หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
สวนอาหารชายแดนและที่พักแรม
โดยลุงดำ คำโต เรื่อง-ภาพ
เพื่อนรุ่นน้องชื่อสุวิรัตน์ จูประเสริฐ นักวิชาการด้านกฎหมาย ประจำสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 3(บ้านโป่ง) ชวนไปเที่ยวชายแดนด้านบ้านเก่า-พุน้ำร้อน อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี ดินแดนที่เขาเคยประจำการในหน้าที่หัวหน้าหน่วยป้องกันรักษาป่า เขาเล่าว่า ถนนจากอำเภอเมืองผ่านบ้านเก่า แล้วเลยไปบ้านพุน้ำร้อนซึ่งเป็นเส้นทางที่ตัดขึ้นเพื่อทะลุไปประเทศเมียนมาร์ ระยะทางประมาณ 160 กม.ถึงทะเลอันดามัน ณ เมืองทวาย ระหว่างทางได้เห็นพื้นที่ป่าที่อยู่ในเขตทหาร(พ.ศ.2481) แต่ได้จัดแบ่งให้ทหารกองเกินอยู่อาศัยและทำกิน เป็นแนวกันชนชายแดน
คุณปาริชาติ ชูจิตร์ เจ้าของสวนอาหารชายแดน
ได้เวลาใกล้เที่ยงเขาพาไปยังสวนอาหารชายแดน ของคุณปาริชาติ(แหม่ม) ชูจิตร์ โทร.081-5862966//089-9186796 ซึ่งเป็นร้านอาหารกลางรีสอร์ทที่พักแรมทางกลางป่า ร้านเดียวในพื้นที่ใกล้ชายแดนตะวันตก ตัวร้านอาหารสร้างไว้ใกล้เชิงเขา มองลงไปเป็นทะเลสาบที่เกิดจากขุมเหมืองเก่าหลายลูก เธอได้สร้างกระท่อมหลังเล็กๆ ไว้หลายหลัง เพื่อรองรับแขกบ้านแขกเมือง เธอโชคดีที่บริษัทผู้รับเหมาก่อสร้างทางสายดังกล่าวเข้ามาใช้บริการหลายอย่างของเธอ ร้านอาหารและรีสอร์ทของเธอจึงดูคึกคักมากกว่าปกติ
อาหารที่เราสั่งวันนั้น ส่วนใหญ่เป็นอาหารที่ทำจากปลาคัง ได้แก่ ปลาคังต้มยำน้ำใสใส่หม้อไฟร้อนจ๋ามาให้พร้อมถ้วยแบ่ง ลุงดำได้กลิ่นก็น้ำลายสอ จึงตักชิมเสียก่อนเพื่อนๆ รสชาติเปรี้ยวนำ เค็มตาม เผ็ดฉุนเข้าจมูกจากพริกขี้หนูสวน หอมเครื่องปรุงจำพวกสมุนไพรในครัวเรือนครบครัน เนื้อปลาคังสด หวานอร่อยลิ้น ที่สำคัญถ้าต้มยำปลากินปุ๊บเหม็นคาวละก้อเลิกเลย รวมความว่า ต้มยำน้ำใสปลาคังหม้อไฟ ผ่าน ลุงดำและคณะตักซดกันไม่ขาดระยะ โฮกฮือสมใจ
จานต่อไปเป็นปลาคังทอดน้ำปลา ปลาหั่นขวางมาหนากำลังดี ทอดจนเหลือง หนังไม่หนาจนเกินไป โรยหน้ามาด้วยกระเทียมเจียวใหม่ๆห้อมหอม แม่ครัวเลือกชิ้นปลาจากตัวที่โตกำลังกิน ถ้าเป็นปลาตัวใหญ่เกินไปหนังจะหนา ทอดแห้งแล้วจะแข็งมาก แต่ด้วยฝีมือ แม่ครัวปาริชาติเจ้าเก่าแก่ จึงได้ลิ้มรสชาติปลาคังทอดน้ำปลาสาแก่ความอยาก มีข้อสังเกตคือ เนื้อปลานุ่มเหมือนกับหมักไว้ล่วงหน้าหลายชั่วโมง สอบถามได้ความว่าเป็นเมนูที่ได้รับการสั่งลงโต๊ะทุกเจ้าที่เข้ามากินที่นี่
จานที่สามเป็นฉู่ฉี่ปลาคัง เผอิญเพื่อนร่วมโต๊ะชอบให้ทอดปลาจนเหลืองแล้วจึงจะผัดพริกแกงจนหอม เครื่องเทศจำพวก ใบมะกรูดหั่นฝอย พริกสดหั่นเฉียง โรยหน้ามาสดๆ เนื้อปลานุ่ม พริกแกงเข้าเนื้อฉ่ำ กินแล้วก็ได้รสชาติตามที่อยากจะกิน ซึ่งคำว่าฉู่ฉี่นี้มีแผลงไปหลายตำรา บางคนใส่กระทิจนเหลวโจงเจง บางครัวปรุงรสออกหวานจนเอียน แต่สำหรับเจ้านี้ แม่ครัวปาริชาติ รสมือคงเส้นคงวา กำลังดี ไม่เค็มจนรู้สึกและก็ไม่หวานจนเลี่ยน แต่ที่เยี่ยมคือผัดพริกแกงจนหอมกรุ่น
ลูกสาวคนสวยของคุณปาริชาติ
พนักงานดูแลเยี่ยมมาก เป็นลูกสาวคนเดียวของคุณปาริชาติ ช่างเจรจาน่ารักมาก ไปนั่งกินไม่มีเหงา เธอช่างเข้ามาฉอเลาะ และช่างเล่าเรื่องราวในถิ่นของเธอ แม่ลูกคู่นี้เข้าขากันดี คนหนึ่งเข้าครัวปรุงอาหาร อีกคนหนึ่งรับแขก เสิร์ฟ และให้ข่าวสารข้อมูลเรื่องหลายๆเรื่องของเมืองชายแดน หลังแขกซาแล้ว คุณปาริชาติได้ออกมาร่วมวงสนทนาด้วยความเป็นกันเอง ต้องขอชมเลยว่า เมื่อสามปีที่แล้วมากินก็รสชาตินี้ เผ็ดก็เผ็ดเด็ดขาด ได้รสชาติของคำว่าเผ็ด
คณะของเราต้องกลับมาปฏิบัติงานของใครของมัน จึงไม่มีใครนอนพักค้างที่รีสอร์ท ทั้งที่ บรรยากาศและภูมิอากาศน่านอนมาก บนดอยสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 400-500 เมตร กำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาว ถอดเสื้อเดินกลางแจ้งได้
ระหว่างนั่งคุยกันอยู่ มีนักเดินทางเข้าออก แวะเวียนมาสอบถามหาซื้อที่ดินกันหลายราย แต่ละคนตื่นคำว่า ทะเลอันดามัน และเมืองทวาย ซึ่งครั้งหนึ่งในอดีตเคยเป็นเมืองหนึ่งของเราเช่นกัน สมบัติผลัดกันชมเนาะ
