http://www.thongthailand.com
  สร้างเว็บไซต์Engine by iGetWeb.com 
 หน้าแรก  เว็บบอร์ด  บทความ  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  ข่าวสาร
ค้นหา  ประเภทการค้นหา   Cart รายการสั่งซื้อ (0) 
สถิติ
เปิดเว็บไซต์ 15/03/2009
ปรับปรุง 13/03/2024
สถิติผู้เข้าชม13,995,215
Page Views16,303,534
« April 2024»
SMTWTFS
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930    
ท่องเที่ยวทั่วไทยไปทั่วโลก
ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และความเชื่อ
รีวิว ร้านอาหาร โรงแรม รีสอร์ทและสปา
  foo&bed
ธรรมชาติ,สัตว์ป่าและพันธุ์พืช...มีคุณ(nature)
บทบรรณาธิการ สกู๊ฟพิเศษ และเรื่องเล่า
ข่าวสาร
http://www.thongthailand.com/index.php?mo=3&art=42365202
 

รีสอร์ตหรืออุทยาน?

รีสอร์ตหรืออุทยาน?

รีสอร์ตหรืออุทยาน?

โดย ธงชัย เปาอินทร์ 



                          

       ถ้าท่านคือคนหนึ่งที่นิยมชมชอบการเข้าพักค้างในรีสอร์ตหรู สะดวกและพรักพร้อมด้วยปัจจัยอำนวยความสะดวก ทุกอย่างเนี๊ยบละก้อ ท่านคงไม่อยากเข้าไปท่องเที่ยวและพักค้างในอุทยานแห่งชาติซึ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกพอสัณฐานประมาณ เข้มเรื่องกฎกติกาตามประสานักอนุรักษ์ ท่านอาจจะไม่ชื่นชอบเอาเสียเลย โดยเฉพาะถ้าท่านไปท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติน้ำตกพาเจริญ ท่านคงเข็ดไปจนตาย
        ผมเดินทางจากกรุงเทพด้วยรถยนต์ ผ่านนครสวรรค์ กำแพงเพชร ตาก ช่วงนี้วิ่งรถยนต์ไปได้สบายๆ เว้นแต่ถนนเริ่มเละและรถเต้นไปตามคลื่นของผิวจราจร จากตากไปแม่สอดเป็นถนนลาดยางค่อนข้างเรียบ แต่ความคดโค้งที่ต้องลัดเลาะไปตามไหล่เขาชวนหวาดเสียวพอควร ยิ่งบางช่วงวิ่งขึ้นยาวลงยาว ถ้ารถหนักอาจมีปัญหา หรือมือใหม่ หรือฝนตกถนนลื่น หรือหมอกลงจัด ต้องระมัดระวังมากขึ้น      
        ผ่านอำเภอแม่สอดเลี้ยวซ้ายไปทางอำเภอพบพระและอุ้มผาง เลยบ้านซอโอมุ่งตรงไปยังอุทยานแห่งชาติน้ำตกพาเจริญ ซึ่งตั้งอยู่ทางฝั่งซ้ายมือ พอเห็นป้ายอุทยานแห่งชาติแทบหงายผึ่ง ขนาดป้ายใหญ่พอควร แต่สีฟ้าที่ลงป้ายกับตัวอักษรสีขาว ไม่เคยพบเคยเห็นในสาระบบของการจัดการอุทยานแห่งชาติและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าใดๆ(ใช้สีผิด)
        เลี้ยวซ้ายมือเข้าเขตอุทยานแห่งชาติน้ำตกพาเจริญ ถนนดินลูกรังมุ่งสู่ลานจอดรถ มีที่ทำการ 1 หลัง บ้านพัก 2 หลัง ติดต่อเข้าพักค้างได้ ผมไม่พักค้างเพียงแต่จะได้ลงเล่นน้ำตกพาเจริญขนาดใหญ่ ข้อมูลที่ได้มาช่างสวยงามเหลือเกิน ซึ่งก็บันทึกภาพได้สวยงามตามช่วงเวลาตามระดับฝีมือ ลำห้วยทอดยาวจากน้ำตกใสสะอาดดี มีที่ราบแคบๆให้ปู่เสื่อปิกนิคได้ แต่...

                   

         บนเนินเชิงเขาเหนือน้ำตก มีร้านค้าสวัสดิการเรียบง่าย มีอาหารตามสั่ง ไก่ย่าง ส้มตำ ลาบ น้ำตก และก็อบแก๊บสารพัดชนิด มีร้านเดียวโดดๆ ผูกขาดตามขนาดและจำนวนนักท่องเที่ยว ลองสั่งตามรายการดังว่า ก็รสชาติไม่เลว ใช้ได้ในฐานะคนธรรมดาสามัญ ที่นี่จึงมีนักท่องเที่ยวประเภทฉิ่งฉับทัวร์ รถตู้ รถยนต์ส่วนตัวมากันเอง จากชุมชนใกล้ๆ
         พยายามจะมองหานักท่องเที่ยวมีระดับบ้าง แต่ไม่มีให้เห็นเลยสักคน บรรยากาศไม่เชิญชวน การจัดการร้านค้าสวัสดิการไม่เข้าตากรรมการ ยิ่งเสียงเพลงจากตู้ทีวีที่เปิดเสียงดังมากๆ เพลงสนุกสนานพื้นบ้านไทยๆ ลูกทุ่งที่เต้นกันระเบิด ถ้าเปิดวงรำวงละก้อใช่เลย ได้เลย
          มองออกไปรอบบริเวณ มีความพยายามที่จะปลูกกระเจียวชนิดฉัตรทอง สีสันสวยงามมากในฤดูฝน ต้องการความชุ่มชื้นพอเพียง แต่ไม่กว้างไกลอย่างทุ่งกระเจียวที่ชัยภูมิ  เดินไปห้องสุขาพบว่า มีต้นถุงทองปลูกไว้ใกล้ทางเดินหน้าห้องสุขา สวย แปลก และอาจจัดการให้ดูมีเสน่ห์มากขึ้นได้ ทำไมไม่ทำ
                              
               

          ออกจากห้องสุขา เห็นดอกไม้เลื้อยบ้านป่าเมืองดอยสีสันสดใสและดกดื่นมาก แดงสะพรั่งไปทั้งดงไม้ที่เขาไต่พัน ใบรูปหัวใจ ชื่อว่าเครือสวรรค์ (ถ้าคอนสวรรค์เป็นพันธุ์ไม้ต่างถิ่น) นี่ถ้าเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาตินำมาปลูกแบบจัดการอย่างมืออาชีพหรือรีสอร์ตอย่างง่ายๆเช่นสร้างซุ้มให้เขาเลื้อยคลุม พอถึงฤดูออกดอกช่วงปลายหนาว นักท่องเที่ยวจะเดินเข้าไปบันทึกภาพเก็บเป็นความทรงจำ สวย เด่น เยี่ยม
           พันธุ์ไม้สามชนิดที่กล่าวถึง เป็นพันธุ์ไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในประเทศไทย ถือว่าไม่ใช่พันธุ์ไม้ต่างถิ่นกำเนิด(Exotic Species) ปลูกตบแต่งเพิ่มความสวยงามและเพิ่มสีสันในเขตป่าอนุรักษ์ได้ แต่ก็อย่างว่า ใกล้เกลือมักกินด่าง ประเมินคุณค่าดอกไม้ป่าต่ำเกินไป ไม่มีความรู้เรื่องการจัดการสวนสวย ขาดจิตวิญญาณของนักอนุรักษ์หัวก้าวหน้า                        
          แต่กลับนำเอาพันธุ์ไม้ต่างถิ่นสารพัดชนิดเช่น ขิงแดง พังพวย ดาวเรือง พิทูเนีย ไม้ใบต่างถิ่นอีกหลายชนิด มาปลูกตบแต่งเพิ่มความไม่สวยงามข้างๆน้ำตกและร้านอาหารสวัสดิการเสียนี่ อยากถามหัวหน้าอุทยานแห่งชาติเหมือนกันว่า ทำอย่างนี้ได้อย่างไร ไม่รู้เลยหรือว่า มันผิดหลักการจัดการอุทยานแห่งชาติ ? ถามหาก็ไม่อยู่  ไปราชการค่ะ 
           ใต้น้ำตก เด็กๆลงเล่นน้ำกันด้วยความสนุกสนาน แต่พื้นที่ใต้น้ำตกและริมห้วยท้ายน้ำ รก มีต้นไม้หนาทึบเกินไป ถ้าเป็นรีสอร์ตป่านนี้เขาตบแต่งจนกลายเป็นสถานวิมานบนดินไปแล้ว ร้านอาหารสวัสดิการก็คงไม่ไปบดบัง ขวางพื้นที่ เกะกะ รก และเสียงดังจนแทบทนรำคาญไม่ไหว กติกาของการใช้เสียงในอุทยานแห่งชาติห้าม แต่นี่มันทำเสียเอง 
           ริมห้วยใต้น้ำตกพาเจริญยังมีสิ่งมหัศจรรย์อีกอย่างหนึ่ง นั่นคือต้นสะบ้าลิงไม้เลื้อยขนาดใหญ่ แตกกิ่งก้านสาขาเหมือนพญานาคตวัดหาง ทั้งราวเถาหรือลำต้นมีช่อดอกห้อยระย้า สีสันแปลกตา ความดกดื่นของช่อดอกเรียกหาความสนใจได้อย่างดี แต่ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามติดไว้ให้รู้จัก ซึ่งน่าจะมีคุณค่าและสรรพคุณทางสมุนไพรไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง เช่น ใบ ราก ดอก ผล เปลือก    

     

           ไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติน้ำตกพาเจริญแล้ว ไม่แน่ใจนักว่าเขาจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติกันง่ายๆอย่างนี้น่ะหรือ ทรัพยากรท่องเที่ยวมีเพียงน้ำตกหนึ่งเดียวที่ดูดี สวย และเล่นน้ำได้สนุกสนาน เด็กๆชอบมากไม่อยากขึ้นกันเลยทีเดียว ครั้นจะยกระดับให้เป็นรีสอร์ตก็ไม่ถึงระดับเสียอีก ความเข้มข้นเรื่องการจัดการอุทยานแห่งชาติ  เจ้าหน้าที่ทุกคนและร้านอาหารสวัสดิการ ควรทบทวนครับ  
                    
            

Tags : ท่องธรรมชาติอย่างชาญฉลาด

 
 หน้าแรก  บทความ  ข่าวสาร  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  เว็บบอร์ด

อัตราค่าโฆษณา    

แบบเนอร์ กลางหน้า.  ขนาด 800 x 400-600 พิกเซล เห็นหน้าแรก  5,000 บาท/เดือน

แบนเนอร์ เหนือโลโก้เว็บไซต์ ขนาด 1000 x 80 พิกเซล เห็นทุกหน้า 4,000 บาท/เดือน

 แบนเนอร์ ซ้าย  ขนาด 240 x 120-160 พิกเซล เห็นทุกหน้า 3,000 บาท/เดือน

ทำข่าวแถลง รีวิวโรงแรมและร้านอาหาร  เขียนสารคดี เชิญได้โดยตรงที่ โทร.081-9416364

ติดต่อ 135 ม.12 ต.กำแพงแสน อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม 73140

 
view