หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
จากกว๊านพะเยาถึงภูลังกา
มีเพียงชื่อเดียวในประเทศไทยที่สื่อสารได้ชัดเจนว่าเป็นจังหวัดใด อยู่ในภาคใด และสวยใสๆ เย็นตาเย็นใจเมื่อได้ไปเยือนเสมอ ชื่อนั้นคือ กว๊านพะเยา เพราะว่าท้องน้ำเหนืออ่างเก็บน้ำใดๆ ก็ไม่มีชื่อว่า กว๊านแต่อย่างใด ชื่อนี้จึงเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญและมีความหมาย เป็นที่ภาคภูมิใจของชาวเมืองพะเยายิ่งนัก แต่มิใช่เพียงแค่มีกว๊านหรอกนะ ที่นี่ยังมีดอยภูลังกาที่น่าสนใจมาก แหล่งท่องเที่ยวใหม่แห่งนี้ น่าสนใจอย่างไร กรุณาติดตาม
ได้รับเชิญจากนายไพโรจน์ วงศาโรจน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดพะเยา ผ่านมาทางนายทวีป คล้ำประเสริฐ ประธานชมรมสื่อมวลชนส่งเสริมการท่องเที่ยวและสิ่งแวดล้อม ให้ไปสัมผัสความจริงที่ชวนหลงไหล ไปมาแล้วก็ไม่ผิดหวังเลยครับ ดังคำกล่าวของนายไพโรจน์ที่กรุณาเล่าให้พวกเราฟังว่า
“ WTO องค์กรใหญ่ระดับโลก จัดให้จังหวัดพะเยา เป็นเมืองน่าอยู่ของภาคเหนือ ซึ่งเป็นหนึ่งในจำนวน 5 แห่งของประเทศไทย ด้วยเหตุผลตามหลักการที่องค์กรดังกล่าวกำหนดขึ้นเป็นฐานการพิจารณา คนเมืองพะเยาภูมิใจครับ”
ก็จะไม่น่าอยู่น่าพักผ่อนได้อย่างไร ในเมื่อเมืองนี้มีถิ่นฐานที่ตั้งถูกโอบล้อมไปด้วยขุนเขาใหญ่น้อย แม่น้ำใสสะอาด 18 สายไหลรวมกันเป็นแม่น้ำอิง และไหลลงในกว๊านพะเยาที่วางตัวอยู่ทางทิศตะวันตกของตัวเมือง เนื้อท้องน้ำกว้างขวางถึง 12,831 ไร่ มีความลึกเฉลี่ย 1.5 เมตร มีน้ำสำรองไว้ 30,794,400 ลูกบาศก์เมตร ถ้าถามว่าในเมื่อมีน้ำขนาดนี้จะมี กุ้ง หอย ปู ปลาและพืชน้ำ เป็นปริมาณเท่าใด ตอบได้ยากครับ รู้แต่ว่าอาหารปลาสดๆที่นี่มีตลอดเวลา มีไอเย็นและสายลมที่สดชื่นมาก
ทุกเช้าตรู่และเย็นย่ำมีสายหมอกจางๆ ไออุ่นจากแสงสุรีย์ขึ้นและอัสดง บรรยากาศริมกว๊านแสนสะอาด ทางเดินริมกว๊านปลอดโปร่งโล่งตา ท้องฟ้าสวยชวนมอง ยิ่งมองไปไกลๆเห็นทิวเขาเป็นเงาทะมึน แต่บางเวลากลายเป็นฉากที่ให้แสงเงาสวยงามจับใจ นี่ถ้าได้เกาะกุมมือกันเดินเล่นเช่นคู่ตุนาหงัน แล้วมีเสียงเพลงแว่วหวานของนักร้องคนเมืองเช่น ชรินทร์ นันทนาคร ในเนื้อเพลงอ้อยสร้อย ชื่อกว๊านพะเยา รุมเร้าอารมณ์และหัวใจให้โหยหาอาวรณ์ ในความรักมิรู้ลืม
“โอ้ ธารสวรรค์ กว๊านพะเยา ธารรักเราครวญคร่ำ ลมโชยพลิ้วฉ่ำ พร่างพรมมนต์รักมา ดูราวสายชลธาร สวยตระการอยู่ในนิทรา แว่วเพลงรักของปักษาร้องอำลาคืนรัง โน่นทิวทุ่งลิบรวงทิพย์เรืองรอง ราวสีทองเปล่งปลั่ง ธาราไหลหลั่งใสราวน้ำดัง ขังน้ำตาแห่งดาว ห้วงน้ำลึกนัก ห้วงรักลึกกว่าหลายเท่า แม้รักมิจริงแก่เรา อายกว๊านพะเยาหลายเท่าเอย” เนื้อเพลงที่บอกถึงคำมั่นสัญญาใจระหว่างกันและกัน ที่มีกว๊านพะเยาเป็นสักขีพยาน
บ้านเมืองสงบราบรื่น โจรขโมยแทบไม่ปรากฏ ผู้คนอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ไปทางไหนมาทางไหน ก็มีแต่เสียงทักทาย “ไปไหน มาเจ๊า” ความเอื้ออารีมีทุกหย่อมหญ้า ยิ่งสาวงามแล้วขึ้นชื่อลือเลื่องกันทีเดียว บ้านเรือนเรียบง่าย และพรั่งพร้อมไปด้วยแหล่งธรรมะให้กราบไหว้บูชา ตั้งศีลนั่งสมาธิ ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง เช่น วัดศรีโคมคำ ตั้งอยู่ริมกว๊าน วัดอุโมงคำ ฯ
ส่วนแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดนี้ยิ่งแล้วใหญ่ มีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติมากมาย เช่นมีอุทยานแห่งชาติภูซาง ดอยหลวง ภูนาง แม่ปืม และที่กำลังพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่สุดๆคือ ดอยภูลังกา ครับ จุดนี้แหละที่ได้รับการกล่าวถึงและให้ความสำคัญมากเป็นพิเศษจากท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดพะเยา นาย สุกิจจา กรุณานนท์ โดยนำเที่ยวด้วยตนเองเลยทีเดียว
อาหารการกิน ผลหมากรากไม้ สมุนไพรแบบไทยๆ มีมากมายหลากหลายชนิด ผลไม้ดังสุดๆก็เช่นลำไย ลิ้นจี่ มะม่วง มะขามหวาน ฯลฯ ทั้งหมดแค่ที่เล่ามานี้ สรุปได้หรือไม่ว่า WTO ประกาศให้เป็นเมืองน่าอยู่ที่สุดของภาคเหนือนั้น สมจริงใช่หรือไม่ ชีวิตที่มีแต่ความสวยงามท่ามกลางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมดีๆ ปัจจุบันนี้หาไม่ได้ง่ายๆเลย นึกถึงเชียงใหม่ก็กรุงเทพ 2 แท้ๆ เมืองนี้แหละสุขสงบและสวยงามเกินคำพรรณนา
คราวนี้ใคร่ขอนำทางไปท่องเที่ยวยังแหล่งท่องเที่ยวใหม่ที่อยู่สูงเหนือระดับน้ำทะเล 1,700 เมตร เป็นดอยที่มีองค์ประกอบของป่าหลากหลายชนิด เช่นที่ราบต่ำเป็นป่าเบญจพรรณ สภาพป่าโปร่ง ถัดขึ้นไปเป็นป่าดงดิบแล้ง และเหนือขุนเขาแห่งเทือกดอยภูลังกาเป็นป่าดงดิบเขาที่มีความร่มรื่นตลอดปี เป็นป่าไม้ใหญ่ที่ไม่ผลัดใบ ความเขียวขจีจึงช่วยผดุงให้ดอยนี้มีชีวิตชีวาเสมอ สรรพสัตว์บนที่สูงยังคงมีที่อยู่อาศัยและมีอาหารให้หล่อเลี้ยงชีวิตได้อย่างมั่นคง ปลายฟ้าไกลๆเป็นทุ่งหญ้าแสนสวย
ถ้าคืนแรกพักแรมที่โรงแรมเกทเวย์ในตัวเมืองพะเยาเช่นที่คณะของพวกเราพักค้างอ้างแรม พอรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก็ควรจะได้ไปเดินย่อยอาหารที่ริมกว๊านพะเยา ท่ามกลางแดดอุ่นๆ แล้วหาเวลาชั่วสิบนาที ไปสักการะผู้มีพระคุณคือ อนุสาวรีย์พ่อขุนงำเมือง ที่ประดิษฐ์สถานตระหง่านอยู่ริมกว๊านพะเยา ถือว่าไหวเจ้าบ้านผ่านเมืองเอาโชคใส่หัวและแสดงความเคารพต่อบรรพบุรุษของไทยอีกพระองค์หนึ่ง
เดินทางต่อโดยมุ่งไปตามถนนพหลโยธิน เลี้ยวซ้ายตรงบ้านแม่ต๋ำ ผ่านอำเภอดอกคำใต้ อำเภอเชียงคำ และหักขวาไปทางอำเภอปง แต่แยกซ้ายมือไปตามถนนที่บอกว่าไปจังหวัดน่าน ผ่านแขวงการทางพะเยา 2 ถึงบ้านปางค่า หมู่บ้านชาวเย้าและม้ง รวมระยะทางช่วงดังกล่าวราวๆ 104 กม.เป็นทางลาดยางอย่างดี เลี้ยวซ้ายขึ้นทางลูกรังไปอีก 13 กม. ผ่านโครงการหลวงปางค่า แต่เส้นทางยากลำบากมากหากมาในฤดูฝน เป็นทางที่สามารถทดสอบฝีมือการขับรถได้ดี เลี้ยวบางเลี้ยวหักศอกสั้นจริงๆ แต่มันดี เป็นระยะทางไม่ยาวแต่ใช้เวลาเดินทางนานพอควร
ณ จุดพักนักท่องเที่ยวก่อนถึงยอดดอยภูลังกา 6 กม. มีห้องน้ำสะอาด ร้านค้า ศาลาพักเพื่อชมวิว ขณะที่ไปยังไม่มีการเปิดขายใดๆ แนวโน้มอาจต้องจอดรถกันที่นี่ เพื่อให้เดินเที่ยวป่าดงดิบในระยะพอเหนื่อย เป็นทางเดินขึ้นสูงตลอด กว่าจะถึงยอดดอยภูลังกาก็จะเหนื่อยไม่น้อย แต่ถ้าคิดว่าจะมาพักผ่อนแล้วละก้อ การลุยเพียงแค่นี้กลายเป็นเรื่องน่าสนุกไปด้วยซ้ำ ในระหว่างทางที่เดินไปอากาศเย็นยะเยือก สูดโอโซนเต็มๆเข้าไปด้วย ไต่เขาขึ้นไปทีละนิดๆ ชมนกชมไม้ป่าเดี๋ยวเดียวก็ถึง
แต่พอขึ้นไปถึงยอดดอย หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง อากาศสดชื่น สายลมโชยชื่นใจ พื้นที่ยอดดอยมองได้ 360 องศาทั่วทุกทิศทาง เป็นป่าขุนต้นน้ำสายสำคัญๆหลายสายอันเป็นสาขาป่าต้นน้ำของลุ่มน้ำยม แม่น้ำสายหลักหนึ่งในสี่สายของลุ่มน้ำเจ้าพระยา (ปิง วัง ยม น่าน ) ความสำคัญของเทือกภูลังกาจึงมิใช่เพียงแค่สถานที่พักผ่อนหย่อนใจชั้นดี หากแต่เป็นป่าต้นน้ำที่สำคัญมากอีกป่าหนึ่ง
บนเทือกภูลังกาที่สูงตระหง่าน มีสภาพทั่วไปเป็นไร่ร้างเก่า ปัจจุบันนี้จึงคล้ายทุ่งหญ้าบนยอดดอย มีทางเดินเล็กๆไปถึงยอดดอยได้ ถัดไปก็เป็นลานเทวดา มีลานหินกว้างทอดตัวอยู่บนสันดอย ถือกันว่าเป็นลานหินศักดิ์สิทธิ์ ใครจะขึ้นไปทำอะไรไม่ดีไม่ได้ มีอันเป็นไปกันมาหลายรายแล้ว โดยเฉพาะชาวเย้าและม้งถือกันมาก นักท่องเที่ยวเมืองกรุงก็อย่าได้ประมาทนะครับ ผีสางนางไม้อาจมีอยู่จริง ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ก็แล้วกันอันตรายครับ
ถ้าชอบเที่ยวถ้ำก็มีให้เที่ยว น้ำตกก็เช่นกัน หรือจะดูนก ในอนาคตจะมีลานกางเต็นท์นักท่องเที่ยว มีห้องอาบน้ำชำระกายพร้อมด้วยสุขาอย่างดี ไหนๆก็จะทำดีกันแล้วก็ขอฝากให้ทำให้ดีเยี่ยมไปเลยเถอะ ผลงานจะแสร้สร้องสรรเสริญตัวท่านในที่สุดครับ