หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ก๋วยเตี๋ยว-เกาเหลา หางหมูตุ๋น
เจ้าแรกและเจ้าเดียวในตลาดบ้านโป่ง
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
วันแรกที่ผมเดินทางไปรับราชการที่บ้านโป่ง จ.ราชบุรี พี่ที่เคารพชวนไปกินก๋วยเตี๋ยว ด้วยว่าเวลากลางวันหยุดพักเพียงชั่วโมงเดียว กินได้ด้วยเวลาน้อยๆ ราคาสมฐานะข้าราชการแก่ๆรอเกษียน และที่น่าสนใจก็เพราะพี่บอกว่า ก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้แปลก ไม่เหมือนเจ้าไหนในบ้านโป่งหรือที่ไหนๆทั้งนั้น แต่จะสั่งเกาเหลากินกับข้าวสวยร้อนๆก็ได้ ตามใจชอบ
ร้านนี้เป็นตึกแถวในซอยแสงชูโต3 ซอยหลังโรงพักบ้านโป่ง ไม่ไกลจากวงเวียนหอนาฬิกาบ้านโป่งนัก เข้าซอยไปสักครึ่งซอยก็เห็น ร้ายก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ ไม่โอ่อ่าและไม่ได้ดูเด่นดีอะไร ร้านขนาดเล็กๆเสียด้วยซ้ำไป ป้ายชื่อหน้าร้านไม่มี ตั้งโต๊ะในตึกคูหาเดียวได้ 5 โต๊ะ อีก 1 โต๊ะตั้งฟุตบาทหน้าร้าน ส่วนอีกฟากหนึ่งตั้งตู้ก๋วยเตี๋ยวแบบกระจกขนาดเล็กๆ ไม่ได้โชว์เครื่องเคราอะไรเลย ร้านกระจอกๆว่างั้นเถอะ
ก๋วยเตี๋ยวที่ขายก็มี ก๋วยเตี๋ยวหมูบะฉ่อ คล้ายๆหมูเด้งสมัยใหม่แต่หมูสับเจ้านี้สับจริง ไม่ปนแป้งให้เหนียว หอมกลิ่นกระเทียมและพริกไทยป่น หรือจะสั่งบะหมี่(เหลือง-หยก) เกี๊ยวน้ำ หรือจะสั่งต้มยำก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็ก มีให้สั่งได้ทั้งน้ำและแห้ง แต่ที่พวกเราสั่งวันนั้นคือ เกาเหลาหางหมูตุ๋น กินกับข้าวสวยร้อนๆ นี่แหละ ที่พี่ที่เคารพย้ำนักหนา ไม่เหมือนร้านไหนจริงๆ
เจ๊เจ้าของร้านเล่าว่า “ขายมาตั้งแต่สมัยเตี่ย-แม่ ชามละ 50 สตางค์ ฉันยังเด็กๆอยู่เลยน๊ะ” ประเมินจากเจ๊เจ้าของร้านและอาเฮียสามีก็คงราวๆสัก 60 ปีมาแล้ว
“สมัยนั้นเตี่ยตีแป้งนวดเส้นบะหมี่เองทั้งสิ้น ไม่ได้สั่งซื้ออย่างทุกวันนี้ ทุกอย่างต้องทำเอง แต่บอกตามตรงสมัยนี้ซื้อมาทุกอย่างไม่ได้ทำเอง”
เต้าหู้เหลี่ยม-หางหมูตุ๋น
“อ๋อ ใช่ ก๋วยเตี๋ยวร้านเราเน้นขายก๋วยเตี๋ยวหางหมูตุ๋นมาแต่โบราณนั่นแหละ สูตรน้ำซุปแบบเดิม ต้มหางหมูสดใหม่ทุกเช้า อย่างน้อย 3 ชม. จนเปื่อย นุ่ม หอมกลิ่นเครื่องเทศจีน ใช้เวลาตุ๋นไม่น้อยกว่า 3 ชั่วโมงละคะ”
“เป็นร้านเดียวในตลาดบ้านโป่งค่ะ ที่ขายไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน ลูกค้าหรือคะ กินกันมาตั้งแต่หนุ่มจนแก่หง่อมกันไปข้างหนึ่ง แต่ก็ยังเวียนวนมากินกันเสมอ”
เกาเหลาหางหมูตุ๋น
หม้อหางหมูตุ๋น พูนหน้าด้วยเต้าหู้สี่เหลี่ยม เลือดหมู หนังหมู น้ำซุปตั้งไฟตลอดเวลา ส่งกลิ่นหอมชวนน้ำลายสอ ลูกค้าที่กินกันมาแต่ไหนแต่ไร มาไหวก็ยังมากินกันประจำ เดินเข้ามาแต่ละราย ผมหงอกขาวโพลนจนถึงสีดอกเลา แต่หนุ่มสาวก็มีให้เห็นบ้าง เครื่องเคราเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวทั่วไป ไม่มีอะไรแปลกพิสดารไปกว่าคำว่า ก๋วยเตี๋ยว-เกาเหลาหางหมูตุ๋น
ตั้งแต่นั้นมา หากได้ออกไปกินก๋วยเตี๋ยวเราก็มุ่งมาร้านหางหมูตุ๋นนี่แหละ จนพี่ที่เคารพเกษียนไปก่อน 3 ปี ผมก็ยังวนเวียนไปกินเกาเหลาหางหมูตุ๋นอย่างเหนียวแน่น พอผมเกษียนราชการก็ไม่ค่อยได้ไปบ้านโป่งอีก แต่ทุกครั้งที่ต้องไปติดต่อราชการหน่วยงานในสังกัดเดิมก็จะไปชวนน้องๆไปกินก๋วยเตี๋ยว-เกาเหลา หางหมูตุ๋นเจ้าเก่าของพวกเรา
ผมเกษียนก็เว้นว่างห่างหายไป แต่วันก่อนปีที่ 8 ผมวนกลับไปกินอีกครั้ง อาเฮียคนปรุงและอาเจ๊คนเสิร์ฟ ยังแข็งแรงและยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนเดิม
“เอะ ผมคลับคล้ายคลับคลาคุณจัง เคยมากินที่นี่ใช่ไหม” อาเฮียว่างก็เลยมาคุยด้วยความกังขา คนหน้าคุ้น ๆ
“ใช่ครับเฮีย กลุ่มที่มากันหลายๆคน ชุดเดิมแหละครับ แต่เว้นไปนาน ผมเกษียนไป 8 ปีแล้วครับ”
ท่าทางอาเฮียดูดีใจ “ลูกค้าที่ร้านก็คล้ายๆคุณ หายไปนานแค่ไหนเดี๋ยวก็กลับมากิน”
เวลาเปิดร้าน 10.00-14.00 น. หมด ปิดร้าน แถมไม่มีชื่อร้าน ถามชื่อเจ้าของร้านก็หัวเราะแต่ไม่บอก อาเฮียเป็นชายสูงวัยร่างเล็กผอมบาง ผมยังไม่ขาวโพลนอย่างผม แต่อาเจ๊อ้วนท้วนสมบูรณ์แบบคนมีอายุ แต่ผมไม่หงอกเหมือนกัน
ทางไปร้านเข้าได้ทั้งต้นซอยหลังโรงพัก และปลายซอยจากถนนเลียบทางรถไฟ ป้ายปากซอยคือ ถนนแสงชูโต 3 ไม่ต้องโทรจองล่วงหน้า ไปตามเวลาเปิดมีให้กินแน่นอน เกาเหลาหางหมูตุ๋นชาวหนึ่ง 6 ชิ้นใหญ่ๆ ผมกินจนข้าวหมดจาน น้ำซุปเกลี้ยง แทะหางหมูอร่อยชนิดที่ต้องเรียกว่าเป็นของโปรด เพราะว่าไม่มันเลี่ยนอย่างขาหมูหรือคากิ แต่อร่อยๆๆๆๆ
