อีเมลจากอดีตนักเรียนทุนมูลนิธิสมเพิ่ม กิตตินันท์

รายงานยอดเพิ่มเติม‏

จาก:	เทิดศักดิ์ สารผัด (jack_e007@hotmail.com)
ส่งเมื่อ:	7 พฤษภาคม 2553 21:08:51
ถึง:	ธงชัย เปาอินทร์ (thongchai_paoin@hotmail.com)

  ลุงธงครับวันนี้ผมเข้าบ้านไปถามลุงส่วนเรื่องยอดเงินผ้า
ป่าลุงส่วนเอาสมุดมาให้ดู  ชื่อบัญชี กองทุนนักเรียนทุน 
ตอนนี้มียอดเงินรวมทั้งหมดเป็นจำนวนเงิน 48,550 บาท
วันนี้บ้านเรามีประชุมผมเลยบอกให้ลุงสวนชี้แจงยอดให้ชาวบ้านรับทราบ กันข้อครหา
 และให้ลุงส่วนเสนอในที่ประชุมว่าจะให้ ช่างมารับเหมาปูกระเบื้องห้องน้ำ
ช่างก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเคยเด็กนักเรียนทุนมูลนิธิของเรานี่เอง 
เก็ต ลูกชาย เจตน์  ก่ำบุญ  แล้วฃื้อปั้มน้ำมาติด คงจะเสร็จก่อนลุงธงจะมาอย่างแน่นอน
 แล้วผมจะรายงานมาเป็นะยะ
                                                                                                                   
                                                                      ด้วยความเคารพสูง  
                                                                                                                                   
                                                                             หลานแจ็ค                   

---

ตอบลุงธง‏

จาก:	เทิดศักดิ์ สารผัด (jack_e007@hotmail.com)
ส่งเมื่อ:	27 พฤษภาคม 2553 19:40:43
ถึง:	ธงชัย เปาอินทร์ (thongchai_paoin@hotmail.com)

ลุงธงครับผมจะช่วยลุงประสานงานเรื่องความเป็นอยู่ของศิษย์เก่านักเรียนทุนให้นะครับ
ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากเลยไม่ได้มาคุยกับลุงเลยต้องขอโทษด้วยนะครับ
ลุงธงตั่งแต่ท่านนายกทักษิณ(นายกในดวงใจ)ไม่อยู่บ้านเรามีแต่ขี้ยา โจร โขมย 
เต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด เมื่อวานนุ้งนิ้ง (ลูกสาวบุญธรรมของผมคนที่ผมจะขอทุนให้)
ยืมรถน้าไปฃื้อของให้ยายที่ร้านค้าไกล้บ้าน โจรใจชั่วฉกรถไปต่อหน้าต่อตา
ตอนนี้ตำรวจยังจับไม่ได้เลย งานนี้สงสัยผมคงต้องฃื้อแน่ๆเลย ไม่เป็นไรถือว่าฟาด
เคราะห์เลยนำมาเล่าให้ลุงฟังเผื่อลุงจะได้เตือนคนอื่นต่อๆ รัฐบาลชุดนี้ไม่สมควร
บริหารประเทศต่อไป เพราะประเทศเรามีแต่จะแย่ เดียวนี้เวียดนามคงจะล้ำหน้ากว่า
เราไปเยอะ มีหวังตามไม่ทันแง๋ๆวันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ 
                                
                                                                                  ด้วยความเคารพอย่างสูง
 
 
                                                                                               หลานแจ็ค

เรื่องด่วนครับ‏

จาก:	prajuab nupat (pnupat@gmail.com)
ส่งเมื่อ:	11 มิถุนายน 2553 22:52:01
ถึง:	ธงชัย เปาอินทร์ (thongchai_paoin@hotmail.com)
	สิ่งที่แนบมา 1 รายการ ทุน.doc (24.0 กิโลไบต์)

จดหมายร้องขอให้ช่วยหาทุนการศึกษาเพิ่มเติมจากอดีตนักเรียนทุน
สามีของณัฐกานต์ นุพัท

สวัสดีครับคุณลุง

                นานละสิครับที่ไม่ได้ติดต่อกัน อันเป็นผลพ่วงจากการเมืองที่น่าเบื่อหน่าย
ไม่มีใครอยากจะเชื่อว่าเมืองไทยเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ อืมมม มันน่าเศร้าใจครับ.......
เออ คุณลุงครับเครื่องพรินต์ที่คุณลุงส่งเงินไปให้ได้จัดการเรียบร้อยแล้วนะครับต้อง
ขออภัยเป็นอย่างมากที่ไม่ได้ส่งข่าวคราวให้คุณลุงได้รับทราบ ก็พอดีล่ะครับ ซื้อ printer
 ยี่ห้อ แคนนอน ครับ ติดแทงก์หมึกเรียบร้อยตอนนี้ครูนาคก็ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่เลยครับ 
วันถัดไปจะถ่ายรูปส่งให้คุณลุงดูนะครับ..............แต่ตอนนี้มีอีกเรื่องหนึ่งครับ  เป็นที่ทุกข์ใจของหลานมาก
 คือเมื่อกลางวันที่ผ่านมาครับได้มีคุณยายอายุ 73 ปี คนหนึ่งได้มารอหลานที่บ้านเพื่อพบกับหลานทั้ง 2 คน
แกมาเล่าเรื่องชีวิตของแกให้ฟังซึ่งทั้งคุณตาและคุณยายวัย  73 ปี ทั้งคู่ท่านมีหลานสาวอยู่ 1 คน
กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนน่านนคร ท่านบอกว่าไม่มีความสามารถที่จะส่งเสียให้
หลานสาวเรียนต่อได้เนื่องจากท่านทั้งสองไม่มีรายได้ที่จะสามารถส่งหลานสาวแกได้ แกก็ได้แต่
ขอคำปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี เกิดวันใดวันหนึ่งแกหมดลมหายใจลงไป มันเป็นเรื่องน่าสลดใจมากนะครับคุณลุง
เด็กหญิงดังกล่าวชื่อ เด็กหญิงเกษราภรณ์  มะลิวัลย์ ซึ่งพ่อ แกเสียชีวิต ลงตั้งแต่ ปี 2543 และแม่ก็เสียชีวิตลงตั้งแต่ปี 2547
 ก็เลยต้องอยู่กับตายาย ซึ่งตาของแกก็ป่วยเป็นโรคประสาท คุ้มดีคุ้มร้าย บางวันที่อารมณ์ดีก็ดีจนใจหาย
วันไหนอารมณ์ไม่ดีก็ดุด่าหลานจะให้หลานเลิกเรียนเพราะไม่มีเงินแกคิดต่างๆ นานา จนทำให้ยายก็เครียดไปด้วย
และสองตายายนี้ก็มีลูก คนเดียวเท่านั้นตอนนี้ก็อยู่กับบ้านรับจ้างไปวัน ๆ บางวันก็ได้บ้าง 40-50 บาท บางวันก็ไม่ค่อยสบาย
ไม่ได้สักบาทเดียว แต่หลานสาวแกคนนี้เรียนดีครับ ได้เกรดเฉลี่ยเมื่อปีที่ผ่านมา 3.20 แต่เด็กมีพรสวรรค์ในด้านการวาดรูปมาก
บางครั้งก็มีผู้ปกครองของเพื่อน ๆ มารับตัวไปวาดรูปที่บ้านบ้าง ได้ค่าจ้างครั้งหนึ่งประมาณ 50-100 บาท
แต่ก็ไม่ได้มีบ่อยนะครับเพราะคนแถวนั้นไม่นิยมภาพวาดหรอกครับเป็นวิถีชนบทเหมือนกับที่คุณลุงได้พบเห็นล่ะครับ
 และเด็กเองก็ทราบถึงความทุกข์ยากนี้ดีแกก็พยายามที่จะช่วยเหลือตัวเองโดยการไปรับจ้างเลาะผ้าชุดนักเรียนเก่า
เพื่อให้คนรับจ้างปักชื่อนักเรียนได้ทำการปักชื่อลงไปใหม่ โดยได้ค่าจ้างตัวละ 3 บาท แต่ก็จะเป็นช่วงก่อนเปิดเทอมเท่านั้น
 ตอนนี้แกได้รับทุนจากโรงเรียนบ้างเหมือนกันรู้สึกว่าจะได้ครั้งเดียว 3000 บาท แล้วก็จบหายไปเลยครับ

                หลานก็เลยคุยกัน และตกลงใจกันว่าจะเล่าเรื่องนี้ให้คุณลุงได้ฟังเผื่อคุณลุงจะได้พิจารณาถึงความ
จำเป็นและความสำคัญของการศึกษาที่จะมีต่อเด็กคนนี้ เพราะถ้าเมื่อไร 2 ตายายสิ้นลมเด็กคงจะอยู่ต่อไปไม่ได้แน่ๆ ครับ
เรื่องที่เล่ามานี้เป็นความจริง ครับ