เหนื่อย ล้า อ่อนระโหย แต่ไม่ยอมแพ้

เหนื่อย ล้า อ่อนระโหย  ทดท้อ  แต่ไม่ยอมแพ้  

                 ว่างเว้นการเขียนบทบรรณาธิการไปนาน นานจนจำไม่ได้ว่า หยุดเขียนบทบรรณาธิการเมื่อไร อะไรคือต้นเหตุที่ทำให้หน้าต่างนี้ ไม่มีไฟ ตอบตรงนี้ได้ในวันนี้ เกิดขึ้นเช่นนั้นเพราะว่า รู้สึกเหนื่อยกับการวิ่งไปข้างหน้า วิ่ง วิ่ง โดยไม่เห็นเส้นชัย แล้วความรู้สึก..ล้า..ก็เกิดขึ้น บนความรู้สึกว่าเหนื่อยจนอ่อนระโหยโรยแรง เริ่มทดท้อและท้อถอยเหมือนหมดแรงจะยอมแพ้

                 เหมือนไก่ชนที่ผมเคยไปนั่งริมสังเวียนกับลุง ไก่ชนคู่นั้น ชนกันระหว่าง ไก่เหลืองหางขาวกับไก่เยียหรือพะเยียอันเป็นไก่ชนตัวผู้ที่มีหางสั้นเหมือนไก่ตัวเมีย ตีกันถึงอัน(ยก)ที่ 8 ไก่เหลืองหางขาวตีไก่เยียจนหน้าเละ คอห้อยแบบตะแคงคอสู้ ทุกจังหวะที่ไก่เยียสีประดู่ถูกแข้งไก่เหลืองหางขาวจนคอสั่นสะท้าน แต่เขาไม่เคยลดละ กลับวิ่งเข้าชน ครั้งแล้วครั้งเล่า แทบไม่เคยได้ตอบโต้ไก่เหลือง มีเพียงหัวใจที่กล้าแกร่ง แม้ไม่มีแรงจะกระพือปีกขึ้นตี แต่ก็ไม่ยอมหันหลังวิ่งหนี

                 อันที่ 9 เริ่มขึ้น พี่เลี้ยงลูบหลังจนสุดปลายหางเจ้าเหลืองหางขาวแล้วปล่อยลงสนาม ไก่เยียยืนโงนเงนระวังภัย แต่ไม่มีท่าทีจะยอมแพ้ ทันใดไก่เหลืองหางขาวกระพือปีกเหมือนว่าจะโก่งคอ "ขัน"สำแดงว่าชนะ กลับหุบปีกแล้วเดินหนีออกจากสังเวียน เสียงร้องดังลั่นสนั่นสนามชนไก่ ไก่เหลืองหางขาว "ถอดใจ" เพราะตียังไงมันก็ไม่หนี จึงยอมแพ้หัวใจของเจ้าพะเยียเลือดไก่ชน ล๊อกถล่ม ฟันดาบหนีหนี้ต่อตามกันกระเจิง 

                  ตราบถึงวันนี้ เหลืออีกเพียง หนึ่งเดือน ท่องไทยแลนด์จะมีอายุครบ 5 ปีเต็มบริบูรณ์

                 (เปิด 15-3-2009 ครบ 5 ปี ในวันที่ 15-3-2014)

                 www.thongthailand.com ยังไม่มี Sponser สนับสนุนเลยสักชิ้น

                 5 ปีแห่งการต้องสู้   5 ปีแห่งความมุมานะอดทน  

                 5 ปีที่บอกได้คำเดียวว่า โพสท์เรื่องที่เกี่ยวข้องทุกหน้าต่าง 24 คอลัมม์ 1,750 เรื่องราว

                 ไม่มีระบบประมวลว่า มีภาพประกอบกี่ภาพ แต่ตอบได้ว่า หลายพันภาพ 

                 จำได้ว่าเคยเขียนบทบรรณาธิการไว้ครั้งหนึ่ง ถ้าครบ ปีที่ 5(15-3-2014)

                 จะเขียนเรื่องลงในท่องไทยแลนด์ให้ครบ 2,000 เรื่องราว   

                 นี่แหละคือความเหนื่อยล้าอ่อนระโหย แม้ไม่ยอมแพ้ แต่ก็ทำไม่สำเร็จ สารภาพได้เลยว่า แทบสิ้นปณิธาน 

                 ต้นกล้าเริ่มงอกในแปลงนา แต่ฝนแล้งติดต่อกันนานเกิน ต้นกล้าที่แกร่งเพียงใดก็เหี่ยวเฉาไม่เหลือ

                 เว้นแต่ ฝนฟ้าจะพร่างพรมดุจน้ำมนต์สาดใส่ ต้นกล้าก็กล้าแกร่งแทงยอดสู้  

                 เหมือนข้าวคอยฝน

                 ขออภัยที่เขียนเรื่องลงไม่ถึง 2,000 เรื่อง และขอขอบคุณที่แฟนๆยังไม่ทิ้งไปไกลห่าง

                 สถิติการเข้าชมและpageview ยังเคลื่อนไปข้างหน้า ช้า แต่ มั่นคง

                 ธงชัย เปาอินทร์

                 บรรณาธิการบริหาร

         เว็บไซต์ท่องไทยแลนด์ดอทคอม

              www.thongthailand.com