นกกระทุง
ชื่อสามัญ Spot-billed pelican
ชื่อวิทยาศาสตร์ Pelecanus philippensis J.F.Gmelin,1789
ชื่อวงศ์ PELECANIDAE
นกกระทุง
ถิ่นอาศัย ในต่างประเทศ พบอินเดีย จีน ไต้หวัน ไหหลำ ซุนตา ออสเตรเลีย โซโลมอน อินโดจีน ฟิลิปปินส์ มลายู ในประเทศไทย พบทั่วไปตามแหล่งน้ำขนาดใหญ่ ทะเลสาบ หนองบึง บางทีพบตามริมทะเล แม่น้ำ
สถานภาพ เป็นนกอพยพและนกประจำถิ่น ค่อนข้างหายาก
ลักษณะทั่วไป
เป็นนกขนาดใหญ่ ยาว 127-140 ซม. ปากใหญ่ยาวสีเหลืองแกมน้ำตาล มีจุดสีคล้ำตามแนวขอบปากทั้งสองข้าง มีถุงหนังใต้ปากถึงคอสีเนื้อ ขนลำตัวสีขาวอมเทา มีหงอนสั้นๆท้ายทอย มีจุดเทาเข้มแกมน้ำตาลตามสันคอด้านหลัง ขณะบินเห็นขนปีกสีเทาเข้มเกือบดำ ทั้งด้านบนและด้านล่าง นกวัยอ่อน ขนสีน้ำตาลเข้มมากกว่า ไม่มีจุดที่สันปาก
พฤติกรรม ชอบออกหากินเป็นฝูง ทั้งบนบกและในน้ำ อาหารได้แก่ กบ เขียด หอย สัตว์เลื้อยคลาน ถุงใต้ปากทำหน้าที่ช้อนกุ้งหอยปูปลาเหมือนสวิง ตัวผู้ตัวเมียช่วยกันทำรังบนต้นไม้ ช่วยกันฟักไข่ 30 วันจะออกเป็นตัว ไข่ครั้งละ 1-5 ฟอง
บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย
ต้องยอมรับสารภาพว่า ถ่ายรูปนกกระทุงมาจากสวนสัตว์ดุสิต เพราะว่าเป็นนกที่หายากมาก พอได้ข่าวว่าลงบึงบอระเพ็ด กว่าจะได้ไปเขาก็อพยพไปหากินที่อื่นอีก บางทีได้ข่าวว่าเขามาหากินชายทะเลบางปู แต่เมื่อไปก็ไม่เจอเขาสักที จนอ่อนใจ หลายครั้งเข้าก็ตามหากันไม่เจอสักที เผอิญอยากได้รูปนกยูงไทยเพราะว่าได้รูปมาไม่ได้ดั่งใจ ก็มุ่งไปสวนสัตว์ดุสิต เชื่อเลย มีแต่นกยูงอินเดีย หานกยูงไทยไม่เจอเหมือนกัน เดินต่อไป จำได้ว่าเคยพาลูกไปเที่ยวดูนกกรงใหญ่ ก็เลยได้รูปเจ้านกกระทุงมานี่แหละครับ