เจ้าสาวเหลืองกระบี่ : ราชินีจากอ่าวลึก
เอื้อยนาง
“จะเอาดอกไม้ของขิงไปไหน”
คำถามของน้องขิง หนูน้อยอายุ ๒ ขวบเมื่อเห็นพ่อเก็บต้นกล้วยไม้ดินรองเท้านารี “เหลืองกระบี่” แพ็คลงกล่องให้ยาย ทำให้ผู้ใหญ่ฟังแล้วออกจะขำ แต่จริง ๆ แล้วน้องตัวเล็กหมายความว่าอย่างนั้นจริง ๆ
เพราะดอกไม้ที่เรือนกล้วยไม้ในสวนข้างบ้านที่กำลังบานสะพรั่งสะพราว ขาว เหลืองลานตาในช่วงนี้นั้นเธอชื่นชมมันอยู่ทุกวัน มีความรู้สึกผูกพันเป็นเจ้าของ อยู่ดี ๆ นำไปลงกล่องได้อย่างไร
ช่วงต้นปีอย่างนี้อากาศที่ปักษ์ใต้ร้อนอบอ้าวจนน้ำประปาของอบต.ไม่พอใช้ต้องซื้อน้ำมารดดอกไม้ แต่เหลืองกระบี่กลับออกดอกสะพรั่งสะพราว ยายจึงคิดถึงน้ำที่บ้านอุบล-วาริน-คำน้ำแซบที่ไหลล้นไม่เคยขาดสายเลยอยากได้เหลืองกระบี่ไปไว้ที่โน่นบ้าง การแพ็คลงกล่องจึงเกิดขึ้นให้น้องส่งคำถามดังกล่าวออกมา
กุมภา-มีนา รองเท้านารีกำลังชูก้านบานเบ่งอวดรูปทรงอรชร ปีกสีเหลืองสองข้างโค้งคุ้มเข้า ดูอ่อนช้อยเหมือนจะคอยปกป้อง โอบอุ้มกระเปาะกลมสีน้ำตาลเจือเหลืองแดงที่ผู้คนมองเห็นเป็นรองเท้าของเจ้านาง นารี ไว้อย่างทะนุถนอม
วิกิพีเดียสารานุกรมเสรีให้ข้อมูลไว้ว่า สกุลรองเท้านารี(Paphiopedilum) เป็นพันธุ์ไม้ประเภทกล้วยไม้ ตั้งโดยนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน เมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๙ มาจากรากศัพท์ภาษากรีก คือ Paphia หมายถึงเทพธิดาแห่งความรัก และความงาม
ซึ่งก็คงเป็นเช่นนั้นจริง ๆ สำหรับผู้ที่รักและชื่นชมรองเท้านารี จะต้องหลงใหลกล้วยไม้ดินที่แตกกอออกดอกแล้วทิ้งต้นสกุลนี้แน่
พันธุ์ที่น้องเขาห่วงหวงอยู่นี้คือ “เหลืองกระบี่” ซึ่งผู้ชำนาญอย่างพี่เข้มและพ่อนับของน้องขิงนั้นเขาจะดูออกว่ากอใด ดอกใดที่สวยแตกต่างน่าขยายพันธุ์ไว้ ก็จะเลือกเก็บไว้เป็นเจ้าสาว รอวันเหมาะสมจะไปนำเจ้าบ่าว คือเกสรจากอีกต้นมาผสมพันธุ์ต่อไป
“ได้เวลาไปอ่าวลึกแล้ว”
“ไปเที่ยวเหรอ”
“เปล่าไปเก็บเกสรรองเท้านารีมาผสมพันธุ์”
“อ๋อไปขอเจ้าบ่าวมาให้เจ้าสาว”
อ่าวลึกเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดกระบี่ ที่มีภูเขาต้นกำเนิดรองเท้านารีมากมาย อยู่ห่างจากอำเภอเหนือคลองบ้านน้องขิงไปทางเหนือ ผ่านตัวจังหวัดกระบี่ไปตามถนนสู่พังงา ภูเก็ต เลี้ยวซ้ายสู่อำเภอเล็ก ๆ สงบเงียบอยู่ท่ามกลางสวนยางพาราและปาล์มน้ำมัน ชาวบ้านมีทั้งชาวพุทธและมุสลิมอยู่ผสมกลมกลืนเช่นเดียวกับชาวกระบี่ทั่วไป สังเกตจากมีวัดและมัสยิดอยู่ไม่ไกลกัน ชื่อร้านรวงก็ไทย-อีสานปะปนอยู่ทั่วไป เช่น ลาบอีสาน ส้มตำโคราช และอื่น ๆ ยังมีอีสานฮาราลให้เห็นด้วยนะ
ผ่านตัวอำเภออ่าวลึกถนนสีดำสายนั้นทอดยาวคดเคี้ยว เหมือนแหวกเข้าไปในช่องว่างหว่างภูเขาที่ยืนเด่นขนาบอยู่ทั้งสองข้าง ความร่มรื่นสดเขียวไล่แดดร้อนแห่งมีนาคมให้ผ่อนคลาย รังกล้วยไม้รองเท้านารีอยู่บนภูเขาเหล่านี้เอง เราแวะเข้าไปหลายบ้านที่เลี้ยงกล้วยไม้เพื่อเลือกหาดอกสีสันแปลก ๆ ปีกและกระเปาะได้สัดส่วนสวยงาม เจอแล้วขอแบ่ง เก็บลงกระติกน้ำแข็งที่เตรียมมา นำกลับไปผสมกับดอกที่บ้าน เป็นเจ้าบ่าวไปแต่งเจ้าสาว รอเวลาจะได้เหลืองกระบี่ที่สวยแปลก และได้ชื่อว่าเป็นราชินีแห่งกล้วยไม้จากอ่าวลึก
“ชอบดอกไหนก็เอาไปเลย ”
เจ้าของล้วนมีน้ำใจแบ่งปัน แลกเปลี่ยนกันไปมาอยู่แล้ว ล้วนเป็นชาวกระบี่ที่รักและต้องการช่วยกันพัฒนาและสงวนพันธุ์ไม้นี้ไว้นาน ๆ ตลอดไปเช่นกัน
๐๐๐