ไปพายเรือคายัคชมถ้ำผีหัวโตที่อุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี อ.อ่าวลึก จ.กระบี่ โดยธงชัย เปาอินทร์

ไปพายเรือคายัคชมถ้ำผีหัวโต

ที่อุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี อ.อ่าวลึก จ.กระบี่

โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ เรื่อง-ภาพ

             แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า ตั้งแต่นายวิเวก จันทโรจน์วงศ์ ข้าหลวงเมืองกระบี่เสนอให้ประกาศผืนป่าเขตป่าปากลาว ป่าคลองบากัน ป่าคลองกาโหรด ป่าคลองหิน หมู่เกาะเหลาบิเละ เป็นพื้นที่พิเศษเพื่อให้เป็นสมบัติของประชาชนคนที่อยากไปพักผ่อนตั้งแต่ปีพ.ศ.2496 กว่าที่ทางราชการกรมป่าไม้จะประกาศพระราชกฤษฎีกาเล่มที่ 115 ตอน 67 ก. ลงวันที่ 30 กันยายน 2541 เป็นอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี ลำดับที่ 86 ของประเทศไทยใช้เวลาล่วงเลยมาถึง 45 ปี โชคดีที่ส่วนใหญ่พื้นที่เป็นภูเขาหินปูนสูงชัน ประกอบด้วยป่าดงดิบ ป่าพรุ และป่าชายเลน จึงเหลือรอดมาได้ตราบเท่าทุกวันนี้ 

              เดิมมีชื่อเรียกว่าธารอโศก แต่เปลี่ยนชื่อเป็นธารโบกขรณีเพื่อความเหมาะสม ครอบคุลมพื้นที่ 65,000 ไร่ ส่วนใหญ่พื้นที่อยู่ในอำเภออ่าวลึก และอำเภอเมือง จังหวัดกระบี่ มีแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญเช่น ถ้ำผีหัวโต ถ้ำค้างคาว ถ้ำกาโหรด เกาะห้อง เกาะขลุ่ย เกาะเหลาบิเละ เกาะเหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ในทะเลอันดามัน ภูมิอากาศแบบฝนแปดแดดสี่ มีเพียงสองฤดูเท่านั้น ตั้งอยู่ที่เลขที่ 2/2 ม.2 ถนนอ่าวลึก-แหลมสัก ตำบลอ่าวลึกใต้ อำเภออ่าวลึก จังหวัดกระบี่ 81110 โทร.075681071 E-mail:reserve@dnp.go.th 

              ผมเดินทางไปท่องเที่ยวก็ด้วยสมาคมธุรกิจท่องเที่ยวภายในประเทศ(สทน) พาไป รายการนำเที่ยวที่ฮอตฮิตของอำเภออ่าวลึกโดยเฉพาะบ้านบ่อท่อก็คือการพายเรือคายัคไปชมถ้ำผีหัวโต ดูสิ่งมีชีวิในป่าชายเลน เห็นวิถีชีวิตชาวประมงที่เพาะเลี้ยงปลาในกระชังคลองอ่าวลึก ได้เห็นธรรมชาติของโขดเขาและป่าที่รายล้อม ประการสำคัญได้ออกกำลังกายท่ามกลางสายน้ำไสไหลเย็นแถมด้วยลมหายใจไร้มลพิษ โอ้ พื้นที่นี้โชคดีที่มีทรัพยากรท่องเที่ยวอยู่ใกล้ๆและน่าสนใจ ขายทัวร์ได้ว่างั้นเถอะ

              ใครจะเป็นคนนำมาก็ช่างเถอะ แต่ที่มีผลมาถึงวันนี้ได้ ท่านก็ควรจะภาคภูมิใจที่ความคิดริเริ่มของท่านประกาศผลสำเร็จ ให้เป็นประโยชน์ต่อสังคม ชุมชน และได้เม็ดเงินที่หลั่งไหลเข้ามายังท้องที่ 

               สิ่งที่ผมเห็นคือ มีร้านอาหารเรียงรายสองฝั่งแม่น้ำใสสะอาด วิวทิวทัศน์สวยงามและน่าชมยิ่งนัก เรือสีสันสดใสเรียงรายในคลองเพื่อรองรับการท่องเที่ยวที่ต้องใช้ ไม่งั้นก็ต้องว่ายน้ำไหกันเอง 

               เดิมก็ใช้เรือแจว เรือพาย ตามประสาบ้านป่าดงดอย ต่อมาก็พัศนาการขึ้น ด้วยการใช้เรือคายัคสีสวยๆ พายกันไปทีละคู่ พายที่ใช้ก็แบบพายคู่ ไม่ใช่พายไปงัดไป 555 เรือหรือก็ไม่มีวันจม ล่มก็ยังลอยให้เกาะได้ แม้้ว่าจะใส่เสื้อชูชีพและหมวกกันน็อคไว้ก็ตาม 

               การพายนี่ต้องพายสามัคคีกัน ไม่งั้นจะเหมือนชักกะเย่อกัน เรือก็แล่นแบบกะฉึกกะฉัก เพราะฉะนั้น ก่อนลงเรือต้องเลือกคู่ให้ได้ใจเดียวกัน ถ้าได้คู่ผัวเมียกำลังจะตีกันละก้อไม่ได้ไปไหน คงฟาดกันด้วยพาย ฮา

               ระหว่างที่พายเรือล่องไปตามคลองอ่าวลึก แดดเปรี้ยงๆ แต่ลมจากน้ำทำให้เย็นสบายๆ น้ำไหลแรงไม่ต้องออกแรงมากเรือก็แล่ยฉะลุย สองฝั่งเป็นป่าชายเลนเขียวครึ้มสวยจริงๆ ขุนเขารูปแปลกตาหน้าผายิ่งน่ามอง 

               ระหว่างที่พายเรือไปก็เกิดภาพน่าขำขัน เจ้าฝรั่งสองคน คนหนึ่งผอมพายหัวเรือ คนหลังอ้วนบะลักกั้ก แต่ไม่พาย นอนทอดขาแบบสบายๆใจฉันเลย พวกเรือคายัคที่พายกันไปก็ชี้ชวนกันดูฝรั่งอ้วนกันเป็นแถวๆ 

               ไปถึงถ้ำลอดก็หลบกลัวหินย้อยจะตำหัวเอา ได้รูปแปลกตา ลอดพ้นแล้วก็ไม่มีอะไรนอกจากป่าสีเขียวขจีสองฝั่ง แล้วก็ลอดกลับลงไปตามน้ำที่ไหลแรง พายกันไปอีกสักพักก็ไปถึงคลองแยก มีถ้ำอยู่ปากคลอง หน้าผาสูงชันเสียดฟ้า 

                บันไดทางขึ้นอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณีทำไว้อย่างปลอดภัย คนแก่เยี่ยงผมปีนขึ้นไปได้สบายๆ แล้วก็ได้เห็นภาพเขียนสีอายุกว่า 3,000 ปี เช่นภาพผีหัวโต ภาพปลาหมึก ภาพมือและเท้า ภาพกุ้ง ภาพจระเข้ ไก่ ปลา แม้แต่นก 

                เจ้าหน้าที่ทัวร์พาไปตรงจุดไหนก็มีเรื่องเล่าให้ฟังอย่างน่าสนใจ แม้แต่ซากหอยแคลงที่ในผนังหิน เป็นถ้ำที่กว้าง โล่ง อากาศถ่ายเทได้สะดวก ถือว่าเป็นถ้ำเปิด จึงไม่น่ากลัว ปลอดภัย ให้ความรู้สึกอบอุ่น

                แต่ละกลุ่มที่มาท่องเที่ยวมีไกด์นำทางมา ต่างคนต่างอธิบายกันไป ข้อความจะถูกต้องตรงกันไหมผมก็ไม่ได้ไปแอบฟัง แต่ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละคร๊าบ 

ภาพเขียนสี ผีหัวโต

                ระหว่างนั่งรอเวลาจะกลับ มีทัวร์เรือคายัคใจดี นำผลไม้หลายชนิดมาบริการด้วย เะอเป็นสาวมุสลิมท่าทางใจดี แถมสวยด้วย พอลงเรือได้ลำเดียวกัน เธอก็เล่าไปเรื่อยๆว่าตรงโน้นเป็นอะไร ตรงนี้เป็นอะไร 

                ฟังเพลินๆพลันเรือก็จอดดับเครื่องลอยเท้งเต้ง ผมก็ไม่ได้สนใจคิดว่าเขาคงจอดเพื่อเล่าเรื่องราวให้ฟัง ที่ไหนได้ เรือหัวโทงลำที่ผมอาศัยนั่งกลับน้ำมันหมดพอดี โวย หลงนั่งฟังเพลินเลย ฮา 

                ในบริเวณอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี ยังมีที่ท่องเที่ยวอีกหลายถ้ำอีกหลายแห่ง และถ้าจะไปเที่ยวกันให้หมดทั้งอุทยานละก็ต้องไปถึงเกาะห้อง เกาะขลุ่ย เฮ้อ คงไม่มีโอกาส 

                แต่ก็ไม่แน่หลังจากบทความนี้ออกไปแล้ว อาจมีทัวร์ใจดีให้ไปฟรีๆเพื่อจะได้เก็บภาพและเรื่องมาเล่าอีกก็ได้ ใครจะรู้ เว็บไซต์คนแก่แล้วก็จน ทองไทยแลนด์ดอทคอมก็รอความกรุณาอยู่เน้อ