http://www.thongthailand.com
  สร้างเว็บไซต์Engine by iGetWeb.com 
 หน้าแรก  เว็บบอร์ด  บทความ  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  ข่าวสาร
ค้นหา  ประเภทการค้นหา   Cart รายการสั่งซื้อ (0) 
สถิติ
เปิดเว็บไซต์ 15/03/2009
ปรับปรุง 13/03/2024
สถิติผู้เข้าชม13,956,123
Page Views16,262,393
« March 2024»
SMTWTFS
     12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31      
ท่องเที่ยวทั่วไทยไปทั่วโลก
ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และความเชื่อ
รีวิว ร้านอาหาร โรงแรม รีสอร์ทและสปา
  foo&bed
ธรรมชาติ,สัตว์ป่าและพันธุ์พืช...มีคุณ(nature)
บทบรรณาธิการ สกู๊ฟพิเศษ และเรื่องเล่า
ข่าวสาร
http://www.thongthailand.com/index.php?mo=3&art=42365202
 

จอมโกงจอมภู ตอน 23 คลั่งรักคลั่งงาน

จอมโกงจอมภู ตอน 23 คลั่งรักคลั่งงาน

ตอน 23  คลั่งรัก คลั่งงาน    

                                                

มณีเข้าไปราชการกรมป่าไม้ โก๋ สุเทพ นักวิชาการเกษตร ประจำกองเข้ามาทักทายแล้วเสวนากัน ได้ความว่า โก๋ อยากตามไปดูงานที่น่าน  โก๋เคยประจำสายงานส่งเสริมการเกษตรของโครงการหลวงทางเชียงใหม่หลายแห่ง  ถือได้ว่าเป็นคนมีคุณภาพและซื่อสัตย์ต่อหน้าที่  เสียแต่เป็นคนพูดตรงและไม่เอาใจหัวหน้าคนใดเลย การพูดความจริงบางครั้งมันเสียดแทงใจดำคนอื่นโดยไม่รู้ตัว หรือโก๋อาจจะตั้งใจก็ได้    

            ไปจริงเปล่า  ! เมื่อไร ?”

ไปจริงพี่  พี่กลับเมื่อไรผมไปด้วยเลย  เห็นเกรียงศักดิ์ช่างภาพกรมป่าไม้พูดถึงพี่บ่อยๆ  เลยอยากไปดู

อีกสามวันกลับ โก๋ทำเรื่องขออนุมัติได้เลย รถทัวร์ออก 2 ทุ่มที่หมอชิต  

ระหว่างการเดินทางมณีแทบไม่ได้เล่าอะไรให้โก๋ฟังเลย  เพราะว่าอยากให้เห็นของจริง  เมื่อโก๋มาถึงหน่วยพร้อมมณี ประเสริฐออกมาต้อนรับด้วยใบหน้าซีดเซียว เมายังไม่สร่างดีนัก ท่าทางแปลกๆ ดูไม่ใช่ประเสริฐที่นิ่มนวลและขี้เกรงใจคน มณีพาโก๋ดูงานทีละตอนๆ จนครบหมดก็หมดวัน โก๋รู้สึกสดชื่นและมีความสุข

งานของพี่ ไม่ได้พัฒนาโครงสร้างอย่างกับที่โครงการหลวงทางเชียงใหม่เชียงราย แต่ของพี่โก๋หยุดหายใจลึกๆ  แล้วพูดต่อ

ผมว่าพี่พัฒนาใจคนนำทางโครงสร้างมากกว่า 

ไม่น่าเชื่อนะว่า งบประมาณพิเศษเหมือนที่อื่นๆ เขาได้กันมากมาย แต่พี่ไม่มีอะไรเลยแม้แต่รถแทรกเตอร์ล้อยางสักคัน ผลงานกลับล้นปรี่

เป็นความผูกพันที่ยากจะลืมนะครับ  วันหนึ่งเมื่อพี่ไม่อยู่หรือย้ายไป ชาวบ้านคงเสียใจและคิดถึงแน่ๆ

นี่คืองานพัฒนาที่ทำนอกเวลาผสมผสานกับงานในเวลา  ผมไปมาทั่วทุกหน่วยงานต้นน้ำ ไม่เคยเจอหัวหน้าและผู้ช่วยแบบพี่

เฮ้ย ! โก๋ต้องพูดว่า ไม่เคยเจอหัวหน้าและผู้ช่วยที่รวมทีมกันทำงานอย่างใกล้ชิดกับชาวบ้านและหน่วยราชการทุกหน่วยในท้องถิ่นอย่างที่นี่ 

นี่หน่วยไหนมาช่วยงานพี่ๆ ก็ยกให้เป็นผลงานของเขาๆ ก็มีกำลังใจ แต่พี่ได้ผลตามเป้าหมาย ทุกฝ่ายได้ ผมว่าพี่เข้าใจใช้หลักคิดง่ายๆ นะ

ที่อื่นนะพี่ มีแต่สั่งๆๆๆ แล้วก็หายหัวไปเป็นเดือน กลับมาทีก็ด่าๆๆๆ  ไม่เห็นอบอุ่นเหมือนที่พี่ทำงานกันเลย ผมเองก็เคยโดนด้วยตัวเองก็เลยขออยู่ส่วนกลางดีกว่า

แต่แล้ว  พอตกเย็นย่ำตะวันรอนๆ แสงสุรีย์สีแดงปลั่งฉาบท้องฟ้า ประเสริฐยกเครื่องมือสนทนาออกมาตั้งโต๊ะสนาม  โก๋อาบน้ำเสร็จก็ลงมานั่งร่วมวงด้วย มณีขอตัวเข้าเมืองไปส่งส่วย  โก๋ไม่ดื่มสุราเลย จึงนั่งกินข้าวกับน้ำเปล่าแล้วลงปากช่างซักกับประเสริฐ

ผมทั้งนั้นแหละที่ทำงาน พี่มณีหรือ จ่ายงานเก่ง  ตามงานเก่ง  ฉลาดพูดเพื่อให้เกิดกำลังใจทำงาน  แต่เวลาดุ ดุจนมองหน้าไม่ได้

อะไรจะขนาดนั้นวะประเสริฐ!” โก๋ติง

หน้าแกดำปี๋ !” ประเสริฐพูดน้าตาเฉย โก๋หัวเราะขำ

เมื่อก่อนดีมากๆ  แต่เดี๋ยวนี้แกหน้ามืดดำไปหมด งมงายหนัก ?”

โก๋ฟังแล้วก็งง แต่แล้วก็หายสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เมื่อประเสริฐยกแก้วสีอำพันดื่มเป็นแก้วที่แปด

เบื่อ ! เบื่อ !  ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ?  ทำแต่งานๆๆๆ ไปไหนก็ไม่ได้ หัวหน้าก็ไม่รู้หายหัวไปซุกอยู่กลีบไหน ! ปล่อยให้บ้าอยู่คนเดียว  อีกอย่างพี่โก๋รู้ไหม? ผมถูกกีดกัน ผมถูกกีดกัน !”  น้ำหนักเสียงของประเสริฐเหมือนโกรธกันมาร้อยปี

โก๋นั่งงง  เพราะว่าที่ฟังมา มณีรักประเสริฐมาก  มอบหมายงานด้วยความไว้วางใจและพูดถึงแต่เรื่องดีๆ ที่ประเสริฐทำ  หรือว่ามีบางเรื่องที่ไม่ได้เล่าให้ฟัง ?

เฮ้ย ! คงไม่มั้ง พี่เห็นแกพูดชมประเสริฐมากนะ เรียกว่าแกยกผลงานนี้ให้เป็นฝีมือประเสริฐเลยแหละโก๋แก้แทน

ใช่ !  ฝีมือผม ! เพราะว่าพี่เขาสั่งๆๆ ถ้าพี่เขาไม่สั่งผมจะทำอะไรถูกล่ะ แล้วนี่ผมจะบอกให้นะพี่โก๋ พี่เขากีดกันผม

กีดกันอะไรวะ โก๋ชักมีอารมณ์

น้องเมียพี่เขาครับ!” ประเสริฐกดเปรี้ยง โก๋หายงง หัวเราะขำเหตุผล

แต่พี่เขากลับส่งน้องเมียไปเรียนปวส.ที่อยุธยา ไกลลิบ ป่านนี้จดหมายก็ไม่มีมาเลย หายไปเลย!”  ประเสริฐคร่ำครวญ  โก๋มองด้วยความเห็นใจ  แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะว่าไม่รู้อะไรมากกว่าที่ได้รับรู้  

คืนนั้นประเสริฐเมาเหล้ายิ่งกว่าเมารัก เพราะว่าฟุบคาที่ โก๋และยามหยุดต้องช่วยกันหามไปส่งถึงเตียงนอน  

เช้าวันต่อมา มณีขับรถเข้ามารับโก๋เพื่อไปดูงานหน่วยงานอื่นๆ บ้าง จะได้เห็นผลงานที่แตกต่างกัน ประเสริฐแฮงค์สุดๆ ลุกไม่ขึ้นเสียแล้ววันนี้

เป็นไง  เมื่อคืนได้ข้อมูลเพิ่มเติมจากประเสริฐมากไหม?” มณีคุยไปขับรถไปอย่างอารมณ์ดี

มากกับผีอะไรกันพี่ ! พอพี่เข้าเมือง  ประเสริฐก็เมาได้ที่แล้ว  ข้อมูลที่ให้ผมมากน่ะไม่ใช่เรื่องงานที่ทุ่มเททำกันหรอกนะพี่  โก๋ทิ้งค้างไว้  มณีอดไม่ได้อยากรู้

เรื่องอะไรวะโก๋  เรื่องผมโกงหลวง หรือว่าเรื่องผมกินรวบ มณีคิดไม่ถึงแต่กังวลเรื่องเงินๆ ทองๆ โก๋หัวเราะแล้วเอียงหน้ามามองมณี 

เรื่องน้องเมียพี่ครับ!” โก๋จ้องหน้ามณีเขม็งเพื่อจับพิรุธ  มณีหัวเราะเสียงดังคับรถ  โก๋พูดต่อ

ประเด็นที่ผมจับได้คือเรื่องที่พี่ส่งน้องเมียไปเรียนเกษตรอยุธยา แล้วจดหมายที่เคยเขียนถึงกันหายไป

โก๋เล่าพลางก็มองหน้ามณี มณีหัวเราะก๊าก ใบหน้าไม่มีพิรุธใดๆ

 ที่ต้องส่งไปเรียนที่อยุธยาก็เพราะว่าผลการเรียนอ่อน ที่น่านเขาตัดเกรดแล้วให้เรียนต่อไม่ได้  ต้องไปหาเส้นเข้าที่อยุธยา หาที่ว่างให้เรียน 

โอ้ ! ประเสริฐมันไม่รู้จริงๆ แหละ มันนึกว่าพี่กีดกันมันกับน้องเมียไปโน่น  โก๋พูดเสริม  โก๋หัวเราะชอบใจ มณียิ้มหน้าบาน

ปกติ พี่เขยกับน้องเมียนี่เหมือนน้ำมันกับไฟ แต่สำหรับผมแล้ว  ไม่มีเลย  ผมเลี้ยงเขาเหมือนลูกสาวคนโต ถามว่าห่วงไหม ผมห่วง ผมหวงไหม ผมหวง เพราะเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ  แต่ที่ผมให้ประเสริฐมันไปรับส่งน้องเมียจากในเมือง เวลาที่เขาเหงาอยากมานอนที่หน่วยหรือเวลาที่ผมให้เอาเงินไปจ่ายค่าเทอม ไปรับไปส่งไปหาจนสนิทแนบแน่น มณีนิ่งไปอึดใจ แล้วพูดต่อ

โก๋! ผมวางแผนยกให้มันว่ะ มณีพูดจนหมดเปลือก   โก๋ฟังไปยิ้มไปส่ายหน้าด้วยความรู้สึกเอ็นดูประเสริฐยิ่งนัก

น้องเมียสวยๆอึ๋มๆอย่างสายธาร พี่ไม่วอกแวกบ้างเลยหรือ นี่มันยิ่งกว่าฝากปลาย่างไว้กับแมวอีกนะพี่!” โก๋ยังคลางแคลง

รักเหมือนน้องมาตั้งแต่จีบพี่สาวเขาแล้ว  ตอนนั้น 8-9 ขวบเท่านั้น ผมรักเมียผมผมก็รักน้องเมียผมเหมือนน้องผมทุกคน ไอ้พวกต้นน้ำที่น่านแอบมองกันตาเป็นมัน ทำไม ผมจะไม่รู้

มณีพาโก๋ไปดูงานทุกหน่วยที่ทำกันตามแผนเป็นส่วนใหญ่ บางหน่วยมีทั้งงบประมาณและเครื่องมือเพียบ มีกระทั่งรถแทรกเตอร์ตีนตะขาบ แต่กลับไม่เห็นผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน โก๋กลับไปกรมป่าไม้ด้วยความรู้สึกที่ดีและทึ่ง

มณีกลับหน่วยหลังจากไปส่งโก๋ขึ้นรถกลับกรุงเทพ แล้วก็ไปส่งส่วยตามปกติ รุ่งขึ้น มณีกลับไปหน่วยด้วยความรู้สึกเป็นห่วงประเสริฐ แต่พอลงรถก็เห็นหน้าประเสริฐยิ้มสดใส

พี่โก๋กลับไปแล้วหรือครับพี่?”

ใช่ กลับไปแล้วเมื่อเย็นวานนี้ เป็นไงบ้าง มีปัญหาอะไรไหม?  ชาวบ้านล่ะออกงานกันหนาตาไหม?” มณีถามเหมือนจากไปนานแสนนาน

   ปกติครับ  พี่วันศุกร์หน้าผมขอลงไปกรุงเทพนะครับ ผมจะไปเยี่ยมแม่ที่ชุมพรด้วย    มณีเดินเข้าที่ทำการแล้วควักเงินส่งให้โดยไม่ถามสักคำ

 ค่ารถ  ประเสริฐรับแล้วไหว้ขอบคุณ 

 ถ้ายังจะอยู่ต่อก็อยู่ได้นะ ประเสริฐไม่ได้พักมานาน ทำงานหนักตลอด ดีแล้วไปเยี่ยมแม่กับพ่อ ตามสบายเลยนะ  งานก็เข้าที่หมดแล้ว ปัญหาก็แก้กันจนไม่มีปัญหาแล้ว ยกเว้นปัญหาของพี่โว๊ย?”            

  ประเสริฐออกเดินทางไปเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ  อาการมันออก มณีนึกในใจ มันไปเยี่ยมแม่คุณก่อนแน่นอน  แม่จริงรอก่อน

            ทองม้วนๆ ผู้ช่วยเป็นอะไรวะ อารมณ์ดีเหมือนเดิมแล้ว

          ทองม้วนยิ้มไปพูดไป

         จดหมายพี่สายธารมาค่ะ อ่านไปยิ้มไป หายเมาเลยค่ะ

          สายธารเรียนจบ ปวส.  ประเสริฐได้รับการโปรโมทให้เป็นหัวหน้าหน่วยย่อยน้ำกาด ตีนดอยผาชู้ กม.17 ปลูกป่าปรับปรุงต้นน้ำกาด บนที่ดินทำไร่เลื่อนลอยที่สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 800-1092 เมตร ประเสริฐใช้เวลาในการพูดจากับชาวบ้านที่ทำไร่เลื่อนลอย ณ จุดนั้นนานนับเดือน  วันแรกที่ขึ้นไปประจำที่ผาชู้ นอนพักค้างเพียงคืนเดียว พอสายๆ ประเสริฐขับรถลงดอยมาฉิวๆ มาถึงภูพยับหมอกแล้วเข้าห้องทันที 

มณีนั่งกินกาแฟอยู่เห็นรถก็สงสัย  พอดีศรีวรรณเดินเข้ามาเอาบัญชีเรียกชื่อคนงาน 

"ผู้ช่วยเป็นอะไรวะ  มาถึงก็เข้าห้องนอน
มณีถามศรีวรรณ ๆ หัวเราะๆ
"ผู้ช่วยเขาลงมาล้างหน้าแปรงฟันที่นี่ครับ  บ่นว่าที่ผาชู้หนาวจนล้างหน้าไม่ได้ เดี๋ยวคงมาหาหัวหน้าครับ มณีฟังแล้วก็หัวเราะเสียงดัง

 อ้าว ! มาพอดี เป็นไงหนาวเต็มที่เลยหรือ?” ประเสริฐหัวเราะแฮะๆ แล้วตอบ

หนาวจนน้ำในขันเป็นฝ้าแหละพี่!” ประเสริฐตอบ

ถ้างั้นก็รอให้อากาศเปลี่ยนแปลงอีกหน่อยค่อยขึ้นไป มณีออกปากอนุญาต  เสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมๆกัน 

 

โก๋! ผมวางแผนยกให้มันว่ะ

Tags : jomgong

 
 หน้าแรก  บทความ  ข่าวสาร  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  เว็บบอร์ด

อัตราค่าโฆษณา    

แบบเนอร์ กลางหน้า.  ขนาด 800 x 400-600 พิกเซล เห็นหน้าแรก  5,000 บาท/เดือน

แบนเนอร์ เหนือโลโก้เว็บไซต์ ขนาด 1000 x 80 พิกเซล เห็นทุกหน้า 4,000 บาท/เดือน

 แบนเนอร์ ซ้าย  ขนาด 240 x 120-160 พิกเซล เห็นทุกหน้า 3,000 บาท/เดือน

ทำข่าวแถลง รีวิวโรงแรมและร้านอาหาร  เขียนสารคดี เชิญได้โดยตรงที่ โทร.081-9416364

ติดต่อ 135 ม.12 ต.กำแพงแสน อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม 73140

 
view