ไปเติมเต็มไอโอดีนที่หาดชะอำ อิ่มเอมใจ โดย ป่าน ศรนารายณ์

ไปเติมเต็มไอโอดีนที่ชายหาดชะอำ อิ่มเอมใจ

โดย ป่าน ศรนารายณ์



      พอเลี้ยวรถเข้าถนนที่มุ่งสู่ชายหาดชะอำช่วงวันอาทิตย์ มีรถสวนทางกลับออกไปท่องเที่ยวต่อ หรืออาจจะกลับบ้านกันแล้ว ถนนเลียบชายหาดโล่ง ที่จอดรถมีเหลือเฟือ เก้าอี้ผ้าใบชายหาดว่าง ได้โอกาสดีเลย นั่งปุ๊บก็สั่งอาหารทะเลมาเติมไอโอดีนกันเต็มที่ คนหนึ่งอยากกินปูม้านึ่ง อีกคนอยากกินกุ้งทะเลเผา อีกคนบอกชอบกินปลาสำลีเผา แต่อีกคนกลับบอกว่าต้มยำปลากระพงได้ไหม?
      เชื่อไหมครับว่า นักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบชายหาดชะอำ มีส่วนใหญ่เลย มาเพราะว่าอยากกินอาหารทะเลราคาไม่แพง ในขณะที่ไปกินชายหาดบางแสน หาดพัทยา หาดจอมเทียน หาดหัวหิน หรือที่ดอนหอยหลอด ก็ได้ แต่มันแพงหูฉี่ ก็เลยชอบชะอำ 
      ชายหาดชะอำนี่ว่ากันตามความจริง ชายหาดยาวสุดสายตา แต่ก็งั้นๆแหละ ทรายหยาบยังกับทรายก่อสร้าง สีก็เหลืองอ๋อย คลื่นลมก็แรงในบางฤดู โดยเฉพาะฤดูฝน ห้ามลงเล่นน้ำเด็ดขาด แมงกระพรุนพิษก็เยอะ ยามช่วยชีวิตก็ไม่มีสักคน 

       

       นอกจากนั้นยังมีการก่อสร้างของเทศบาลยื่นลงไปในทะเลขวางชายหาด สูญเสียความเป็นชายหาดที่ยาวหลายกิโลเมตรไปเลย ไม่รู้เหมือนกันว่า เขาคิดกันได้ยังไง ทำลายทรัพยากรท่องเที่ยวอย่างไม่น่าให้อภัย เช่นเดียวกับสะพานปลาหินทิ้งเหนือวัดเนรัญชรา น้ำพัดผ่านไม่ได้เกิดกระแสน้ำวน ทรายเลยมาทับถมหน้าวัดกลายเป็นแหลมทรายให้กับร้านอาหารบุกรุกกันสนุกเลย


                       
 
      กลับมาเรื่องอาหารทะเลดีกว่า มีแม่ค้านั่งขายกุ้งทะเล ปลาทะเล ปูทะเล หมึกหลายขนาด หอยแครง หอยเชลล์ทุกอย่าง แช่อยู่ในกาละมัง มีน้ำแข็งโปะไว้บางๆ มีคนสงสัยว่า สัตว์ทะเลเหล่านี้จะสดหรือไม่ บ้างก็สงสัยว่าจะแช่อยู่ในน้ำยาฟอร์มาลีนหรือเปล่า แต่แม่ค้าก็ยืนยันนั่งยันว่า ไม่มีน้ำยาเหล่านั้นหรอก นี่เป็นผลผลิตของประมงเรือเล็กคนที่นี่เอง
       อย่างไรก็ตาม พออาหารจานเผาลงโต๊ะ อีแร้งก็ลงลุยกันยับไปทั้งจาน กี่อย่างวางลงมาอีแร้งไร้ปีกก็ลืมความหวาดผวาเรื่องสารปนเปื้อนไปสนิท เนื้อหวาน อร่อย ไม่เหม็นคาว และน้ำจิ้มอร่อยถูกปาก โซ้ยกันเกลี้ยงในชั่วเวลาไม่นาน หายอยากไประยะหนึ่งทีเดียว
       ผู้ใหญ่อิ่มอาการออกเลย เอนหลังพิงเตียงผ้าใบ(พลาสติก) เข้าทำนองหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มขี้เกียจ ปล่อยให้บรรดาลูกๆหลานๆในวัยกำลังซน เดินลงทะเลไปด้วยความรู้สึกสนุกสนาน มีทรายให้ย่ำเหยียบ  มีทรายให้ตักเล่น ไม่ขุดก็ก่อกองทราย นอกนั้นยังมีเปลือกหอยให้เดินเก็บเป็นของฝาก   เป็นความสุขของเขาในวัยนี้ทุกคน 
       จากเช้าตรู่ที่ออกเดินทาง พักกินอาหารทะเลริมชายหาด รับอากาศที่สดชื่น เต็มไปด้วยโอโซนที่แสนบริสุทธิ์ เติมเต็มไอโอดีนเข้าสู่ร่างกายสมใจปรารถนาแล้ว ผู้สูงวัยกว่าก็หลับสนิท ส่วนคนที่รับผิดชอบเด็กๆก็จำต้องนั่งถ่างตาคอยระแวดระวังภัยตามหน้าที่

               
     
        นี่ถ้าที่ชายหาดชะอำ เทศบาลชะอำรู้รับผิดชอบก็คงจะมีเก้าอี้ขาสูงๆ สัก 2.5 เมตร ให้ยามช่วยชีวิตนั่งส่องกล้องคอยดูแลนักท่องเที่ยว เพื่อให้เกิดความมั่นใจในความปลอดภัยละก้อ เยี่ยมสุดๆ แต่ไปกี่ทีก็ไม่มีสักเก้าอี้หนึ่ง นิสัยหรือสันดานเจ้าหน้าที่ไทยก็เป็นเสียอย่างนี้ ถ้าเกิดอุบัติเหตุก็มักจะโทษแต่นักท่องเที่ยวเสียมากกว่า 
       ภาษีประชาชนคนท่องเที่ยวนะครับ เอาออกมาใช้ให้ตรงประเด็นด้วย มันเป็นหน้าที่ของคุณที่ต้องปกป้อง คุ้มครอง ระแวดระวัง และเตือนหรือช่วยเหลือในทันทีที่เกิดอุบัติเหตุ ว่ากันตามจริง โวยเรื่องนี้มานานนับสิบปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีชายหาดไหนๆ เลยที่ยอมทำตามอย่างสากลเขา 
จะต้องตายกันอีกกี่คนครับ

                

       ตะวันลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว คณะพรรคนักท่องเที่ยวรีบเก็บสัมภาระขึ้นรถยนต์ ออกเดินทางกลับบ้านด้วยอารมณ์สำราญบานใจ อิ่มเอมกับความสุขที่เก็บหาได้ใกล้ตัวและไม่สิ้นเปลืองเงินทองของนอกกายแต่หายากมากนัก เป็นอีกปีหนึ่งที่ผ่านไป และปีต่อไปก็จะเวียนกลับมาอีกครั้ง ยังไงเสีย ก็จะไปชายหาดชะอำ ไปกินอาหารทะเลให้เต็มคราบและจุใจ 

   
                              

             บ้านพักราคาถูกศุนย์ฝึกอบรมป่าไม้ชะอำ พักค้างได้ ราคาย่อมเยา อยู่ถนนเจ้าลาย