นกเหยี่ยวแดง

นกเหยี่ยวแดง

ชื่อสามัญ  Brahminy kite, Red-backed sea-eagle

ชื่อวิทยาศาสตร์  Haliastur  indus Boddaert,1783

ชื่อวงศ์  ACCIPITRIDAE

ถิ่นอาศัย  ในต่างประเทศ พบตั้งแต่อินเดีย ปากีสถาน บังคลาเทศ ศรีลังกา เมียนมาร์ กัมพูชา ลาว เวียดนาม มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนิเซีย ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ในประเทศไทย พบตามชายฝั่งทะเลตะวันออก ทิศใต้ ชายอ่าวไทยและท้องทะเลอันดามัน

สถานภาพ  เป็นนกประจำถิ่น พบบ่อยเฉพาะบางพื้นที่ เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตาม พ.ร.บ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535  

ลักษณะทั่วไป

            เป็นนกขนาด 44-52 ซม. ปากดำ ปากบนงุ้ม ขนหัว คอ และอก ขาว มีขนดำกระจายแนวยาว ขนตัว หลัง ท้อง สีน้ำตาลแดงสดใส ปีกกว้างปลายแยกข้างละ 7 เส้น ขนสีดำ  ใต้ปีกขนคลุมสีแดงจางกว่า มีแถบขนสีน้ำตาลแกมเหลืองใหญ่ ขนหางสีแดงสดใส ขนปีกแดงปลายปีกดำ  หนังจมูก แข้งและตีนเหลือง เล็บดำยาว นกวัยอ่อน คล้ายเหยี่ยวดำแต่หางมน ขนลำตัวน้ำตาลแกมดำ มีลายขีดที่หัวและอก ขณะบินมีขนสีขาวใหญ่ใต้ปีก มีเส้นขาวเชื่อมถึงลำตัวทั้งสองข้าง เสียงร้อง “กิ๊ก” หรือ “เกรออ” หรือ “แอ๋” ยาวๆ

พฤติกรรม  ชอบออกหากินเดี่ยว พบอาหารจำพวก นก หนู เขียด กบ งู สัตว์เลื้อยคลาน ปลา เป็ด ไก่ จะบินวนแล้วทิ้งดิ่งลงโฉบจับเหยื่อขึ้นไปกินบนกิ่งไม้สูงๆใกล้ๆแหล่งอาหารหรือแหล่งน้ำ ทำรังวางไข่บนง่ามต้นไม้สูง ช่วงเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน ไข่ครั้งละ 2-4 ฟอง สีขาวปลอด ช่วยกันฟักไข่ 29-31 วันจะออกเป็นตัว

บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย

               ผู้เขียนถ่ายรูปนกเหยี่ยวแดงครั้งแรกที่อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี  มีนกเหยี่ยวแดงฝูงใหญ่ แต่ด้วยประสิทธิภาพกล้องต่ำจึงพลาดไป ต่อมาพยายามหาถ่ายจนได้ภาพเขาเกาะบนกิ่งไม้ ได้ภาพขณะบินที่ระนอง แต่ก็ไม่ได้งดงามอย่างที่เห็นในภาพของนักถ่ายภาพนก ตากล้องเป็นชายชรา(สูงวัย) ได้มาแค่นี้สำหรับเหยี่ยวแดงก็โอเคแล้วครับ