http://www.thongthailand.com
  สร้างเว็บไซต์Engine by iGetWeb.com 
 หน้าแรก  เว็บบอร์ด  บทความ  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  ข่าวสาร
ค้นหา  ประเภทการค้นหา   Cart รายการสั่งซื้อ (0) 
สถิติ
เปิดเว็บไซต์ 15/03/2009
ปรับปรุง 13/03/2024
สถิติผู้เข้าชม13,960,834
Page Views16,267,183
« March 2024»
SMTWTFS
     12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31      
ท่องเที่ยวทั่วไทยไปทั่วโลก
ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และความเชื่อ
รีวิว ร้านอาหาร โรงแรม รีสอร์ทและสปา
  foo&bed
ธรรมชาติ,สัตว์ป่าและพันธุ์พืช...มีคุณ(nature)
บทบรรณาธิการ สกู๊ฟพิเศษ และเรื่องเล่า
ข่าวสาร
http://www.thongthailand.com/index.php?mo=3&art=42365202
 

ปักกิ่งหรรษาตอนที่ 14 หมาปักกิ่ง

ปักกิ่งหรรษาตอนที่ 14 หมาปักกิ่ง

 

ตอน 14. หมาปักกิ่ง


             เห็นชื่อเรื่องก็คิดกันไปก่อนแล้วว่า เป็นหมาพันธุ์ปักกิ่ง ที่มีเลี้ยงกันมากในเมืองไทย หรือเมืองใดๆ ไม่ใช่ครับ เรื่องที่จะคุยกันต่อไปนี้ไม่เกี่ยวกับพันธุ์หมาปักกิ่งแต่อย่างใด หากแต่พูดถึงวัฒนธรรมการกินหมาทั่วไป

                                    


               “คุณโจวครับ  ตั้งแต่ลงเครื่องบินมานี่ ผมไม่เคยเห็นหมาสักตัวเดียวในปักกิ่ง?” ผมถามขึ้นด้วยความสงสัย

ใช่ครับ ไม่มีหมาวิ่งเพ่นพล่านในเมืองปักกิ่งแม้แต่ตัวเดียวคุณโจวตอบแบบชัดเจน พอเห็นหน้างงๆ เหมือนตั้งคำถามก็นึกรู้ คุณโจวก็เลยขยายความต่อไปอีกว่า

กรุณาอย่าคิดไกลไปว่า ที่ไม่เห็นหมาในปักกิ่งสักตัว สงสัยคนปักกิ่งกินหมาจนหมดเมืองนะครับ ไม่หรอกครับ แต่เพราะว่าที่ปักกิ่งมีกฎหมายห้ามเลี้ยงหมาทั้งสิ้น ยกเว้นจะชำระภาษีหมาเสียก่อน ตัวหนึ่งๆ ตกเข้าไปพันกว่าหยวน คิดจะเลี้ยงจึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย” ทุกคนฮือฮาขึ้นมาทันใด เหมือนเจอเรื่องแปลกแต่จริงอย่างคาดไม่ถึง

เลี้ยงหมาไว้ดูเล่นหรือกันขโมยก็เสียภาษีหมา ด้วยงั้นหรือครับ?”

ใช่ครับ ใครอยากเลี้ยงหมา ไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ต้องชำระภาษีหมา ตัวละ 1,000 กว่าหยวน ทุกคน” คุณโจวเล่าให้ฟังด้วยใบหน้ายิ้มๆ

แล้วคนที่ตั้งฟาร์มหมาเพื่อเป็นอาหารล่ะครับ ต้องชำระค่าภาษีหมา ไหมครับ?” คนหนึ่งถามขึ้นอีก เสียงนี้มาจากท้ายรถ แต่ละคนไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่สนใจกันมาก

เหมือนกันครับ เสียภาษีหมดทุกตัว แต่อัตราภาษีอาจไม่เท่ากัน แค่นี้ก็คงเข้าใจนะครับว่า ถ้าคิดจะกินหมาต้องเสียค่าภาษีไปพันกว่าหยวนแล้ว หายอยากพอดีคุณโจวตอบ

แหม ที่แรกที่มาเมืองปักกิ่ง พูดแล้วอายจริงๆครับ ผม กลัวเหมือนกันว่าจะโดนกินเนื้อหมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว พอเห็นเนื้อหมูแดงมากหน่อย ก็ถามกันแล้วว่าเนื้อหมาหรือเปล่าผมสารภาพ

หารู้ไม่ว่า คิดจะกินเนื้อหมาที่ปักกิ่งน่ะคิดได้ แต่ไม่ง่ายเลยที่จะได้กินเนื้อหมาแท้ๆ เพราะว่าไม่ค่อยมีใครเลี้ยง หายาก ราคาก็แพงมากๆ” คุณโจว เล่าต่อ ยิ้มๆ ทำเสียงให้รู้ว่าแพงจริงๆ

ไม่ใช่หมาถูกกินจนขาดแคลนหรอกหรือคุณโจว?” คนหนึ่งร้องแกมหยอกขึ้นดังทีเดียว คุณโจวยิ้มแล้วตอบด้วยความจริงใจ

รับรองได้พันเปอร์เซ็นต์ครับว่า คิดจะกินหมาที่ปักกิ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรคุณโจว ยืนยัน

มีมากไหมครับ ฟาร์มเลี้ยงหมาสำหรับเป็นอาหาร?” ผมถามตรงๆ

มีครับ  แต่อยู่นอกเมือง เลี้ยงเป็นเรื่องเป็นราวนะ ส่วนใหญ่เป็นฟาร์มหมาสีดำกับหมาสีเหลืองคุณโจวตอบ มีเสียงโห่ดังขึ้น

ทำไมถึงต้องสีเหลืองและสีดำครับ?” คนหนึ่งถามขึ้น พวกผู้หญิงทำหน้าพิลึกๆ เหมือนเห็นไส้เดือน

ที่ต้องเลือกหมาสีเหลืองหรือหมาสีดำก็เพราะเชื่อกันว่า หมาสีเหลืองหรือสีดำเนื้อมีรสชาติดีที่สุด กินอร่อยคุณโจวตอบ ลูกทัวร์ตาลุกกันเป็นแถวๆ สนใจจนไม่กระพริบตาเลยทีเดียว ผมนึกถึงเจ้านิลที่บ้าน อร่อยหรือเปล่าวะ ฮึ้ย คิดได้ไง 

                                               

                                                                                                     หมาพันธุ์ปักกิ่ง
               “งั้นราคาหมาสองสีนี้ก็แพงกว่าทุกสีซิครับ?” ผมถามขึ้นเอง

ก็คงอย่างนั้นมั่งครับคุณโจวตอบ

ขนาดกินหมาสีเหลืองและสีดำนะ หมาสีอื่นๆ ยังไม่มีให้เห็นเลยผมปรารภขึ้นลอยๆ

หมาสีอื่นไม่อร่อย แต่ก็กินได้เหมือนกัน ราคาถูกลงหน่อยคุณโจวบอกกรายๆ

คุณโจวคะ มีเนื้อหมาขายในตลาดสดเหมือนที่บ้านท่าแร่ จังหวัดสกลนครของเมืองไทยหรือเปล่าคะ?” คุณม่อมถาม

ไม่หรอกครับ ที่เมืองปักกิ่งนี้จะกินหมากันเฉพาะช่วงฤดูหนาวเท่านั้น ไม่ใช่ฤดูหนาวก็ไม่วางขาย” คุณโจวตอบพลางหันไปมองถนนข้างหน้า

เชื่อกันว่ากินเนื้อหมาทำให้อบอุ่นขึ้น กินแล้วร้อนอย่างนั้นแหละครับ

คุณโจววางไมค์ แล้วแจ้งแก่พนักงานขับรถนำเที่ยวเป็นภาษาจีนกลาง สำเนียงปักกิ่ง พนักงานขับรถยิ้มแล้วเลี้ยวขวาทันใดที่จังหวะรถฝั่งขวาว่างลงพอดี เรื่องหมาปักกิ่งก็เลยหยุดชะงักไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้

ประเดี๋ยวจะถึงโรงงานไข่มุกน้ำจืด ราคาถูก สวยมาก  มีที่นี่แห่งเดียว  เชื่อถือได้  รัฐบาลเป็นผู้ดำเนินการทั้งสิ้นครับคุณโจวแถลงไขให้ทราบข้อมูลเบ็ดเสร็จ  ผมนึกในใจ นี่ไฟท์บังคับอีกแล้วมั้ง

เชิญครับ อีก 40 นาทีพบกันที่รถจอดนะครับคุณโจวแจ้งเพื่อทราบและถือปฏิบัติปกติ

สนใจซื้อได้เลยนะครับ รับรองไม่มีการปลอม เป็นไข่มุกน้ำจืดของจริงที่รัฐบาลจัดจำหน่ายด้วยตนเอง” คุณโจวร้องเหมือนตะโกนสู้กับเสียงอึงมี่รอบตัว

ทุกคนทยอยลงรถไปเข้าโชว์รูม บางคนยืนดูกรรมวิธีการเขี่ยมุกจากหอยมุก  บางคนดูการแกะสลักเปลือกหอย บางคนซื้อๆๆ หลายคนเดินดูไปเรื่อยๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรจริงจัง ครบสี่สิบนาทีก็รี่กันออกจากโชว์รูม ขึ้นรถนำเที่ยวเช่นเดิม

คุณโจว งานนี้เป็นออร์เดอร์ ใช่ไหม?” พวกเราคนหนึ่งถามขึ้น

ใช่ครับ ไม่มีในรายการนำเที่ยว แต่แทรกรายการได้เพราะว่ามีเวลาเหลืออยู่ครับ ชอบไหม?” คุณโจวถามยังไม่ทันสิ้นเสียง พวกเราก็หัวเราะแบบชอบใจในลูกเล่น

ได้ชมรายการเพิ่มเติม เสียเงินเท่าเดิม ไม่ชอบได้ไงคุณปรีชาเสริมอีกเสียง

การท่องเที่ยวปักกิ่งมีเรื่องให้แปลกใจเสมอ ไม่อากาศเปลี่ยนปุ๊บปั๊บก็มีรายการเสริมทางผ่านบ้าง เวลาเหลือบ้าง สนุกดี ได้กำไรด้วย  ขึ้นรถกันเรียบร้อย เรื่องที่ยังคาใจก็เริ่มขึ้นอีก

คุณโจวครับ กลับมาคุยเรื่องหมาต่อเถอะนะครับ อยากรู้จริงๆ” ผมร้องขอเสียงน่าให้ความกรุณา มีเสียงขำขันเล็กๆ

ได้ซิครับ ถามมาได้เลย ตอบได้ตอบหมดแหละครับคุณโจวออกอาการยินดีเสมอ ยิ้มตาตี่ๆ น่ารักเชียว

คนที่ปักกิ่งเขากินหมาส่วนไหนบ้าง ส่วนไหนไม่กิน?” ผมถามสั้นๆ

กินหมดทุกส่วน ยกเว้นขนของหมาครับ โดยเฉพาะลูกหมาตัวอ้วนๆ ขนาดสักสองเดือน กำลังอ้วนกลมน่ารักน่ากิน  อร่อยคุณโจวตอบอย่างอารมณ์ดี ทำเสียงและท่าทางว่าลูกหมาอร่อยอย่างไร แล้วเล่าต่อว่า

กินหมูอย่างไรก็กินหมาอย่างนั้นแหละ หู หนัง ขา เนื้อ เครื่องในตับไตไส้พุง”

แล้วเขาทำอะไรกินกันครับ ผมรู้มาแค่ว่าหนาวๆ คนจีนในประเทศไทยรุ่นแรกๆ เขาพะโล้เนื้อหมากินกัน เขาก็ว่าแก้หนาวได้ดี นอกนั้นไม่เคยได้ยิน” คนหนึ่งเอ่ยขึ้น

ที่นี่ก็นิยมพะโล้กันมากเหมือนกัน แต่แท้ที่จริง ทำกินได้เหมือนกินเนื้อหมู หูหมู เครื่องในหมู ทำได้หลายอย่างคุณโจวให้ข้อเท็จจริง พูดแล้วน้ำลายจะหกเสียงฮาดังขึ้น

ทางภาคเหนือของเมืองไทยนะคุณโจว เขากินเนื้อหมากันเหมือนกัน ที่กินมากคือชาวไทยภูเขาเผ่าอีก้อ แต่เขาไม่เจาะจงกินหมาสีดำหรือสีเหลืองหรอกนะ ที่นั่นเขาถือคติการกินว่า หมาสีไหนก็กินได้ทั้งหมด เพราะฉะนั้นบางทีผ่านไปทางถนนลำปาง-เชียงรายก็อาจพบเห็นอีก้อจูงหมาเป็นฝูงๆอยู่ข้างถนน

ผมเล่าเสริมต่อเพื่อให้การคุยเรื่องหมาออกรสชาติและหลากหลายมากขึ้น

แล้วเขาทำกินอย่างไรกันครับ?” คุณโจวถามบ้าง

เหมือนกินเนื้อสัตว์ทั่วไป แต่บางแห่งก็ผัดเผ็ดได้อร่อยมากเครื่องเทศมากหน่อย หอมฟุ้งน่ากินจริงๆ บางทีก็ทำเนื้อแดดเดียว แต่คนไทยภาคอื่นๆ จะรู้สึกอายๆ จึงไม่ค่อยนิยม บางรายก็คิดว่าเป็นสัตว์เลี้ยงใกล้ตัวมาก กินไม่ลง คนไทยขี้สงสารครับ” ผมเล่าต่อ

ชาวเขาเผ่าม้งทางภาคเหนือก็อีกเผ่าหนึ่งที่นิยมกินหมา แต่ไม่จำกัดสีของหมาหรอก กินทุกสีเหมือนกัน หมาพันธุ์นั้นมักเรียกกันว่าเป็นหมาม้ง” คุณประสิทธิ์เพิ่มเติมความรู้เรื่องคนกินหมา แหม แทบจะมีผู้เชี่ยวชาญเรื่องกินหมากันแล้วนะนี่

ปักกิ่งกินแค่หมานะ บางท้องถิ่นนิยมมากคือกินแมวคุณโจวขยายความต่อไปอีก

ใช่ผมเคยดูหนัง 25 . มีการกินแมวเหมือนกัน แต่จำไม่ได้ว่าเป็นประเทศไหน แถวๆ เอเซียนี่แหละครับ แต่คนอีสานบ้านเฮากินหมดตั้งแต่กิ้งก่า จิ้งจก ตุ๊กแก อึ่งอ่าง คางคกฯคุณเชษฐ์พูดขึ้นเป็นการเสริมคุณโจว

เรื่องกินหมานี่ ถ้าจะว่ากันตามความเป็นจริงก็คือการกินเนื้อสัตว์นั่นแหละ สัตว์ในโลกนี้เกือบทุกชนิดถูกมนุษย์กินเป็นอาหารขึ้นอยู่กับว่าวัฒนธรรมประเพณีหรือศาสนาของภูมิภาคใด เชื้อชาติใด เช่นอูฐก็ถูกกิน เต่าก็ถูกกิน จามรีก็ถูกกิน อิสลามไม่กินหมู อะไรทำนองนี้ การที่ชาวจีนชอบกินหมาจึงเป็นเรื่องปกติ ผมว่าเขาละเมียดละไมในการกินด้วยซ้ำนะ หมาต้องสีเหลืองหรือสีดำ อาจถือเป็นยาอย่างหนึ่งก็ได้ กินแล้วเพิ่มพลังก็ได้

ผมพยายามเสนอแนวคิดบ้าง คุณโจวยิ้มและหลายคนก็รู้สึกสบายใจขึ้น ผู้หญิงสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นสนุกและยิ้มแย้ม

ก็คงทำนองนั้น แต่พูดก็พูดเถอะครับ กินหมาที่ปักกิ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆหรอกนะ ราคาแพงมาก หากินยาก แล้วก็ต้องโอกาสพิเศษจริงๆนั่นแหละครับ

คุณโจวพูดย้ำไปยิ้มไป น่ารักไปอีกแบบ ท่าทีคุณโจวเองคงอยากกินมาก

จะมีใครอยากกินหมาที่ปักกิ่งดูบ้างไหมครับ?

คุณโจวถามแล้วอมยิ้ม ทุกคนส่ายหน้า มีแต่ผมเท่านั้นไม่ยิ้มกับเขา แต่ตะโกนเสียงดังพอควร

อยากครับ แต่กลัวผิดฤดูกิน กลัวกินเข้าไปแล้วเกิดพลังร้อนจี๋ขึ้นมาจะยุ่งหลายคนยิ้มร่า ฮากันครืน

Tags : china tour

 
 หน้าแรก  บทความ  ข่าวสาร  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  เว็บบอร์ด

อัตราค่าโฆษณา    

แบบเนอร์ กลางหน้า.  ขนาด 800 x 400-600 พิกเซล เห็นหน้าแรก  5,000 บาท/เดือน

แบนเนอร์ เหนือโลโก้เว็บไซต์ ขนาด 1000 x 80 พิกเซล เห็นทุกหน้า 4,000 บาท/เดือน

 แบนเนอร์ ซ้าย  ขนาด 240 x 120-160 พิกเซล เห็นทุกหน้า 3,000 บาท/เดือน

ทำข่าวแถลง รีวิวโรงแรมและร้านอาหาร  เขียนสารคดี เชิญได้โดยตรงที่ โทร.081-9416364

ติดต่อ 135 ม.12 ต.กำแพงแสน อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม 73140

 
view