มอญและกะเหรี่ยงชวนชมและชิม ศิลปะวัฒนธรรมและประเพณีที่สังขบุรี

                               มอญและกะเหรี่ยงชวนชมและชวนชิม
                                     ศิลปะ-วัฒนธรรมที่สังขละบุรี

                  หากมองภาพจากอดีตผ่านศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีและวิถีชีวิต ของชนเผ่า ล้วนบ่งบอกเรื่องราวได้เหมือนลายแทง ปีนี้ คนมอญและกะเหรี่ยงที่อยู่ไกลโพ้นจดขอบชายแดนไทย-พม่า รักที่อยากจะบอกว่า ถ้าแวะมาเยี่ยมเยือนถึงถิ่นช่วงเดือน สิงหาคม-กันยายน มีการแสดงศิลปะของสองเผ่าพันธุ์ วัฒนธรรมการกินอาหารทั้งหวานและคาว วัฒนธรรมการแต่งกายชายหญิง อีกทั้งประเพณีที่พยายามรักษาและสืบสานเอาไว้ให้ได้ โดยเฉพาะถ้าเพื่อนพ้องน้องพี่อยากเข้าไปสัมผัสชีวิตคนมอญและกะเหรี่ยง คนที่นี่ยินดีต้อนรับความจริงใจและดีใจ ขอให้มาเถอะ 


           
   
               ผมเดินทางไปกับเพื่อนผู้กว้างขวาง คุณจำลอง บุญสอง บรรณาธิการท่องเที่ยว นสพ.โพสท์ทูเดย์ ที่ช่วยประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวทั่วโลกทุกวันศุกร์ ผมจึงได้ไปรู้เห็นและเข้าใจชีวิตจิตใจของชนเผ่าที่เปรียบเสมือนพี่น้องร่วมแผ่นดินไทยของเรามาแต่โบราณกาล ด้วยรถยนต์ที่วิ่งท้งดิ่งจากกรุงเทพผ่านอำเภอไทรน้อย ทะลุไปบรรจบถนนสายลาดหลุมแก้ว-บางเลน-กำแพงแสน-พนมทวน-กาญจบุรี-ไทรโยค-ทองผาภูมิ-สังขละบุรี รวมระยะทางประมาณ 290 กม.ใช้เวลาเดินทางราวๆ 3.30-4.00 ชม. บนเส้นทางที่เลาะเลียบไปตามป่าเขา ถนนคดโค้งหน่อยแต่ไม่อันตรายแต่อย่างใดเลย 

   

           แต่ขอโทษที วิสัยช่างภาพและคนเขียนสารคดีท่องเที่ยว ผ่านจุดไหนสวยงามและน่าสนใจก็อดใจที่จะไม่ลงไปถ่ายรูปและเสาะหาเรื่องราวใส่สมอง ย่อมเป็นไปไม่ได้ แต่งานนี้ เรามุ่งไปที่จุดชมวิวของอำเภอทองผาภูมิ บนดอยสูงใกล้สะพานข้ามแม่น้ำซองกาเรีย ฝั่งตรงข้ามกับซองกาเลียริเวอร์ฮัทแอนด์รีสอร์ท ของคุณพี่ไพรัช-มณี วุฒิสุวรรณ ซึ่งเป็นผู้บริจาคที่ดินแปลงสวยให้กับส่วนรวมเพื่อประโยชน์แก่การท่องเที่ยว รับแขกบ้านแขกเมือง บรรยากาศเยี่ยมทุกฤดูกาล 

 

           บนจุดชมทิวทัศน์แห่งนี้ มีอาคารใหญ่โตหลายหลัง หลังเล็กๆก็มี เป็นศาลารูปสี่เหลี่ยมก็มี สร้างลดหลั่นไปตามความลาดชันของพื้นที่ ทุกจุดมองวิวทิวทัศน์ได้ทั่วถึง เห็นความยิ่งใหญ่อลังการของสังขละบุรีทุกมุม มีห้องสุขาชายหญิงบริการ และที่สำคัญพื้นที่ส่วนนี้มี อพปร.ในป้อมเฝ้าระวังและอำนวยความสะดวกให้กับพี่น้องนักท่องเที่ยว เข้ามาใช้กางเต็นท์นอนได้ฟรีๆ ถ้าไม่ได้เอาเต็นท์มาก็เช่าจาก ป้อง อพปร.นั่นแหละ ไม่แพง 


     

           ส่วนรีสอร์ท เกสท์เฮ้าส์ โรงแรม มีทั่วไปทุกมุมเมือง มีมากมายหลายหลากราคาและคุณภาพ เลือกกันได้ตามใจชอบ ขับรถวนไปวนมาก็เจอทุกมุม เมืองนี้เป็นดินแดนแผ่นดินสุดเขตประเทศไทยต่อเขตกับพม่าบ้านเพื่อนพี่เมืองน้อง และถ้าอยากจะเลยไปท่องเที่ยวถึงด่านเจดีย์สามองค์ เพื่อชมและเลือกซื้อหา พลอย ทับทิม หยก มรกต หินขาว เครื่องไม้ต่างๆ ก็ไม่ไกล และมาถึงที่นี่ก็มักจะไปกันทุกกลุ่มจริงไหม? 

          

           แต่สำหรับคนทำงานสื่ออย่างเราสองคน ตรวจดูรายการแสดงศิลปะของพี่น้องมอญและกะเหรี่ยงแล้วก็ตั้งใจรอ ระหว่างนั้นมีอาหารมอญและกะเหรี่ยงให้รับประทานฟรี เพื่อให้พี่น้องนักท่องเที่ยวได้ลิ้มชิมรสอาหารพื้นบ้านของสองชนเผ่า จึงอยากเล่าเรื่องอาหารพื้นบ้านของชาวมอญและกะเหรี่ยงสักหน่อยว่าอร่อยแค่ไหน แล้วน่ากินไหม?

     
                

           ผมลองชิมน้ำพริกแตงเปรี้ยว แกล้มด้วยหน่อไม้ต้ม ผักจำพวกแตงเปรี้ยว เผ็ดหน่อย หอมพริก กระเทียม หอมแดง กะปิ โขลกแล้วคั่วให้สุกจนหอมกรุ่น กินกับข้าวร้อนๆ อร่อยอย่าบอกใคร ผมลองต้มปลา(สด)กับส้มป่อย ใส่เครื่องปรุงด้วยหอมกระเทียม ตะไคร้ ข่า และพริก โขลกรวมกัน ปรุงรสเปรี้ยวด้วยใบส้มป่อย เติมเกลือพอเค็มตาม โอ้โฮ น่ากิน ซดน้ำชื่นใจ กินไม่รู้จักอิ่มเลยครับ

          


           แต่ผมออมท้องไว้มากนิดหนึ่ง ลองไปกินขนมจีนน้ำยาหยวก(กล้วย)แบบมอญ หอมมันอร่อยแบบว่ากลมกล่อมน่ะเคยลิ้นไหม? ผมลองอีกอย่างเป็นน้ำยาป่าแบบกะเหรี่ยง แค่นั้นยังไม่พอ ผมเดินไปอีกศาลาหนึ่ง มีขนมเบื้องมอญ ข้าวเหนียวห่อใบไผ่ และก็ขนมกล้วยห่อใบตองอ่อน แค่นั้นละครับ ผมต่อไม่ไหวแล้ว อิ่มแปร้ ฟรีอีกต่างหาก 

                 

           พี่น้องครับ กินจนอิ่มแล้วผมตัดใจเดินไปสำรวจอาคารแต่ละชั้น ย่อยอาหารก่อนการแสดงรำต่างๆ มีนักท่องเที่ยวมากางเต็นท์นอนด้วย  ก็อย่างว่าละครับ คนที่นี่ใจกว้างขวางมาก มีน้ำใจไมตรีอีกด้วย รีสอร์ทธุรกิจของตนเองก็มีแต่ก็ยังเปิดบริการที่กางเต็นท์ฟรีๆด้วย หัวใจสีทองผ่องอำไพเลยครับ
            ผมย้อนขึ้นมาบนอาคารหลังแรกที่กำลังบรรเลงดนตรี เด็กนักเรียนมีทั้งชายและหญิง ตัวเล็กๆขนาด 7-8 ขวบไปจนถึง 14-15 ขวบ แบ่งเรื่องราวกันฟ้อน กะเหรี่ยงรำตง มอญรำหงส์ ทั้งอ่อนช้อยด้วยลีลามอญรำหงส์ แต่ครึกครื้นรื่นเริงด้วยรำตงของกะเหรี่ยงอย่างสนุกสนานและเร้าใจ ผมสองคนกับเพื่อนๆนักท่องเที่ยวที่มีทั้งชาวไทยและฝรั่งมังค่า ถ่ายรูป ถ่ายวิดิโอ ตื่นตาตื่นใจจริงๆครับ

  

            ผมเห็นพี่น้องทั้งมอญและกำเหรี่ยงถ้อยทีถ้อยอาศัยกันฟ้อนรำด้วยอัธยาศัยไมตรีแล้ว รู้สึกชื่นชมในความรักความสามัคคีกันและของเหล่าชนเผ่าแดนไกล ผมคนไทยก็หัวใจสีทองเหมือนกัน ดีใจที่ได้มาและมีความสุขมากที่ได้สัมผัสความรื่นรมย์บนดอยสูง ได้ลอลิ้มชิมรสอาหารพื้นบ้านและขนมนมเนยจนอิ่มหนำสำราญ ผมกลับไปพักแรมด้วยหัวใจที่เบิกบาน ภาพความสวยงาม น่ารักและสนุกสนานยังตามมาหลอกหลอน นอนไม่หลับก็อดที่จะปาถกกันสองคนถึงงานที่เพิ่งผ่านตามา

            


       
 

             พ่อแม่พี่น้องครับ วันที่ 7-8 สค 2552 ชาวมอญและกะหเรี่ยง ยังมีรายการแสดงแบบเดียวกันนี้แหละครับที่วัดศรีสุวรรณ ต.หนองลู่ อ.สังชละบุรี จ.กาญจนบุรี ซึ่งก็มีทั้งศิลปะการแสดงและวัฒนธรรมเกี่ยวกับอาหารเช่นเคย ทั้งอาหารและการแสดงฟรี แต่ถ้าชื่นชอบจะให้รางวัลกับเยาวชนคนเก่งของพี่น้องมอญและกะเหรี่ยงก็ได้ไม่มีใครว่าเลย ส่วนท่านจะเอาเต็นท์ไปกางนอนที่จุดชมวิวก็ได้ ฟรีอีก หรือจะไปเช่าเต็นท์ที่ป้อง อพปร.บนจุดชมวิวก็ได้ ราคาถูกๆ อากาศเย็นสบายหายห่วง 

        

             เรื่องความปลอดภัย 1,000 % งานถัดไปก็ 4-5 กย.2552 ก็มีงานสืบสานวัฒนธรรมสะเดาะเคราะห์ลอยน้ำอีกครับ เลือกดูนะครับจะไปเที่ยวดีไหม สนใจติดต่อประสานงานที่ คุณไพโรจน์-มณี วุฒิสุวรรณ โทร.034-595023/02-8962347 /081-9102884/081-8345660