Wombat
เจ้า Daisy อายุ4เดือน น้ำหนัก 3 กิโกรัมกว่า ๆ
สถานการณ์ยามนี้ชวนอ่านเรื่องเบา ๆ ค่ะ บังเอิญได้รับทั้ง E-mail และหนังสือเด็กภาพสวยงาม ซึ่งเป็นเรื่องเดียวกัน จากเพื่อนที่อยู่ในทัสมาเนีย คุณ Jill Lowth เป็นเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ป่าพื้นเมืองทัสมาเนีย แต่เธอนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงน่ารักของเธอ คือ วอมแบต หรือ Wombat ในตะกร้านั่นแหละค่ะ
เจ้าวอมแบตน้อยในตะกร้านั้น เธอส่งมาทางอีเมล์พร้อมสัตว์เลี้ยงอีกหลายตัวของเธอ เธอตั้งชื่อให้มันว่าชื่อ Daisy เป็นตัวใหม่ที่เพิ่งได้มา ก่อนโน้นตอนที่เอื้อยนางอยู่ที่โน่นเคยไปเยี่ยมบ้านฟาร์มของเธอ เธอมีตัวหนึ่งเลี้ยงอยู่แล้ว (คือในภาพที่เธออุ้มอยู่ค่ะ) แต่บัดนี้มันโตขึ้นมากแล้วจึงปล่อยให้มันไปเล่นรวมกับสัตว์อื่น ๆ รอบ ๆ ทุ่งหญ้า
เจ้าตัวเก่านั้นเธอกับสามีเก็บมันมาจากถนนขณะมันวน ๆ เวียน ๆ อยู่ข้าง ๆ ซากศพของแม่ที่ถูกรถชนตาย จึงจับมันมาเลี้ยงไว้ในกรงในสวน ส่วนเจ้า Daisy น้อยนี้เลี้ยงมันไว้ในตะกร้าในบ้านเลย
ส่วนพัสดุไปรษณีย์ที่มาถึงทีหลังนั้นเป็นหนังสือภาพสำหรับเด็ก ชื่อเรื่อง Dairy of a WOMBAT เป็นหนังสือปกแข็งภาพประกอบสี่สี เป็นภาพวาดวอมแบตที่น่ารัก ๆ ตัวหนึ่ง เรื่องราวแสดงชีวิตประจำวันของมัน เช่น เช้านอน บ่ายนอน ค่ำ ๆ กินหญ้า คัน ๆ เกาๆ กลางคืนกินหญ้า... อะไรอย่างนี้ค่ะ
Wombat เป็นสัตว์พื้นเมืองออสเตรเลีย และทัสมาเนีย อยู่ในตระกูลเดียวกับจิงโจ้ เป็นพวกมีกระเป๋าหน้าท้อง ใช้เป็นที่อาศัยของลูกอ่อน เช่นกัน แต่รูปร่างหน้าตาแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง วอมแบตมีขนปุกปุยอ่อนนุ่มน่ารักรอง ๆ ลงมาจากโคอาล่า เล็บอันแหลมคมของมันมีประสิทธิภาพมากในการขุดโพรง หรืออุโมงค์เข้าอยู่อาศัย มันชอบอยู่ตามทุ่งหญ้า หรือใกล้ ๆ ชายป่า เอื้อยนางเคยเห็นโพรงของแวมแบตที่บ้านครูลินน์เพื่อนอีกคน โพรงนั้นอยู่ใกล้ ๆ ลำธาร เขาชี้ให้ดู และตัวเองก็คิดว่ามันใหญ่พอที่เด็ก ๆ จะมุดเข้าได้เลยทีเดียว เขาว่าในอุโมงค์นั้นมีวอมแบตอยู่ห้า ถึง สิบตัว เชียว
นอกจากมีเล็บแหลมคมแล้ว วอมแบตมีขาหลังที่แข็งแรงมาก มันมักใช้ดีดถีบศัตรูผู้บุกรุกกระเด็นไปนอนแอ้งแม้งติดผนังอุโมงค์ โดยใช้ท่าอันพิเศษคือหันหลังให้ศัตรูใช้ก้นหนา ๆ ของมันเป็นกำบังแล้วจึงใช้ขาหลังถีบดังกล่าว (เป็นท่าที่น่าจะน่ารักมากกว่าว่าไหม)
อาหารของเหล่าวอมแบตในธรรมชาติคือหญ้า เมื่อคุณจีลนำมาเลี้ยงเธอให้ผักอื่น ๆ และผลไม้ แต่ที่มันชอบมากคือ แครอท เช่นเดียวกับเจ้าตัวในหนังสือเลย (เป็นหนังสือเด็กที่ได้รับรางวัลด้วยนะ)
ตัวอ้วนกลม ขนฟูนุ่มของมัน ทำให้มันกลายเป็นตัวละครในตำนานหลาย ๆ เรื่องของชาวอะบอริ
จิน มันชอบนอนกลางวันและออกหากินตอนบ่ายคล้อย ๆ ไปหากลางคืนมันได้ชื่อว่าเป็นพวกงุ่มง่าม เชื่องช้า ขาสั้น ประจำถิ่นละ หลาย ๆ เรื่องก็สมมุติให้มันเป็นผู้เฒ่าเจ้าปํญญาหลักแหลมประจำถิ่นเลยหละ
ในหนังสือ Myths & Legends of the Aborigine ของ William Ramsay Smith กล่าวถึงการล่าวอมแวตของชาวอะบอริจินออสเตรเลียไว้ว่า
The wombat is another animal that falls an easy prey to the hunter but it is sometimes difficult to handle after it has been captured . ALTHOUGH WOMBATS LIIVE IN HOLES LIKE rabbits ,they came out late in the afternoon....
และหากนักล่าได้พบวอมแบตสักตัวหนึ่ง เขาจะเฝ้าแอบดูมันอยู่ตามพุ่มไม้ใกล้ ๆ นั้น มองหาโพรงของมัน แล้วรอจนกว่ามันจะกลับมาเข้าโพรง วางแผนกะระยะไว้ว่าเมื่อมันมาถึง และขณะมันกำลังจะคลานเข้าโพรงนั้นก็จะหวดมันด้วย Nulla-Nulla ของเขา หากมันพยายามหนีเข้าไปลึก ๆ เขาต้องถึงขาหลังมันไว้ แล้วการดิ้นรนก็จะเกิดขึ้น สงครามระหว่างมนุษย์กับวอมแบตย่อมเกิดขึ้นนัวเนีย แต่ผู้ล่าก็จะเป็นผู้ชนะด้ว มี Nulla- Nulla ในมือ
00000
ปล. nulla-nulla เป็นอาวุธของชาวอะบอริจนออสเตรเลีย ชนิดหนึ่ง ลักษณะคล้ายกระบอง ทำด้วยไม้แอ่นโค้งเหมาะมือ ใช้หวดสัตว์ประเภทจิงโจ้ วอลล่าบี โคอาล่า วอมแบต และมนุษย์ผู้เป็นศัตรู เด็กชายบางเผ่าจะทำ nulla- nulla ประจำตัวด้วยความเพียรสลักเสลาลวดลายอย่างประณีต สวยงาม เป็นงานศิลปะอะบอรินตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน
บางท้องถิ่นเรียกอาวุธนี้ว่า waddy,boomer หรือหากเป็นชนิดขว้างแล้ววกกลับได้เรียกว่า boomerang ค่ะ (ฮา)