หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ไปดูแข่งเรือยาวในแม่น้ำน้อยที่หน้าเทศบาลโพสังโฆ
อ.ค่ายบางระจัน จ.สิงห์บุรี วันที่ 16-17 ตค.2553 ไหม?
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
จังหวัดสิงห์บุรีมีแม่น้ำสำคัญผ่านถึง 3 สาย สายแรกเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา สายที่สองเป็นแม่น้ำลพบุรี และสายที่สามเป็นแม่น้ำน้อย จังหวัดสิงห์บุรีจึงมี "น้ำ" ไหลเอิบอาบไปทั่วพื้นที่ราบซึ่งส่วนใหญ่เป็นนาข้าว นอกจากนี้ จังหวัดสิงห์บุรียังมีอำเภอที่ชื่อคล้ายๆกันอยู่สองอำเภอคือ อำเภอบางระจันอันเป็นที่ตั้งดั้งเดิมแล้วแบ่งแยกออกเป็นอีกหนึ่งอำเภอชื่อว่าอำเภอค่ายบางระจัน อันเป็นที่ตั้งอนุสรณ์สถานของวีระชนคนบ้านบางระจัน มีนายอำเภอชื่อว่านายเนาวรัตน์ ธูสรานนท์
นายช่วงชัย เปาอินทร์ รองผวจ.สิงห์บุรี
นอกจากนี้ อำเภอค่ายบางระจันยังมีตำบลหนึ่งชื่อแปลกๆ ชื่อว่าตำบล "โพสังโฆ" ก็ไม่รู้ว่ามีความหมายว่าอะไร รู้แต่ว่าตำบลโพสังโฆตั้งอยู่ฝั่งขวาของแม่น้ำน้อย ได้รับการยกสถานะเป็นเทศบาลโพสังโฆ มีนายกเทศมนตรีชื่อว่า นายประเสริฐ ธรรมสิกาชัย ตัวตลาดโพสังโฆตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามdy[วัดกลางท่าข้าม ในอดีตหากจะสัญจรระหว่างพื้นที่ต้องใช้เรือพาย เรือรับจ้าง ถ้าไปไกลหน่อยก็ใช้ "เรือไอ" หรือ "เรือหางยาว"
คนในลุ่มแม่น้ำน้อยเช่นคนสิงห์บุรี ถ้าจะไปกรุงเทพ หรือจะขนสินค้าขึ้นล่องก็ใช้ "เรือเขียวหรือเรือแดง" อันเป็นเรือเมล์ขนาดใหญ่ มีสองชั้น เรือลำนี้วิ่งล่องลงไปตามแม่น้ำน้อย ผ่านอำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง อำเภอผักไห่ อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และไปออกปากแม่น้ำเจ้าพระยาที่บางไทร เมื่อถึงกรุงเทพฯ จุดจอดคือ ท่าเตียน ใกล้ๆ วัดโพธิ์ หรือวัดพระเชตุพน เป็นอีกวิถีชีวิตหนึ่งของคนเมืองสิงห์บุรี
ฟ้อนน่ารักจากเยาวชน
ด้วยว่าอยู่ใกล้น้ำ สิ่งแวดล้อมต่างๆจึงเกี่ยวเนื่องด้วย หน้าน้ำหลาก หน้าน้ำเต็มฝั่ง หน้าน้ำลด และหน้าน้ำแล้งแทบแห้งขอด ทำให้เกิด ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และความเชื่อเกี่ยวข้องกับ "น้ำ" ท่านที่เกิดไกลน้ำอาจไม่รู้ ไม่เคยพบเห็น และไม่เข้าใจ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรแต่เมื่อวันที่ฟัง นายช่วงชัย เปาอินทร์ ร่วมกับนายอำเภอค่ายบางระจัน นายเนาวรัตน์ ธูสรานนท์ นายวัฒนพงษ์ โพธิ์นิ่มแดง ผอ.ททท.สำนักงานลพบุรี ฯลฯ แถลงข่าวให้สื่อมวลชนฟังเรื่อง ประเพณีแข่งเรือยาวในแม่น้ำน้อยตำบลเทศบาลโพสังโฆ อำเภอค่ายบางระจัน ประจำปี 2553 ซึ่งจะแข่งกันในระหว่างวันที่ 16-17 ตุลาคม นี้
ฟ้อนของเยาวชน สนุกสนาน
นายช่วงชัย เปาอินทร์ กล่าวว่า "เมืองสิงห์บุรีมีแม่น้ำสามสาย ทำให้มีน้ำมากในฤดูน้ำ การสัญจรใช้ทางน้ำ พระบิณฑบาตรก็ใช้เรือพาย วัดไหนมีพระเยอะเรือก็ยาว ซึ่งชาวบ้านจะขุดเรือยาวแล้วถวายให้กับวัด พอถึงฤดูน้ำเต็มฝั่งก็งัดเรือยาวเหล่านี้มาแข่งขันกัน จนกลายเป็นประเพณีการแข่งเรือยาวในแม่น้ำน้อยทั่วไป โดยเฉพาะที่หน้าวัดกลางท่าข้าม ฝั่งตรงข้ามตลาดโพสังโฆนี่เอง แข่งขันกันมานากว่า 100 ปีแล้ว มักจะแข่งกันช่วงเทศกาลกฐินหลังออกพรรษา ตั้งแต่แรม 1 ค่ำเดือน 11 ถึงกลางเดือน 12 "
ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกร่วมกัน
"ปีพ.ศ.2530 สภาพเศรษฐกิจไม่ดีทั่วหน้า จึงหยุดไป 10 กว่าปี ต่อมาปีพ.ศ.2544 อำเภอค่ายบางระจัน สภาวัฒนธรรมโพสังโฆ เทศบาลโพสังโฆ และวัดกลางท่าข้าม ได้ร่วมกันฟื้นฟูประเพณีการแข่งเรือยาวอีกครั้งหนึ่งตราบจนถึงทุกวันนี้ การแข่งขันปีนี้อยู่ ระหว่างวันที่ 16-17 ตุลาคม 2553 เพื่อชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จำนวน 4 ถ้วย นอกจากนี้ยังมีการประกวดกองเชียร์ชิงถ้วยผู้ว่าราชการจังหวัดสิงห์บุรีอีกด้วย"
พิธีกรของงานแถลงข่าว
"เรือยาวที่แข่งขันมีอยู่ 4 ประเภทคือ เรือยาวใหญ่จำนวน 9 ทีม เรือยาวกลางจำนวน 6 ทีม เรือยาวเล็กจำนวน 12 ทีม และเรือยาวจิ๋วจำนวน 6 ทีม โดยในวันที่ 17 ตุลาคม 2553 ระหว่างเวลา 14.00-16.00 น. สถานีทีวีไทย จะถ่ายทอดสด เพื่อให้เกิดการสืบสานประเพณีการแข่งเรือยาวที่ดีงาม ในการแถลงข่าวครั้งนี้ ยังหวังว่า จะก่อให้เกิดการหมุนเวียนทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยว และเดินเล่นในตลาดสองฝั่งแม่น้ำ ซึ่งทุกเสาร์อาทิตย์ต้นเดือนทุกเดือนเทศบาลโพสังโฆได้ร่วมกันจัดตลาดข้ามฟาก ให้เป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจของประชาชนทั่วไปด้วย "
นายอำเภอค่ายบางระจัน ผอ.ททท.สำนักลพบุรี
แต่แหม เทศบาลโพสังโฆ ไหวดี จัดการแถลงข่างเสียที่ใต้สะพานข้ามฟากแม่น้ำน้อย ไม่ต้องกางเต็นท์ ไม่ต้องกลัวว่าฝนจะตกลงมาหรือไม่ แต่เผอิญค่ำวันแถลงข่าว ฝนตกลงมาพอดี ผู้สื่อข่าวจากส่วนกลางและส่วนภูมิภาคต่างก็ได้หลบอยู่ใต้บังฝนขนาดยักษ์ กล้องดิจิตอลก็ปลอดภัยไม่มีเสียหายจากฝนเลยสักตัว ดูแล้วก็น่าขบขันดี รายการสะเก็ดข่าวละชอบจริงๆเชียว เฮ!
งามแล้วนางรำน้อยๆ
โดยเฉพาะก่อนการแถลงข่าวยังมีการแสดงของเยาวชนคนน่ารัก ออกมาฟ้อนให้ได้ชมกัน ส่วนแม่ย่านางเรือจ้าง ดูแล้วจ้ำม้ำเสียจริงนะน้องหนู
ขนมกง..ข้าวต้มมัด ทอดขนมกง
แต่ว่าก่อนการแถลงข่าว สื่อมวลชนจากกรุงเทพไปถึงก่อนเวลา จึงโชคดีได้เดินชม "ตลาดข้ามฟาก" ของชาวตำบลโพสังโฆ ซึ่งเป็นการใช้เรือนแพมาขวางกลางแม่น้ำน้อย แล้วให้พ่อค้าแม่ค้าลงไปนั่งขายกันในแพ ส่วนบนฝั่งซ้ายและฝั่งขวาของแม่น้ำน้อยก็มีร้านอาหาร ร้านขนมนมเนย มากมายหลายอย่าง แม่ค้าก็หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ลองชิมดูก็อร่อย ดูสะอาดน่ากิน เช่น ขนมกงซึ่งหากินยากมากขึ้นทุกวันก็ได้กิน
แป้งจี่ทรงเครื่อง ขนมหม้อไข่
ขนมแป้งจี่ทรงเครื่อง ขนมลูกชุบสีสันสวยงาม ขนมหม้อแกงไข่ ขนมเบื้องญวน ข้าวเกรียบโบราณ ผลไม้เชื่อมก็เช่นสาเก ลูกตาล ฯลฯ ส่วนอาหารคาวก็น่ากิน พูดไม่อาย เห็นปลาร้าทรงเครื่องแล้วน้ำลายไหลเลย ไม่ได้เห็นและไม่ได้กินมานานมากๆ เป็นอาหารที่แม่เคยทำให้กินอร่อยลิ้นมาก่อน อยากจะบอกว่า ได้เดินซื้อหาของกินแล้วเหมือนได้กลับไปเดินซื้อของในตลาดนัดที่บ้านเกิดยังไงก็ยังงั้น
ลูกชุบ ปากหม้อ
มองลงไปในแม่น้ำน้อย ยังเห็นเรือพายลอยละล่องไปตามสายน้ำ คุณลุงคนหนึ่งลงข่ายด้วยความสุข เป็นวิถีชีวิตที่หาดูได้ยากมากขึ้นทุกวัน เสียดายแต่ว่า ในการแถลงข่าวของจังหวัดสิงห์บุรีมักจัดกันตอนค่ำๆ ทำให้ไม่ได้เห็นแหล่งท่องเที่ยวหรือวิถีชีวิตของชาวบ้านเมืองสิงห์เอาเสียเลย แม้แต่จะพูดคุยกับชาวบ้านก็ไม่มีโอกาสเอาเสียจริงๆ บรรดาสื่อมวลชนคนกรุงเทพเขาฝากมานะครับ มาแต่เช้าๆ พาไปดูอะไรที่ดีๆ สวยๆงามๆ หรือไหว้พระสักวัดก็คงดีทีเดียว
ตลาดบนฝั่ง ตลาดข้ามฟาก
ขนมกง..หากินยาก
ลงข่าย...วิถีชีวิตพื้นบ้าน เด็กๆ..ชอบเดินเที่ยวตลาด
แม่ย่านางเรือจ้าง...ต้องจ้างมานั่งนะจ๊ะ