นิทรรศการแห่งกาลเวลา

นิทรรศการแห่งกาลเวลา

“In the exhibition time”

วิถีชาติพันธุ์...ฅนลาดชะโด

ด้วยความหลายหลากแห่งพฤติกรรมวิถีลาดชะโด...???

 "งานแสดงภาพถ่ายชุดปรัชญามุขปาฐะ-ชาติพันธุ์วิทยา"

บริบทมุขปาฐะ-คติชน

บทรำพึงรำพัน

วิถี ๑๐๐ ปี ลาดชะโด

ย่างก้าว..ย่างเท้า..พื้นไม้เรียบ..เรียบ..กับความเงียบ..เงียบ...

ในยามวันธรรมดา..ธรรมดา...คือจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส และศุกร์

คือวันที่ฉัน..เห็นความงาม แสงเงาในยามเย็น..ความเงียบ..สงบยามค่ำคืน..

เวลาเช้าตรู่..เช้าตรู่..สู่รุ่งสาย..แสงเงาเริ่มทอประกายบนผืนไม้..ในยามสาย..สาย

สายน้ำ..สะพานไม้..ทอดตัวโค้ง..โค้งยาว..พรายสภาพ..ความอ่อนละมุนของสายลม

ที่แผ่วเบา...สัมผัสถึงความอบอุ่น..อยู่ภายในของความเงียบ..ที่งดงามและสง่างาม

แห่งจินตนาการ...ลาดชะโด..ลาดชะโด เร้นแฝงวันวานไว้อย่างงามงด...

หลายหลากมุขปาฐะ-คติชนไว้เพื่อค้นหาสืบสายชาติพันธุ์แห่งวิทยา

สายน้ำ..เรือลำน้อยหลากหลายรูปทรง..ต่างที่มา ณ วันนี้ ยังมีค่า..ที่ควรค้นหา

ทั้งสืบสานตำนานพื้นบ้านและหมอยา..เรื่องเล่าจากปราชญ์ชาวบ้าน..ชาวชุมชน

คนลาดชะโด.....ซึมซับ สัมผัส ชาติพันธุ์ ชนชั้นวิถี...รากฐานการปกครองอิสระเสรีแห่งการค้า สืบทอดพื้นฐานการเกษตร การประมง  ถิ่นฐานอาศัย เรือนแพริมน้ำเรียบ..เรียบ..ง่าย...ง่าย...บ้าน..โรงเรียน.. วัด...และตลาด  คือฐานรากแห่งชีวิต ชาติพันธุ์ชาวลาดชะโด เมืองผักไห่ แห่งตำนาน...กรุงศรีอยุธยา ตำนานหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมา..มา ณ วันนี้ ในความเงียบมีแสงและเงา...กับผู้คนบางคน..    นั่งนิ่งเงียบภายใต้แสง...ภายใต้เงา...ที่มีความงามเงียบสงบเป็นเกาะแก้วที่บางใส สัมผัสได้โดยจินตนาการ….

มิสเตอร์ ชอง-ราย็อง

                     ความเหงาในเงาจินตนาการ