หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ตลาดโก้งโค้ง ของฝากจากบางปะอิน
โดยป่าน ศรนารายณ์ เรื่อง-ภาพ
ไปเที่ยวพระราชวังบางปะอินแล้ว จะกลับกรุงเทพก็อย่าลืมแวะไปซื้อหาของฝากจากตลาดโก้งโค้ง หรือกินข้าวซอยอาหารพื้นบ้านจากแดนไกล "เมืองเหนือ" สักชาม หรือกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำรสชาติอยุธยา อีกสักชาม แล้วอย่าลืมดูดโอเลี้ยงแก้กระหายของแท้พันธุ์อยุธยาสักแก้ว มีแรงขับรถกลับกรุงเทพได้สบายๆ คุณไปกันมาหรือยังคะ
วันเดียวเที่ยวที่ไหนดีช่วงนี้ประหยัดมากๆ เพื่อให้เหมาะสมกับเศรษฐกิจช่วงเปิดเทอม ครอบครัวที่ยังมีลูกๆต้องส่งเรียน ก็จะมีภาระทางเศรษฐกิจอยู่ เว้นแต่ผู้สูงอายุที่เกษียนราชการแล้ว ก็จะอยู่ในภาวะปลอดโปร่ง เที่ยวได้เรื่อยๆ โดยไม่หวือหวานัก แน่นอนอยู่แล้วค่ะ คนที่จะมาเที่ยวพระราชวังบางปะอินนั้นน่าจะอยู่กลุ่มผู้คนชนชั้นกลางลงมามากกว่า แล้วก็เลยไปซื้อของตลาดโก้งโค้ง ใกล้กันนั้นเอง
ตลาดโก้งโค้งเป็นตลาดที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านในท้องถิ่นให้มีช่องทางขายผลิตภัณฑ์จากสวนหลังบ้าน หรือศิลปะด้านการผลิตอาหาร หรือฝีมือการประดิษฐ์ประดอยวัสดุเครื่องใช้ไม้สอย หรือการขายวัสดุอุปกรณ์พื้นบ้านอันเป็นของฝากมากมายหลายชนิด โดยแปลงสภาพตั้งแต่ร้านรวงก็เป็นโครงไม้ไผ่ มุงด้วยจาก แม่ค้าก็แต่งองค์ให้กลมกลืนกับยุคสมัยที่เคยเกิดขึ้นในอดีต สวมงอบเสริมความเก๋ไปอีกนิด
ขนาดว่าเมื่อมีกลุ่มลูกค้าลงจากรถยนต์ กลุ่มแม่ค้าจะหมุนเวียนเปลี่ยนกันไปรอรับด้วยชุดที่ขายของอยู่ สวมงอบดูสวยงาม แล้วก็ฟ้อนต้อนรับบรรดาลูกค้าตามท่วงทำนองกลองยาวที่ตีประโคมอย่างสนุกสนาน นักท่องเทีร่ยวก็พลอยนึกสนุกไปด้วย ร่ายรำกันเอวคดเอวอ่อนแก้ร้อนผ่อนคลายอารมณ์เครียดไปได้ ดูเป็นกันเองและมีความรู้สึกชื่นบานขึ้นทันใด
เสร็จการต้อนรับ แม่ค้าที่มาต้อนรับก็กลับไปรอรับลูกค้าทันใด พร้อมรอยยิ้มอย่างเป็นกันเอง การซื้อขายก็ทำได้ง่ายๆ ไม่มีพิธีรีตองอะไร ชอบสิ่งไหนก็ชี้เอาๆ ส่วนราคาก็ต่อรองกันได้ตามใจชอบ ลดราคาได้แม่ค้าหน้าระรื่นเหล่านั้นลดให้ทันที ของกินของใช้หลายอย่างเป็นสินค้าพื้นบ้านที่ใกล้จะสูญพันธ์ เช่นขนมปลาแนมที่ต้องกินกับใบทองหลาง เป็นต้น
ป่านเดินไปท้ายตลาด เห็นหม้อดินเรียงรายอยู่เป็นแถวๆ คิดว่าขนมปลากริมไข่เต่า แต่กลายเป็นข้าวซอยล้านนา ขนมจีนน้ำเงี้ยว ไส้อั่วหอมกรุ่น และแคบหมูไร้มัน เป็นว่าสะไภ้บางปะอินนำอาหารพื้นถิ่นดั้งเดิมมาขาย ก็แปลกดี ป่านชอบอยู่แล้วก็เลยฉลองเสียชามหนึ่ง ไม่ต้องระเห็จไปถึงเชียงใหม่
เดินวนไปอีกทางหนึ่ง สินค้าใส่ในภาชนะที่ผลิตจากวัสดุพื้นบ้านทั้งสิ้น เช่นกระจาด กระบุง เป็นสินค้าที่ขายเครื่องแห้ง เช่นพริกไทยดำ พริกไทยขาว งาดำ งาขาว เครื่องปรุงอาหารจีน ถั่วเขียว ถั่วเหลือง ถั่วแดง ถั่วดำ ฯลฯ มีกระทั่งใส้ฟักป่าที่ใช้ขัดหม้อล้างจาน แม่ค้าก็มีทั้งที่แต่งตัวด้วยการนุ่งผ้าถุงไปจนถึงนุ่งโจงกระเบนแบบอย่างโบราณขนานแท้ อันเป็นการสืบสานวัฒนธรรมการแต่งกายสมัยเก่าก่อนของชาวอยุธยา
แวะสั่งโอเลี้ยงใส่ถุง เดินไปก็ดูดโอเลี้ยงไปด้วย ทำเหมือนที่เคยทำสมัยอยู่บ้านนอก ไม่ต้องกระมิดกระเมี้ยนระวังอย่างกับงาจะหล่นจากปาก หมดก็โยนใส่ถังขยะริมทาง เดินไปอีกนิดพบว่ามีห้องสำหรับการจัดพิธีแต่งงานตามรูปแบบวัฒนธรรมไทยโบราณ มีการสู่ขอ มีการหมั้นหมาย มีการแห่ขันหมาก และแต่งงานด้วยการรดน้ำสังข์ พร้อมกับบันทึกภาพประทับใจให้ด้วย แต่ค่าใช้จ่ายเบ็ดเสร็จก็หนักเอาการอยู่ 9,900 บาท ต้องแต่งจริงเสียเลยละค่ะ
ตลาดโก้งโค้ง ถ้าจะว่ากันไปแล้วก็เป็นตลาดที่เสกสรรค์ขึ้นมาเพื่อการตลาด ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของถนนระหว่างพระราชวังบางปะอินกับวัดพนัญเชิง เป็นตลาดเล็กๆที่เพียบพร้อมไปด้วยแม่ค้าและสินค้า อวดความโบราณของไทยเราโดยเฉพาะ เน้นเลยก็เรื่องเครื่องแต่งกายแบบสาวชาวบ้านอยุธยาสมัยโบราณ ถ้าจะว่าขายวัฒนธรรมการแต่งกาย วัฒนธรรมเรื่องอาหารการกิน และวัฒนธรรมเรื่องวิถีชีวิตแบบไทยๆ ไปไหนซื้ออะไรต้องต่อรองราคา ที่นี่ต่อรองได้รอยยิ้มด้วย
