ตลาดน้ำคลองสระบัว อยุธยา โดยธงชัย เปาอินทร์

                                                                  ตลาดน้ำคลองสระบัว อยุธยา                

                                                                                                        โดยธงชัย เปาอินทร์/เรื่อง-ภาพ

                  ไม่ว่าอดีตของทุ่งขวัญจะมีความเป็นมาอย่างไร แต่วันนี้ ได้มีผู้ที่คิดการณ์ไกลพลิกแผ่นดินที่เคยเป็นทุ่งนาเขียวขจี  คลองน้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา และวิถีชีวิต วัฒนธรรม ของคนพื้นถิ่นดินแดนอยุธยาออกมาเผยแผ่แพร่ให้ได้ชื่นชมอย่างยิ่งใหญ่อลังการ
                  แม้นไม่ใช่ แต่ก็ใกล้เคียงและจำเรียงได้ว่า นี่คือ อดีตของชาวกรุงเก่า 
                  ลองตามผมไปสัมผัสสักหน่อย แล้วจะรู้ว่า ที่นี่เป็นแหล่งเรียนรู้ได้อย่างลงตัว มีความงดงาม และน่าอภิรมย์

   
                           โรงเรือนโล่งๆ ง่ายๆ สบายๆ                                       เดินเวียนวนได้รอบหนองน้ำ

                   ผมฟังเพื่อนชื่อจำลอง บุญสอง บรรณาธิการท่องเที่ยวของ นสพ.โพสท์ทูเดย์ พร่ำว่า
                   "พี่น่าจะไปดูนะ นำเรื่องราวมาเล่าลงเว็บได้เลย โธ่ คนอ่างทองกับคนอยุธยาแตกต่างกันตรงไหนนักเล่า ไปน่า แล้วพี่จะไม่เสียดายเวลาเลย"
                   นั่นคือคำบอกเล่าฉันเพื่อนที่หวังดีซึ่งมีฝีมือถ่ายภาพระดับมืองรางวัล
                   ผมลังเลอยู่นานเดือนทีเดียว ด้วยว่ายังไม่มีช่วงเวลาที่เหมาะสมและก็ติดไปโน่นมานี่อยู่ร่ำไป จนกระทั่งวันหนึ่งผลัดหลงต้องไปนอนค้างอ้างแรมที่อยุธยา นั่นแหละครับ ได้เรื่อง 


      
                      นั่งริมน้ำก็มีเรือพายขายอาหาร                                   แม่ค้าแวะวนเข้ามาเสนอขาย

                    ถ้าผมไปอยุธยา ผมเรียกใช้บริการรถตุ๊กๆ ปรีชา ลับกิ่ม 081-7047179 หนุ่มใหญ่วัยกว่า 50 ปี ให้พาไปท่องเที่ยวที่โน่นบ้างที่นั่นบ้าง ตามแต่อยากจะไป ซึ่งปรีชาก็รู้จักทุกซอกซอยของเมืองโบราณแห่งนี้อย่างดี เขาขับรถพาผมข้ามคลองคูเมืองข้างพระราชวังเก่า แล้ววิ่งเลาะลัดไปตามถนนซอยนอกเกาะเมือง ผ่านวัดหน้าพระเมรุ วัดหัสดาวาส เข้าไปจนถึงทุ่งขวัญ  ตลาดน้ำบ้านทุ่งที่ซ่อนตัวอยู่กลางทุ่ง และหนองน้ำ 


  
         แม่ค้าหน้าหวานๆ   ชวนมองและชวนกิน(ขนม)                                ขนมสีสวยด้วยพืชสมุนไพรจ้ะ

                     ที่นี่ไม่มีการขายบัตรผ่านเข้าชมแต่อย่างใด เข้าฟรี จะซื้อหาสิ่งใดต้องซื้อคูปองจ้ะ  แต่เมื่อเดินลัดเลาะไปตามถนนเล็กๆในร่มเงาไม้ใบบัง ร่มรื่น ผมเดินไปเหลียวดูการตกแต่งสถานที่ที่ได้อารมณ์ความรู้สึกเหมือนมาบ้านทุ่ง หลังคาอาคารโรงเรือนมุงด้วยหญ้าคา  โครงสร้างโรงเรือนใช้ไม้ไผ่บ้าง ไม้สนประดิพัทธ์บ้าง โต๊ะเก้าอี้เป็นเครื่องไม้ไผ่ทั้งสิ้น  

                                      
                                                             เดินจนเมื่อย ก็นวดแผนไทย สบายๆ

                      ร้านอาหารมีทั้งบนบกและมีเรือพายเวียนไปเวียนมาตามแต่ลูกค้าจะเรียก  ตลาดน้ำแห่งนี้เน้นการขายอาหารและขนมโบราณเป็นส่วนใหญ่ เครื่องดื่มมีทั้งน้ำเปล่าจนถึงน้ำสมุนไพรไทยๆ น้ำผลไม้ปั่น ฯลฯ เว้นแต่ของมึนเมาไม่มี แม่ค้าแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบบอย่างในอดีต สีสันสวยงาม   เครื่องใช้ไม้สอยของแม่ค้าเป็นแบบบ้านนอกเดิมๆ เช่นหม้อดิน กระทะ เตาถ่าน เตาแก๊สก็มี  ใช้เรือตั้งเป็นตู้โชว์บ้าง

        
                       ดอกไม้กินได้ สีสวยๆ                                             ชุบแป้งทอดจิ้ม  กรอบอร่อย

                      โรงเรือนร้านค้าสร้างวนเป็นวงรอบ เดินเชื่อมถึงกันได้หมด ส่วนกลางโล่งแจ้ง มีเวทีกลางน้ำที่ให้เหล่านักแสดงเดินเหิรได้สะดวก "ลุยน้ำ" ซึ่งก็ได้บรรยากาศที่แปลกใหม่ออกไปจากการแสดงบนบกทั่วๆไป มีกระทั่งเด็กน้อยประกอบฉากหลายบทบาท บางกลุ่มมีหน้าที่กระโดดน้ำด้วยชุดโจงกระเบนแบบเก่าๆ น่ารักดี บางคนนั่งเรือไปด้วย  ล้วนแต่สร้างสีสันให้ดูดี

                                     
                                       
                                                                   เรือสำปั้น ใช้แจวเล่มเดียว
  
                      บางมุมเป็นคลองเลาะล่องชายทุ่ง มีเรือให้เช่าพายเล่นหรือหัดพาย ค่าเช่าชั่วโมงละ 20 บาท บางมุมเป็นดินแดนของเจ้าทุย ซึ่งก็มีการสร้างคอกให้เขาอยู่ ผูกไว้ก็มี  ล้อเลียนแบบวิถีชีวิตควายอยุธยา กรุงเก่าอยู่ในที  ไก่ชนในสุ่มโคนกอไผ่บ่งบอกวิถีชีวิตของชายไทยในอดีต ว่างงานก็ตีไก่(ชน) มีเรือนไทยอิงแอบแนวกอไผ่ที่ไหวเอนส่งเสียงเอี๊ยดอาด ๆ ๆ เมื่อต้องลมทุ่งจนแทบพะยุงลำไว้ไม่ไหว ได้อารมณ์ครับ


      
                          สุ่มไก่ชนใกล้แนวกอไผ่                                     เจ้าทุยอยู่นี่  กำลังแทะเล็มฟางแห้งจ้ะ

                      อาหารการกินที่นำเสนอ พื้นๆ แล้วแต่ใครคิดอะไรได้ก็นำมาขาย  
                      หักเปอร์เซ็นต์แบ่งกัน เพื่อเป็นค่าน้ำค่าไฟ ค่าการแสดง และค่าการประชาสัมพันธ์ แม่ค้าอยู่ได้ เจ้าของสถานที่ก็ต้องอยู่ได้ นั่นคือการจัดการที่เหมาะสม ซึ่งไม่ใช่ง่ายๆเลย
                      แต่อย่างๆไรก็ตาม ตลาดน้ำคลองสระบัวน่าสนใจที่จะใช้เวลาว่างๆ ไปกับครอบครัว เดินชมโน่นชมนี่ แล้วซื้อหาของลงนั่งกินเล่นริมสระน้ำ ปล่อยวางให้ผ่อนคลายและอารมณ์ดี

                                    
                                        
                                                             ไกรทองกับชาละวัน กำลังสู้กัน

                      ไฮไลท์อยู่ที่เวลาบ่าย 2 โมงกับ บ่าย สี่โมงเย็น วันละ 2 รอบ แต่ละรอบมีนักแสดงที่ต้องตากแดด แช่น้ำ ร่ายรำละเล่นเป็นไปตามบทบาท เช่นเรื่องสังข์ทอง  หรือเรื่องไกรทอง มีการแสดงเหมือนจริง แต่วางมุกให้สนุกสนานอย่างกับดูละครเวที เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะได้เป็นระยะๆ
                       ลูกค้าที่เข้าไปในตลาดน้ำแห่งนี้ มีทั้งคนไทยใกล้คียง คนกรุงเทพเดินทางมาเยี่ยมชมและกินอาหารแปลกๆ เก่าๆ หากินยากมากขึ้นทุกวัน  

                                      
                                        
                                                                    เจ้าเมืองพิจิตรยืนชมกับบริวาร

                       ไปอยุธยาถูก ก็ไปตลาดน้ำคลองสระบัวถูกแน่นอน ไม่แน่ใจก็ใช้ปากถามทางได้ไม่เห็นจะยากอะไรเลย คนอยุธยาใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส และพร้อมที่จะบริการเพื่อให้เมืองมรดกโลกแห่งนี้มีเสน่ห์ที่จับต้องได้ โดยเฉพาะความปลอดภัยของนักท่องเที่ยว ต้องช่วยกันรักษาความปลอดภัยให้กับนักท่องเที่ยวสุดชีวิต อย่าลืมว่า ถ้าเขามาเที่ยวแล้วสนุก ปลอดภัย ได้ประสบการณ์ที่ดี นั่นหมายถึงขุมทรัพย์ที่จะหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย 

                                    
                                         
                                                                     นางสนมงามแท้ๆ แม่เอ้ย

                       เรื่องนี้ ต้องขอขอบคุณคุณจำลองจริงๆ ไม่งั้นก็เหมือนใกล้เกลือกินด่าง ไปเช้า เย็นกลับก็ได้ ใกล้ๆแค่นี้เอง