ดอกไม้เทศและดอกไม้ไทย
ต้นที่1.ผักปราบช้าง
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
ชื่อสามัญ ผักเบี่ยว ผักปลาบ ผักปลาบดง หญ้าปล้องขน ผักปลาบดอย ผักปลาบน้ำ รูปุกาเต้มูแร
ชื่อวิทยาศาสตร์ Floscopa scandens Lour.
ชื่อวงศ์ COMMELINACEAE
ถิ่นกำเนิดและการกระจายพันธุ์ ในต่างประเทศพบอินเดีย จีนตอนใต้ พม่า ลาว เวียดนาม เกาหลี ญี่ปุ่น ในประเทศไทยพบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ มีน้ำไหล ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,000-1,800 ม.
ลักษณะประจำพันธุ์
ต้น ไม้ล้มลุกอายุหลายปี ลำต้นตั้งตรง อวบน้ำสีเขียว โคนต้นทอดเลื้อย สูง 30-100ซม.
ใบ เดี่ยว เรียงสลับ รูปใบหอก กว้าง 1-3 ซม. ยาว 3-10 ซม. โคนใบมน ปลายใบแหลม หลังใบมีขนหนาสั้น ท้องใบมีขนเล็กน้อย กาบใบมีขน
ดอก ดอกช่อออกที่ปลายกิ่ง จำนวนมาก ดอกย่อยจำนวนมาก กลีบดอกสีม่วง ช่อดอกมีขนสีขาวนุ่มหนาแน่น
ผล แห้ง มี 2 พู แตกตามพูเป็น 2 เท่า หุ้มด้วยกลีบเลี้ยงซึ่งมีขนต่อมยาว
การขยายพันธุ์
1.การเพาะเม็ด หว่านไปตามที่ดินชื้นๆแฉะหรือชายน้ำ
2.การแยกหน่อจากกอเดิมซึ่งมีไหลขยายกอ
บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย
ผมเดินไปบนสันภูหลวง มีแต่ต้นไม้หลากกลายชนิดพันธุ์ ทั้งบนดิน อิงอาศัยตามต้นไม้อื่นๆ และใต้ต้นไม้ใกล้ทางเท้า แต่ผักปลาบช้างพบในร่องน้ำชื้นแฉะ เหมือนวัชพืชทั่วๆไปแต่ช่อดอกสวยมาก สีม่วงหวาน เห็นแปลกจึงถ่ายมาให้ได้รู้จักกัน