หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
วันนี้ที่วังเวียง สปป.ลาว
“สาวภูไท”
วังเวียง เมืองเล็ก ๆ ที่ห่างจากเวียงจันทน์ไปทางเหนือตามทางหลวงหมายเลข ๑๓ แห่งอินโดจีนประมาณ ๑๕๐ กิโลเมตรแห่งนี้ ได้ชื่อว่าเป็นกุ้ยหลินเมืองลาว ด้วยธรรมชาติ ภูเขา แม่น้ำและสายหมอก ในเดือนธันวาคม ๒๕๕๗ ที่ได้มาเยือนยังสวยเหมือนภาพวาดอยู่เช่นเดิม โดยเฉพาะช่วงเช้า ๆ ที่หมอกโรยละอองลงครอบคลุมก่อนพระอาทิตย์ฉายแสง
ผู้เขียนเคยแวะผ่านเมืองวังเวียงเมื่อหลายปีก่อนขณะกลับจากหลวงพระบางพร้อมคณาจารย์จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ช่วงนั้นถนนหนทางและที่พักยังไม่สะดวกเท่านี้ เราจึงเพียงแวะถ้ำจังแล้วผ่านไปพักกันที่โรงแรมแถบเขื่อนน้ำงึม
ก่อนมาครานี้(พร้อมสมาชิกสโมสรนักเขียนภาคอีสาน) มีผู้ปรารภให้ฟังด้วยความเป็นห่วงว่าวังเวียงที่เติบโตมากมายในด้านการท่องเที่ยวนั้นจะเหมือนเชียงคาน หรือ ปาย หรือที่อื่นใดของไทยเราที่แตกแตนแลนม้างเพราะนักท่องเที่ยวไปแล้ว
แต่ครั้นได้มาจริง ๆ ก็ได้พบว่า การจัดการของภาครัฐที่เด็ดขาดทำให้ภาพอย่างที่เรากลัว หรืออาจเคยเกิดขึ้นในช่วงหนึ่งที่ว่ากลุ่มนักท่องเที่ยวมาทำลายบรรยากาศธรรมชาติของเมืองวังเวียงให้กลายเป็นเมืองดื่ม กิน เมา เละเทะ อะไรประเภทนั้นหายไป บาร์เบียร์ที่มีก็ถูกจัดไว้เป็นสัดส่วน เช่นที่ทางขึ้นถ้ำลมซึ่งอยู่ไกลออกไปจากชุมชนเมืองเหนือขึ้นไปทางต้นแม่น้ำ
วังเวียงจึงยังคงเสน่ห์แห่งธรรมชาติอันงามชวนหลงใหลอยู่เช่นเดิม
ถ้ำจังก็ยังเป็นถ้ำจังที่มีบันไดไต่เลื้อยทอดโค้งขึ้นสู่ภูผาท่ามกลางป่าไพร จะเพิ่มขึ้นบ้างคือร้านขายอาหาร ขายของที่ระลึกตรงปากทางเข้ามีเพิ่มขึ้น สวนป่าเชิงเขาและริมฝั่งแม่น้ำซองสวยขึ้น มีบริการเสื่อปูนั่งชมภูผาและสายน้ำให้ความสะดวกขึ้น
ถ้ำจังนับเป็นจุดขายของวังเวียงก็ว่าได้ เป็นถ้ำแห่งตำนานของความหนาวเหน็บ หนาวจนจัง(เกร็ง)ไปทั้งตัว เพราะมันซ่อนลึกอยู่ในภูเขาหินปูนมีสายน้ำใสไหลเย็นไหลลอดเลาะเลื้อยซอนซอกออกลำน้ำซอง น้ำนี้เย็นจนแม้เพียงแต่จุ่มขาลงไปขาก็จะแข็งจังทันที จึงเป็นที่ใช้ทรมานนักโทษด้วยในสมัยโบราณ เป็นที่มาของชื่อถ้ำด้วย ชาวพื้นถิ่นเชื่อกันว่าในถ้ำมีรูพญานาคที่เทียวขึ้นมาจากเมืองบาดาลที่อยู่ใต้ลำน้ำซอง
สายน้ำเล็ก ๆ ที่ชื่อ ลำน้ำซองนี้ไหลเลาะซอกภูผาป่าไม้ออกมา และวังเวียงก็ตั้งอยู่ตรงที่สายน้ำอ้อมโค้งโอบอุ้มที่ลุ่มลาดเชิงเขาเอาไว้ เป็นพื้นดินอุดมสมบูรณ์จนกลายเป็นบ้านเป็นเมืองมาแต่โบราณ และกลายเป็นแหล่งเที่ยวสุดฮิตของลาวกลางในปัจจุบัน ยิ่งได้รับการส่งเสริมจากทางการมีการสร้างแปงถนนเลียบแม่น้ำ ให้เป็นที่เดินเล่น ขี่จักรยาน มีเรือล่องแม่น้ำ เรือแคนูให้นักท่องเที่ยวได้สนุก อย่างปลอดภัย รันเอานักท่องเที่ยวทั้งชาวตะวันตกและตะวันออกมาวังเวียงราวกับคลื่นการอพยพ เฉพาะชาวไทยนั้นทำให้โรงแรม บ้านพักขยายกิจการรวดเร็วราวกับเนรมิต
ที่น่าทึ่งในวันนี้คือนักท่องเที่ยวทั้งหลายส่วนใหญ่ คณะแล้วคณะเล่าที่ได้เจอล้วนเว้าลาวอีสานกันจอแจจ๊อกแจ๊กนะขะหน่อย.
....