Many/16พค44 บริษัทนำเที่ยว
ในโลกแห่งความจริงแท้แน่นอน ถ้ามีความรู้จริงเพียงสิ่งเดียวก็เอาตัวรอดได้ น้อยคนนักที่จะเชี่ยวชาญไปทุกเรื่อง คนประเภทรู้อย่างนั้นถือกันว่าเป็นพหูสูต เป็นอัฉริยะ เป็นปราชญ์ จนถึงเป็นอรหันต์ อาชีพนำเที่ยวเป็นอีกความรู้หนึ่งที่มีหลักวิชาเฉพาะ คนทำงานด้านนี้ต้องมีความสามารถเฉพาะทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเชี่ยวชาญที่เต็มไปด้วยปฎิพาน ไม่งั้นก้าวไม่ทันโลกที่หมุนเร็วจี๋
เปิดหน้าหนังสือพิมพ์รายวัน รายสัปดาห์ รายปักษ์ รายเดือน มีหน้าโฆษณาบริษัทนำเที่ยวมากมายจริงๆ บางฉบับเต็มหน้าหลายหน้า คล้ายๆหนังสือพิมพ์รายวันบางฉบับที่มีแต่เรื่องรถยนต์ จะซื้อรถยนต์ก็จะซื้อหนังสือฉบับนั้น การจะไปท่องเที่ยวที่ไหนในโลกนี้ก็เช่นกัน ต้องเลือกหาบริษัทนำเที่ยวจากหน้าสื่อเช่นกัน ถ้ารอดูจากทีวีหรือวิทยุ ฟังแล้วก็จดไม่ทัน สื่อสิ่งพิมพ์จึงเป็นสื่อที่ดีที่สุดในการโฆษณา ยิ่งให้รายละเอียดมากเท่าใดก็ยิ่งชวนให้อยากติดต่อมากเท่านั้น
การท่องเที่ยวทั่วโลกก็เป็นอย่างนี้ มีทรัพยากรท่องเที่ยว มีการจัดการเพื่อรองรับการท่องเที่ยว การหาคนทำงานในองค์กรที่เกี่ยวข้อง มีบริษัทภาคเอกชนนำเที่ยวเว้นแต่ที่จีนทุกอย่างเป็นของรัฐ มีเครื่องมือประเภทกฎหมาย ระเบียบ งบประมาณ เครื่องมือสื่อสาร ยานพาหนะ มีการโฆษณานำเที่ยว มีการศึกษาวิจัย และวิเคราะห์ผลของธุรกิจการท่องเที่ยว เพื่อเป็นองค์ความรู้สำหรับการตัดสินใจการดำเนินธุรกิจการท่องเที่ยวอย่างตรงเป้าหมายมากที่สุด มาตรฐานการดำเนินการที่เกี่ยวข้องจึงเป็นเรื่องที่ต้องเน้นย้ำ
หน้าต่างในสื่อสิ่งพิมพ์เรื่องท่องเที่ยวจึงเป็นฉนวนนำไปสู่การเสนอความรู้ เพิ่มขีดความปรารถนา เร่งเร้าการตัดสินใจ และเดินทางไปท่องเที่ยว บริษัทนำเที่ยวจึงเป็นองค์กรภาคเอกชนที่รับผิดชอบอย่างเป็นระบบ หากบริษัทใดจัดการระบบดีก็ประสบความสำเร็จยาวนาน แต่หากบริษัทใดการจัดการไม่ดี ไม่ช้าไม่นานก็เสื่อมถอยจนเจ๊งไปในที่สุด ยกเว้นประเทศจีนอีก เพราะว่ารัฐจัดการทั้งหมด แม้กระทั่งรถยนต์นำเที่ยว ไกด์ กรอบการนำเที่ยว ฯ
อย่างไรก็ตามหน้าต่างสื่อที่มีหน้าท่องเที่ยวอาจมีผลมากน้อยได้ไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายปัจจัยที่เกี่ยวข้อง เช่นสื่อสิ่งพิมพ์อ่านพบแล้วตัดเก็บไว้ได้ หรือรายละเอียดข้อมูลมีมากเท่าไรยิ่งช่วยให้น่าสนใจมากเท่านั้น หรือสื่อรายวันหรือรายเดือน บางบริษัทปกปิดข้อมูลเรื่องราคา ผลคือ ไม่มีใครโทรศัพท์ติดต่อมากนัก แต่ถ้าเห็นราคา โครงการ ที่พัก อาหาร กิจกรรมที่นำเที่ยว ลูกค้าคือนักท่องเที่ยวจะสนใจมากเป็นพิเศษ ความน่าเชื่อถือจึงเป็นอีกประเด็นที่บริษัทนำเที่ยวต้องเคร่งครัด กรุณาอย่าคิดทำลายเพียงเพราะท่านได้วันนี้ แต่วันหน้าจะได้หรือไม่ไม่คิด
ไกด์นำเที่ยวก็ส่งผลกระทบต่อธุรกิจสูง ไกด์ดีบริษัทก็ได้หน้าตา และความเชื่อถือ แต่ถ้าได้ไกด์แบบตัดตอนเอากำไรเที่ยวต่อเที่ยวเข้าว่า ไม่ช้าไม่นาน บริษัทก็จะพาลเจ๊งไปอย่างรวดเร็ว ส่วนไกด์นำเที่ยวตามข้อตกลงระหว่างประเทศ ที่ต้องเปลี่ยนบทบาทไกด์นำเที่ยวเป็นไกด์ท้องถิ่น บางทีก็ดี บางทีก็ไม่ดีเท่าที่ควร มาตรฐานไกด์หรือมัคคุเทศก์จึงควรให้ความสำคัญ แต่อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครตามใจใครได้มากเท่าที่ทุกคนปรารถนาได้หรอก การขาดตกบกพร่องจึงต้องมีบ้าง
ไกด์เป็นมนุษย์ครับ มีอารมณ์ มีความรู้สึก มีความกลัว และมีความไม่รอบคอบได้เช่นกัน ไม่ใช่เป็นเครื่องจักรกล การสร้างความเข้าใจขั้นตอนต่างๆจึงสมควรเอาใจใส่ให้มาก ยิ่งให้ข้อมูลทุกระยะได้ยิ่งดี เพราะว่าเมื่อเข้าใจแล้วก็มักจะรู้ว่าควรทำอย่างไร แต่ถ้าไปเจอไกด์เขี้ยวๆ ละก้อถือว่าเป็นความโชคร้ายของคุณก็แล้วกัน เรื่องนี้ห้ามยาก ไม่มีขีดจำกัดในประเทศไทย ไกด์ดีจึงต้องมีลักษณะของนักบริการ มีความรู้เรื่องที่จะนำเที่ยวอย่างแท้จริง ต้องพูดเป็น ที่ไม่ใช่พูดมาก และนำเสนอน่าสนใจ บุคลิกลักษณะมีความอบอุ่น ร่าเริงและมีความสุขกับการบริการ
บริษัทนำเที่ยวกับการท่องเที่ยวจึงเป็นเสมือนปาท่องโก๋ แยกกันเมื่อไรก็เสร็จเมื่อนั้น