หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
เครื่องลางของขลังของพวกคาทอลิก
โดย วันชัย จุลสุคนธ์ เลขาธิการมูลนิธิฟื้นฟูชนบท
มนุษย์เราเกิดมาในโลกนี้มีบาปติดตัวมาด้วยกันทุกคน และทารกเป็นพวกที่อ่อนแอที่สุดที่ไม่สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองต้องให้พ่อแม่คอยช่วยเหลือ มนุษย์บางคนเมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ก็พยายามหาสิ่งของและเครื่องมือต่างๆนาๆมาเป็นเครื่องมือคอยช่วยเหลือในชีวิต โดยเฉพาะเมื่อใกล้ตายหรือเมื่อหมดหวังที่จะเอาชนะสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ คาทอลิกก็เช่นเดียวกัน บางคนอยู่เพราะความกลัว กลัวว่าจะตายไปแล้วไม่ได้ไปสวรรค์ ไปอยู่กับพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนสนิทมิตรสหาย ก็พยายามสรรหาสิ่งของทั้งหลายทั้งปวง มาเก็บรักษาไว้กับตัว สายประคำก็เป็นของหนึ่งอย่างที่คาทอลิกมักจะมีติดตัวไว้เสมอๆ บางคนเก็บไว้ที่หมอนใต้ที่นอน เพื่อเวลานอนก็ใช้สายประคำนี่แหละสวดภาวนาไปจนกว่าจะหลับ
สายประคำที่พวกนับถือศาสนาคริสต์โดยเฉพาะนิกายโรมันคาทอลิกนำมาเป็นเครื่องมือประจำตัวและจะติดตัวไปด้วยเมื่อวันตายมาถึง ญาติพี่น้องก็จะพันเอาไว้ที่มือ นัยว่าจะได้ใช้เป็นเครื่องมือสวดภาวนาตลอดไป แม้ว่าตอนมีชีวิตอยู่จะไม่ค่อยได้สวดภาวนาก็ตาม สายประคำนี้โดยมากจะได้รับเป็นของขวัญจากบาทหลวงที่ได้ทำพิธีในตอนรับศีลมหาสนิท (จะได้เล่าเรื่องศีลศักดิ์สิทธิ์ ในตอนต่อไปครับ) นอกจากจะใช้เป็นเครื่องมือในการสวดภาวนาแล้ว บางคนก็เชื่อว่าใช้ขับไล่ผีปีศาจได้ แต่ตามปกติ การขับไล่ผีปีศาจ จะต้องเชิญบาทหลวงเฉพาะเท่านั้น เป็นผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระสังฆราชให้ขับไล่ปีศาจที่สิงในร่างกายมนุษย์ เพราะคาทอลิกมีความเชื่อว่า ผีปีศาจคือบรรดาเทวดาที่ได้ทรยศต่อพระผู้เป็นเจ้าและได้ถูกสาปแช่งให้ตกนรกชั่วนิรันดร์ แต่ผีปีศาจเหล่านี้ยังมีฤทธิ์เดชและไม่อยากให้มนุษย์จงรักภักดีและสวดภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้า
คาทอลิกบางคนที่ได้มีโอกาสไปกรุงโรม หรือไปเที่ยวยังสถานศักดิ์สิทธ์ต่างๆ มักจะนิยมซื้อสายประคำมาฝากญาติพี่น้อง หรือเพื่อนสนิท เพราะมีราคาไม่แพงนัก บ้างเวลาไปกรุงโรมก็ซื้อสายประคำเป็นของฝาก เพราะเชื่อว่าสายประคำที่พระสันตปาปาเป็นผู้เสก น่าจะศักดิ์สิทธิ์กว่า สวดแล้วได้บุญมากกว่าธรรมดา แต่ไม่ค่อยมีคนรู้ว่าพระสันตปาปาจะเอาเวลาที่ไหนมาเสกสายประคำของเรา เพียงแต่พระองค์อวยพระพรให้ทุกคน แล้วเราถือสายประคำอยู่ในมือเวลาพระองค์อวยพร ก็ถือว่า สายประคำนี่พระองค์เป็นผู้เสกให้ อย่างไรก็ตาม ใครจะเชื่อก็ไม่ได้ผิดอะไร บางคนก็สะสมสายประคำไว้หลายสาย บาคนก็สั่งทำเป็นทองคำ เป็นเงิน หรือวัตถุมีค่าอื่นๆ บางคนใช้เป็นเชือกก็ได้ครับ
เราคงเคยเห็นนักบวชบางคณะเหน็บไว้ที่เข็มขัดก็มี เท่ไปอีกแบบหนึ่ง บางแบบ โดยเฉพาะที่ประเทศฟิลิปปินส์ทำจากไม้สายใหญ่มาก บางแบบก็ทำเป็นแหวนใส่นิ้วได้เวลาสวด แต่ตามปกติแล้ว สายประคำ จะใช้สวดบทข้าแต่พระบิดา วันทามารีอา และสิริพึงมี สลับกับไป สวดบทหนึ่งก็ขยับไปเม็ดหนึ่ง และสวดซ้ำๆกันไป สวดไปจนหมดสายประคำ ก็เป็นการสวดอ้อนวอนต่อพระนางมารีอา พระมารดาของพระเยซูคริสต์ เพราะเชื่อกันต่อๆมาว่า เมื่อเราสวดขอต่อพระเป็นเจ้าโดยผ่านทางพระนางมารีอา มักจะได้รับผลสำเร็จมากกว่า นี่ว่ากันแบบมนุษย์ ไม่พูดกันตรงๆแต่ สวดขอแม่ให้ช่วยบอกกับพระเยซูด้วย ก็ไม่ว่ากันล่ะครับ สวดย่อมดีกว่าไม่สวด ในทางจิตวิทยา ทำอะไรที่ซ้ำซากก็ช่วยให้นอนหลับได้ง่ายนะครับ