ดอกไม้เทศและดอกไม้ไทย ต้น93.กระดุมหยก

ดอกไม้เทศและดอกไม้ไทย

ต้น93.กระดุมหยก

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

ดอกกระดุมหยก

ชื่อสามัญ  กระดุมไพลิน  Lark daisy,  Creeping daisy    

ชื่อวิทยาศาสตร์  Centratherum  punctatum  Cass.

ชื่อวงศ์  ASTERACEAE   

ถิ่นกำเนิดและการกระจายพันธุ์ 

             ในต่างประเทศ  พบที่ประเทศไนจิเรีย   จากฟิลิปปินส์ถึงออสเตรเลีย และเขตร้อนทั่วไป 

             ในประเทศไทย  พบทั่วไปตามที่รกร้าง

             การกระจายพันธุ์  ปัจจุบันเริ่มได้รับความนิยมนำมาปลูกประดับมากขึ้น

สถานภาพ  เป็นไม้ล้มลุกอายุหลายปี เป็นพืชในถิ่นกำเนิดของไทย

ลักษณะประจำพันธุ์

          ต้น  พุ่มสูง 25-40 ซม. ทุกส่วนมีขนสีขาวสั้น ลำต้น กิ่ง ก้าน สีน้ำตาลแดง

          ใบ  เดี่ยว  เวียนสลับ  รูปรี ปลายมน กว้าง 2-2.5 ซม. ยาว 4-8 ซม. ขอบใบหยักฟันเลื่อยไม่สม่ำเสมอปลายแหลม บาง เกลี้ยง เส้นแขนงใบออกเรียงสลับ ข้างละ 6 เส้น แต่ละเส้นแตกแขนงย่อยไปยังปลายแฉกย่อยๆ เส้นแขยงใบย่อยเป็นร่างแห ก้านใบสั้น

          ดอก  เดี่ยว กลีบดอกวงนอกสีม่วงสด รูกดอกเข็มปลายแยก 3 แฉก กลีบดอกวงในรูปท่อ สีขาวอมม่วง มีใบประดับติดฐานรองกลีบดอกรูปถ้วยสีเขียว 4 ใบ กลีบรองดอกสีเขียวปลายมน มีขนสีขาวสั้นๆ ดอกบานเต็มที่กว้าง 2.5-3 ซม. ไม่มีกลิ่น  ตั้งแต่เพาะจนออกดอก 110 วัน

          ผล  แห้ง แตก เมล็ดขนาดใหญ่ บาง รูปรี แต่แข็ง สีน้ำตาลดำมีขนติด  

สภาพที่เหมาะสมและการขยายพันธุ์  =v[ดินร่วนปนทราย ระบายน้ำดี ปริมาณน้ำปานกลาง อุณหภูมิระหว่าง 20-38 ‘c ความสูง 100-900 ม. นิยมเพาะเมล็ดเนื่องจากเมล็ดมีขนาดใหญ่ กลบดินบางๆ  รดน้ำเช้าเย็น

บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย                       

1.  ปลูกเป็นไม้ประดับ  ปลูกเป็นแปลงรูปแบบต่างๆ ให้สีสันม่วงสดใสหวานได้ใจเลย  แต่ถ้าปลูกลงกระถางรูปแบบต่างๆ ก็จะได้ความสวยงามอีกมิติหนึ่ง 

2.   ปลูกเป็นพืชสมุนไพร  สรรพคุณ  ไม่ระบุส่วนที่ใช้   ให้กระตุ้นให้เกิดพลังงานสูงตามธรรมชาติ (Energy Booster)

3.  ปลูกเป็นเครื่องประทินผิว  กระดุมหยกสกัดน้ำมันได้จากใบ พบว่ามีสารเคมีสำคัญ  globulol, sesquisabinene, 1,8-cineole, β-selinene, caryophyllene oxide, β-eudesmol, bicyclogermacrene and elemol.