที่ยวแบบนี้ เคยถามว่ามาคนเดียวไม่เหงาหรือ กลับได้รับคำตอบว่า สบายดี ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังใดๆ

            สุดท้ายไม่ว่าท่านจะไปเที่ยวที่ไหนๆ รูปแบบใดๆก็ตาม ขอให้ไปแล้วช่วยกันคิดด้วยว่า กลุ่มหรือคณะที่ไปเที่ยวนั้นมีพฤติกรรมกลุ่มเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนร่วมกลุ่มหรือกลุ่มอื่นๆหรือไม่ มีการทำลายทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมท่องเที่ยวหรือไม่ ถ้ามีควรช่วยกันทักท้วงโดยไม่เกรงใจหรือไม่ เพื่อให้กลุ่มอื่นๆได้มีโอกาสไปใช้ประโยชน์ได้ต่อไป ช่วยกันเผยแพร่แหล่งท่องเที่ยวให้มีนักท่องเที่ยวไปมากขึ้นได้อย่างไร ที่สำคัญได้ช่วยกันสนับสนุนประชาชนที่ให้บริการหรือมีสินค้าให้ช่วยกันกระจายรายได้หรือไม่   ไปเที่ยวทุกครั้งไปเที่ยวทั้งที  ไม่คิดก็เสียทีที่ไปครับ