ดอกไม้เทศและดอกไม้ไทยต้น 53.ไชนีสฟอร์เก็ตมีน็อต

ดอกไม้เทศและดอกไม้ไทย

ต้น 53.ไชนีสฟอร์เก็ตมีน็อต

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

ชื่อสามัญ          Chinese forget me not, Hound ‘ s tongue

ชื่อวิทยาศาสตร์ Cynoglossum amabile Stapf & J.R. Drumm.   

ชื่อวงศ์ BORAGINACEAE

ถิ่นกำเนิดและการกระจายพันธุ์

            ในต่างประเทศ   พบที่เอเซียตะวันออก

           ในประเทศไทย  พบนำเข้ามาปลูกทั่วไป ส่วนใหญ่ปลูกบนที่สูง อากาศหนาวเย็นทางภาคเหนือ         

สถานภาพ  เป็นพืชต่างถิ่นกำเนิด  นำเข้ามาปลูกประดับ

ลักษณะประจำพันธ์     

           ต้น  ไม้พุ่มสูง 1-2 ฟุต  ลำต้นตั้งตรง แตกกิ่งก้าน อายุกว่า2 ปี

            ใบ  ใบรูปใบหอกกแกมขอบขนานหรือรูปแถบสีเขียวหม่นๆ ปลายเรียวแหลม โคนมน ขอบ

จักฟันเลื่อยตื้นบิดเป็นคลื่น ใบและก้านดอกมีขนสั้นนุ่ม ก้านใบสั้น รูปใบคล้ายลิ้นหมา

           ดอก  ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกชั้นเดียว ขนาด 1.5 เซนติเมตร กลีบดอก

ขนาดเล็ก 5 กลีบ แต่ละกลีบห่อตัวไปด้านหลังเป็นสันนูนเล็กน้อย มีสีขาว ชมพู ม่วง และฟ้า ดอกมี

กลิ่นหอมอ่อน ๆ เพาะเมล็ด-ออกดอก 70-80 วัน ออกดอกช่วงฤดูร้อน

           เมล็ด   เมล็ดขนาดใหญ่และมีหนาม 200 เมล็ด/กรัม

สภาพที่เหมาะสมและการขยายพันธุ์    แสงแดดจัดเต็มวัน-รำไร   อากาศเย็นต่ำกว่า 20 องศาเซลเซียส ประเทศไทยส่วนใหญ่ปลูกบนเขาสูง   ดินอุดมสมบูรณ์ด้วยอินทรีวัตถุ  นิยมเพาะกล้าจากเมล็ด โดยกลบเมล็ดบาง ๆ เวลาเพาะ-ออกดอก 70-80 วัน

บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย

             ผมจำได้แต่เด็กว่า ดอกฟอร์เก็ตมีนอต(Forget me not) นั้นเป็นดอกไม้ที่มีความหมายว่า อย่าลืมฉัน ซึ่งเกิดขึ้นในประเทศฝรั่งเศส เมื่อทหารหาญคนหนึ่งเดินเคียงคู่ไปกับหญิงสาวที่ริมน้ำ หญิงสาวเห็นดอกไม้สีม่วงฟ้าสวยอยากได้ ทหารกล้าจึงพยายามเอื้อมมือลงไปเก็บให้แต่แล้วก็ลื่นตกน้ำที่ไหลแรงประกอบกับเสื้อเกราะที่สวมหนักมากจึงคิดว่าคงจมน้ำไปแน่ๆ จึงตัดสินใจโยนช่อดอกไม้ให้หญิงสาวพร้อมกับตะโกนว่า อย่าลืมฉัน( Ne m’oubliez pas) และนั่นคือตำนานของชื่อดอกไม้ชื่อฟอร์เก็ตมีน๊อต  แต่ด้วยต้น ใบ ดอก คล้ายคลึงกับต้นแวววิเชียร หรือแววมยุรา พาลให้จำกันผิด จนเรียกว่าฟอร์เก็ตมีนอต ความแตกต่างจึงอยู่ที่การช่างสังเกตที่กลีบดอกและใบด้วย   

              การใช้ประโยชน์ปลูกเป็นไม้ประดับแปลง ลงกระถาง  ส่วนใบอ่อนใช้กินเป็นผักสดในสลัด